*έχει κάποια ακατάλληλα σημεία το κεφάλαιο αν δεν θέλετε να τα διαβάσετε προσπεράστε τα*
Και είδα τον Ορέστη.
- Τι θες εδώ;
- Να μιλήσουμε μπορούμε;
- Λυπάμαι πολύ αλλα όχι Ορέστη καλύτερα να φύγεις
- Ελα σε παρακαλώ
- Εσύ παρακαλείς εμένα; τόσο πολύ καίγεσαι;
- Αν καιγομουν ήδη θα με είχε σβήσει κάποια
- Αντε ψοφα ρε χυδαιε!! Και επιτέλους τι θες άνθρωπε μου;
- Λοιπόν θέλω να επανορθώσω, τώρα ξέρω είμαι κόπανος αλλά δώσε μου μια τελευταία ευκαιρία
- Μμμ, δεν ξέρω
- Ελα σε παρακαλώ δεν ακούω κουβέντα το Σάββατο θα βγούμε
- Πάντα τόσο κτητικός είσαι;
- Και ειδικά όταν δεν παίρνω αυτό που θέλω
Είπε και μου έκλεισε το μάτι. Αμαν αυτός ο άνθρωπος δεν υποφερεται.
- Λοιπόν το Σάββατο τα λέμε στις 10 να είσαι έτοιμη
Είπε και έφυγε. Οι μέρες περασαν και ήρθε το Σάββατο. Εγώ με την Βάσω πήγαμε στα μαγαζιά για ψώνια.
-Λοιπόν τι λες μου πάει;
- Είναι φανταστικό
- Ναι, αλλα μήπως είναι προκλητικό το χρώμα;
- Ίσα ίσα σου πάει το κόκκινο
Τέλος πάντων με τα πολλά παρακάλια το πήρα, άλλο που δεν ήθελα, βρήκα και παπούτσια και επιστρέψαμε σπίτι.
Χαιρέτησα την Βάσω που θα πήγαινε στο μάρκο για σαββατοκύριακο και έτρεξα να ετοιμαστώ. Μπήκα και γέμισα την μπανιέρα με το αγαπημένο μου αφρόλουτρο τριαντάφυλλο, έκανα χαλαουα σε όλο το σώμα και έπειτα έφτιαξα τα μαλλιά μου. Η ώρα ήταν 9 έτσι ντύθηκα και περίμενα τον Ορέστη.
Ξαφνικά έρχεται μήνυμα του "κατέβα μικρή". Έτσι κατέβηκα αμέσως κάτω.
- Πωπω! Στις ομορφιές σου
- Ευχαριστώ πάμε;
- Ναι μπες
Είπε και πήγαμε σε ενα καινούργιο club που έχει ανοίξει πρόσφατα. Αφού καθίσαμε σε μια γωνιά ήρθαν και τα ποτά μας.
-Λοιπόν στην υγεία μας
- Στην υγεία μας
Είπα και εγώ και αρχίσαμε να πίνουμε, αφού ήπιαμε αρκετά του είπα.
- Θα έρθεις να χορέψουμε;
- Ούτε καν δεν χορεύω εγώ
Είπε και τον άρπαξα από το χέρι και χορευαμε, φαινόταν ότι το κάνει με το ζόρι αλλα εγώ το διασκεδαζα. Ύστερα παράγγειλα αλλα 2 ποτά αλλα μου το πήρε από το χέρι.
- Μην πίνεις άλλο, αρκετά για σήμερα
- Θα πιω όσο θέλω οκέι;
Είπα και πήρα το ποτήρι και άρχισα να πίνω, παραπατουσα και ένιωθα ζαλισμένη. Τότε το μαγαζί μας κέρασε σφηνάκια επειδή κάναμε μεγάλη κατανάλωση αλκοολούχων ποτών.
Ξαφνικά όλα μαύρα, με πήρε στα χέρια του και με πήγε στο αμάξι, φτάσαμε σπίτι, άνοιξε την τσάντα βρήκε τα κλειδιά και μπήκαμε μέσα. Τότε ξύπνησα και του είπα.
- Μην φύγεις μείνε εδώ φοβάμαι
Ενώ τριβομουν πάνω του, άλλο που δεν ήθελε.
- Καλα αλλα θα ξαπλώσω στον καναπέ
- Όχι..όχι μαζί μου θα ξαπλώσεις
Είπα και τον τραβούσα προς την κρεβατοκαμαρα, τον πέταξα στο κρεβάτι του έβγαλα τα ρούχα και τα εσώρουχα και άρχισα να τον φιλαω παντού.
- Μη, τι κάνεις είσαι μεθυσμενη
- Σίγουρα κάτι που θες πολύ
Είπα και τότε μου έβγαλε τα ρούχα μου, μπήκε βαθιά μέσα μου και με έκανε να αναστενάξω, ενώ εγώ του άφηνα νυχιες στην πλάτη, μετά από λίγο τελειώσαμε και οι δύο και έπεσα ξεπνοη στην αγκαλιά του.
Την επόμενη μέρα λοιπόν ξύπνησα και ένιωθα κάτι να με εμποδίζει να σηκωθώ, γυρνάω και βλέπω τον Ορέστη. Αρχίζω να τσιριζω
- Παναγία μου!!
- Μμμμ, ηρέμησε πρωί πρωί φάντασμα είδες;
-Ορέστη τι κάναμε;
- Πάντως κάτι που θέλαμε κι δύο
- Εσύ ναι εγώ σίγουρα όχι
- Μα αφού εσύ με έριξες στο κρεβάτι
- Λες ψέματα
- Μόλις συνέλθεις θα θυμηθείς, πάντως εγώ πέτυχα τον στόχο μου σε πηδηξα
- Εε είσαι και πολύ μαλακας άνθρωπε μου..κι' αν θες να ξέρεις δεν ήθελα να γίνει έτσι, ήθελα να την θυμάμαι την πρώτη μου φορά
- Γιατί; αφού πάντα χάλια είναι, όπως και εχθές δηλαδή τίποτα το σπουδαίο (ψέματα είπε, επίτηδες)
Εγώ εβραζα από θυμό και παράλληλα έκλαιγα.
- Αυτό ήταν πέρασε αμέσως τώρα έξω και σε παρακαλώ μην με ξαναενοχλησεις
- Μα δεν είχα σκοπό, το βράδυ θα βρω μια καλύτερη να πηδηχτω μαζί της
- Να βρεις όσες θες σαν και εμένα δεν θα είναι καμιά
Είπα αποφασιστικά.
- Τώρα αυτά τα λες για να τα πιστέψεις; όχι για να ξέρω
- Οχι απλά τα λέω αλλα τα πιστεύω κι'ολας
- Κρίμα και σε είχα για έξυπνη
Είπε και κοπανησε την πόρτα και έφυγε και εγώ έμεινα να κλαίω, ξαφνικά η πόρτα άνοιξε ξανά και;
YOU ARE READING
ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΌΛΑ ΞΕΠΈΤΑ Completed
Fanfiction- Μα αφού σου είπα πως δεν κάνω σχέσεις - Ναι αλλα δεν είναι ολα ξεπέτα - Λυπάμαι Κλειώ αλλα για εμενα είναι Είπε καθώς χάνονταν μες στο πλήθος, δάκρυα και λυγμοί να κατακλύζουν το πρόσωπο μου, η ζωή μου σε ενα αδιέξοδο. Και από την άλλη; οι γονείς...