De Bank-familie

Proloog

Er waren eens twee katten. Moon en Sneeuw. Zij hebben een familie. De familie heet de Bank familie.

'Wie is het meest irritant?' Meteen schoten er stemmen door de lucht. 'Ik! Ik!' Moon keek heen en weer. 'Hmm, we moeten de meest irritante een goede naam geven.' Sneeuw knikte instemmend. 'Die, die irritante daaro. Zij ziet er irritant uit. We noemen haar Lindeblaadje. Omdat... Ik dat leuk vind.' Moon knikte. 'En de rest van de namen komen wel.' Sneeuw schudde zijn hoofd. 'Als we het nu doen zijn we ervan af. We noemen die Twinkelkit, die Skyfall, die Lavahart, die Zonnepoot en die Mantelvacht.' Moon keek Sneeuw aan. 'Ik ben Bank.' Sneeuw knikte droog. 'Ja...' Het was een paar seconden stil. Nu schaterde ze het alle twee uit. 'Bank, hilarisch.' Sneeuw pakte een van de kits op, en yeete het in het nieuwe nest. Daarna deed hij hetzelfde met de andere vier. 'Kom we gaan naar de bomen. Kijken waar we gaan wonen. Ik wil niet bij deze enorm lange twee beenachtige wonen.' Moon stond op en sprintte voor Sneeuw uit. 'Ik ben Bank!' En ze verdween voor Sneeuw de bosjes in. Sneeuw kwam uit de struiken en zag dat Moon binnen een minuut een heel kamp had gebouwd. 'Wat vind je ervan?' Sneeuw 's mond viel open. 'Goed. Moon, ehhh, ik bedoel Bank, hoe heb je dit gemaakt?' Moon klom van het main hol af, en ging naast Sneeuw staan. 'Ik heb helemaal niks gemaakt. Het was hier al.' Dit is het oude kamp van de Donderclan. Zij zijn vertrokken toen hier de monsters kwamen die de helft van de bomen hebben doodgemaakt.' Sneeuw rende naar het hol op een rots. 'Hier slapen wij dan. Maar de kits slapen eerst nog bij ons. Daarna mogen ze oprotten naar hun eigen hol.' Moon knikte. 'Mee eens.'

Sneeuw lag naast Moon in het zonnetje te liggen. 'Zullen we de kits ophalen?' Mauwde Moon. 'Misschien is dat wel een goed idee.' Stilte. 'Jij staat eerst op.' Mauwde Sneeuw. 'Nee, jij.' Moon schudde haar kop koppig. 'Oké dan luiwammes.' Moon gaf hem een speelse por in zijn zij. 'Dat deed pijn. Not.' Moon stond ook op. Ze stonden nu naast elkaar. Moon gaf Sneeuw een beuk. Geen beweging. 'Denk je nou serieus dat ik dat niet verwacht als je zo verdacht naast me staat. Kom op slome.' Sneeuw zag nog net dat Moon haar tong uitstak. Wat een BomenBank.

'En dit was de laatste.' De vijf mormels lagen te liggen in het zonnetje. Sneeuw hoorde een zacht gezoem. 'Stop met zoemen.' Mauwde hij. Moon keek verbaasd. 'Dit keer ben ik het nie.' Sneeuw keek haar ongelovig aan. 'Normaal ben je irritant.' Moon haalde haar schouders op. 'True.' Sneeuw keek om zich heen. Het gezoem werd steeds harder. 'Wat is dat?' De partners keken om zich heen. Moon schreeuwde in Sneeuw rechter oor. 'DAAR, DAAR. BIJEN!' Sneeuw keek om. Inderdaad, een zwerm bijen. Sneeuw ging voor Moon staan. 'Ik sla ze naar de MALLEMOER!' De Bijen kwamen steeds dichterbij. 'Zijn de kits oké?' Mauwde Moon. 'Ze zijn in ons hol.' Reageerde ze.

De Bijen stroomde langs Sneeuw. Moon zat achter Sneeuw een beetje in het wild te slaan. 'Oké, we moeten samenwerken. We doen sjing sjang stijl.' Er vlogen klauwen door de lucht. Angels sneden door de lucht. 'Nog vijf te gaan. We kunnen dit.'

'Hoppah, allemaal naar de MALLEMOER.' De laatste zweef langzaam naar beneden in vier kleine stukjes. 'De kits?' Moon keek het hol binnen. 'Ze zijn een bij aan het ontleden.' Sneeuw was opgelucht. 'Gelukkig.' Moon kwam voor Sneeuw staan. 'Lol, ik wist dat je om ze gaf.' Sneeuw keek verbaasd. 'Tuurlijk, het zijn onze kits'. Moon gaf Sneeuw een kopje. Kom we gaan slapen.