the lost prince/ დაკარგული პრინცი

ხანძარი

  1956 წელი იყო მთელი კორეა აღნიშნავდა ამ დღეს ყველა მხრიდან მხიარული შეძახილები ისმოდა, ეს ერთ-ერთი საუკეთესო დღეა მთელ კორეაში, რადგან დღეს პაკების ოჯახის გაფების 300 წელია,ყველა ბედნიერია უხარიათ, პაკების სასახლეში კი დიდი მეჯლისი იმართება, სადაც მარტო თავადები სხვა ყვეყნების სამეფო ოჯახები იქნება. იქნება ცეკვები, გოგო სა და ბიჭის შორის, ამ მხიარულ დღეს მარტო ერთი ადამიანია მოწყენილი, ის მის მდიდრულად მოწყობილ ოთახის კუთხეში მოკუნტული ზის  და თავი აქ დავლა ჩაღუნული,მაგრამ მისი მსიმყუდროვეს არღვევს მოსამსახურე რომელიც ჯიმინს ეუბნება რომ მომზადებულიყო, რადგან ასეთი ფორმინ მეჯლისზე ვერ გავიდოდა, ეს თქვა და ოთახიდან გავიდა.

  ჯიმინი ცხრა წლის იყო, პატარა ბიჭი სულ მარტოდ- მარტო  ოთახში თითქოს  აქ იყოს გამომწყდეული, დგება რაც შეიძლება ნელა იღებს მოსამსახურის მიერ გამზადებულ სამოს და იცვამს. ბიჭი ამას ძალიან ნელა და სევდიანი სახით აკეთებს, ბოლოს კი მან მოირგო თავისი კოსტუმი და გარეთ გავიდა, დიდი დერეფანს გაუყვა და მთავარი დარბაზისკენ აიღო მიმართულება. მეჯლისი ჯერ არ იყო დაწყებული, ამიტომაც ყველა ემზადებოდა აწყპბდა მაგიდებს გამოქონდათ სხვადასხვა ჯერძები და დესერტები, მაგრამ მთავარი დესერტი ჯიმინის საყვარელი შოკოლადის ტორტი იყო, მარამ ჯიმინი მაინც მოწყენილი იყო. 

   რატო იყო ჯიმინი ასეთი მოწყენილი, ალბათ იმიტომ რომ მისი ბებია კიმ სანა პარიზში მიდიოდა, ეს ამბავი ჯიმინისთვის მძიმე გადასატანი იყო მას ძალიან უყვარდა მისი ბებია, ის მას ყველაზე კარგად უგებდა, ანუგეშებდა, უყვარდა ისე როგორც საკუთარი დედა. არ შეეძლო ასეთ დროს სახეზე აეკრა ისეთი ყალბი ღიმილი რომელსის ნორმალურად გაკეთებაც არ შეუძლია. 

  მეჯლისი დაიწყო სასახლის წინ შეგროვდა მდიდრად შემკული ეტლები საიდანაც დიდ კაბაში შემოსილი  ქალბატონები, ახალგაზრდა ქალიშვილები გადმოდიოდნენ ვაჭებიც არ იყო ნაკლები მათ მდიდრული კოსტუმი ეცვათ რომელიც ერთ შეხედვით მოიხიბლებოდი. მთავარ დარმაზში დიდი ალიაქოთი იყო სიმღერა კიდე ნელი და ჰავერდოვანი იყო. მეფემ დედაფალი საცკვაოდ გაიწვია, ყველა მათ მიჩერებოდა ხოლო ჯიმინი კი ბებებიასკენ აპარებდა თვალს, რომელიც ასევე მეფე დედოფალს უყურებდა. ჯიმინი ბებოსკენ დაიძრა რადგან გაეტარებინა ის ბოლო წუთები მასთან