Lollipops and Radios

Chapter 3 - Foods and Radios

Nine little monkeys jumping on the bed...

One was hanged and choked to death...

Mama called the doctor and the doctor said...

No more monkeys jumping on the bed...

-0-0-0-

CAFETERIA

You can smell every food displayed on the cafeteria, fried chickens, fries, mushroom soups, banana cue and so much more to pick. It's like the paradise of foods for Rohardson. He drooled around every food he wants to eat. His eyes roamed around feeling restless. He still has his backpack on. For him there are only two important things he can't live without, food and his radios. He treats his radios like some precious stones and he doesn't want them to leave behind.

"Excuse me." He said walking in the sea of crowd.

Kahit masikip ang kanilang dinadaanan, Junelle still has his coolness on. They had Elaine tailing them because him.

"Ang sikip." He said on his cool tone wiping off his sweat like some heartthrob in a slow motion. He parted his hair at the center making Elaine and some girls squealed in his presence. Pero karamihan sa mga estudyante ay di siya pinapansin at dinadaanan lamang siya, yung iba naman ay nakatingin lang sa kanya lalong-lalo na ang kanyang mga kaibigan.

"Ugh." Rohardson and Nico said rolling their eyes. They walked pass ahead through some kids leaving Junelle and Elaine behind with their crazy fancies.

Nadaanan nila ang ibang mga estudyanteng nag-uusap sa may cafeteria.

"Huy, alam niyo ba? Nakita yung bangkay ni Ms. Dolby sa may puno sa likod ng bahay niya."

"Oo, balita ko tatlong araw na raw siya doon."

"As in? Pangalawang teacher na siya dito sa school na namatay ngayong buwan ah."

"Oo nga eh. di ko pa rin malimutan yung nangyari kay Mr. Atom na nahulog mula sa rooftop. Nabali talaga yung mga buto niya."

"Nahiwalay pa nga yung isang paa niya eh."

"Huwag niyo na ngang pag-usapan yan, kumakain yung ibang tao eh."

Naramdaman nila ang pagsalungat ng kanilang bituka sa kanilang narinig. "Tara, dun tayo sa may pila ng mga isaw at kwek-kwek." sabi ni Rohardson. Sumunod naman si Junelle at Elaine sa kanila.

"Sana iniwan mo na lang yung bag mo sa classroom." Nico whispered to him.

"Ayoko, cleaners ngayon si Jonnah, baka itapon niya nanaman ulit sa basurahan yung bag ko kagaya noong isang lingo." Rohardson answered.

"Pinagtitinginan tayo ng mga tao dahil diyan eh." dagdag pa ni Nico.

"Sadyang gwapo lang talaga ako. Pasensya na talaga friends." sulpot ni Junelle mula sa kanilang likuran, combing his hair with his bare hands. Mahinang napatawa naman yung iba nilang mga kaklase na nakarinig sa likuran nila. Some big kids bumped Junelle's back. He stumbled on his feet almost fall into the ground.

"Hoy!" He shouted. Pagkalingon niya sa likuran ay agad niyang nakita ang isa sa mga pinakakatakutang mag-aaral sa kanilang lugar.

"Ano?" Walang ka amor-amor na tanong nito sa kanya. He gulped and blinked twice.

"W-wala. Hehehe. Ang cute mo." Tanging nasabi niya na lang. Nagkibit-balikat na lamang ito at sumunod sa mga barkada niyang nakaupo sa may gitnang lamesa.

Napakahaba at parang hindi gumagalaw ang pila. Maraming estudyante ang nagsialisan at nagrereklamo sa sobrang bagal. Natutuwa't napapalukso naman si Rohardson sa pila tuwing may aalis. His red cheeks bounced off everytime he moves. Suddenly, one of his radios rang. Nanakaw niya ang buong atensyon ng mga tao. He looked kinda confused at first and tried to look around. He immediately put his bag on the floor when he realized what's happening and searched for that radio.

"Hoy friends, pakitulungan niyo naman ako." sabi niya habang pinagtitinginan siya ng mga tao sa cafeteria.

"Nico, June—" pagkatingin niya sa harapan ay nawala na nang parang bula ang dalawa niyang kaibigan kasama si Elaine. Nakita niyang naglalakad na pala ito palabas ng cafeteria bitbit ang pagakain na kanilang nabili.

"HOY!" sigaw niya.