မိုးစက္ေလးမ်ားနဲ႔ က်ေနာ္.....
Ep..1...
*မိုးရြာထဲမွာ လမ္းေလ်ာက္လာတဲ့က်ေနာ္..ေျခဦးတဲ့ရာ
ေလ်ာက္လာတဲ့ က်ေနာ္...
ဘယ္သြားရမွန္း မသိတဲ့က်ေနာ္....*
Xion: ''ဟာ...စိတ္႐ႈပ္လာၿပီဟာ......ဘဝကဆိုးလြန္း
တယ္...."
Xionတေယာက္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ခ်ိန္..မိုးက
လည္းရြာတာမတိတ္...ဒီတိုင္းသာဆက္ေလ်ာက္ေနမိ
ေတာ့သည္......ပန္းျခံထဲက ခံုေအာက္သို႔ဝင္ထိုင္ေနၿပီး..
Xion mind...
*ေမေမ.. ဘာလို႔သားကိုေမြးခဲ့တာလည္းဟင္...သား
အသက္မ႐ွင္ခ်င္ေတာ့ဘူး...ေမေမသာ..သားကိုခ်စ္ရင္..
သားအိမ္ေပၚကဆင္းလာတာကို..ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို..စိုး
ရိမ္တႀကီးလိူက္႐ွာမွာေလ ဗ်ာ...ဒါေပမယ့္ ေမေမခုသား
ကိုအဲ့လို လုိက္မ႐ွာဘူးဆိုေတာ့..ေမေမသားကို မခ်စ္
ဘူးေပါ့ေနာ္....
Xion ထိူင္တဲ့ ခံုမ်က္ေစာင္းထိုးမွာ...လူတေယာက္ နား
ထဲ နားက်ပ္ထည့္ၿပိး...စာအုပ္ထဲတြင္ အဆံုးအစမရိွ
ေသာ အရာမ်ားကိုေရးဆဲြေနသည္....မည္သူ႔ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ...
Xion:''စိတ္ညစ္တယ္ဟာ...စိတ္ညစ္တယ္...ေသျပစ္
တာပဲ ေကာင္းတယ္...''
အဲ့ စကားကိုleedo ၾကားမိလိုက္သည္...သီခ်င္းသံကို
ပိတ္လိုက္ၿပီး...xion ေျပာသမ်ွကို ဆက္နားေထာင္ေန
သည္...
Xion: ''ေသမယ္သာေျပာတာ ဘယ္လို ေသရမွာလဲမ
သိ တခါမွမေသဘူးတာကို...''
Leedo: ''မင္းက ဘယ္လို ေသခ်င္လို႔လဲ...''
Xoin: ''ခင္ဗ်ားက်ေနာ္ေျပာတာၾကားရတာလား..''
Leedo: ''အင္း...မင္းအသက္ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲ...''
Xion: ''20...''
Leedo: ''ကေလးပဲရိွေသးတယ္ မေသနဲ႔အုန္း...''
Xion: "အသက္ 20 က ကေလးလားဗ်ာ...ဟ..ဟ..ရီ
စရာေကာင္းတာပဲအကို က...''
Leedo: ''အဲ့လို ထင္တာလား...''
Xion: ''အင္း...''
Leedo: ''စားဦးမလား...''
Xion လက္ထဲသို႔ ေပါင္မုန္႔တလံုးျပစ္ေပးလိုက္သည္...
Leedo: ''မင္းဘာမွ မစားရေသးဘူး မဟုလား..''
