He hated me.

Chapter Three.

Still Kent's POV.

I never knew her since then.

Yung the girl of my dreams. Alam kong lagi na lang siyang pumapasok sa isipan ko. Siguro para lagi akong ma-inspire?

I don't know. Pero malaki ang tama ko dun sa babaeng nasa panaginip ko.

Siguro may mga dahilan para managinip ako ng ganun.

Maybe she was part of my past. I really don't remember. I just feel na makikilala ko din siya eh. Ang alam ko talaga, naging parte na siya ng buhay ko, nuon pa.

Ano nanaman tong kabadingan na to. =_=

Kaya naman ayoko mapalapit sa ibang girls. Kaya I have to HATE them para naman malaman nila na ayoko sa kanila.

Alam naman nila na ayoko sa kanila eh, they also knew na I never fall in love.

Pero feeling ko talaga, na in love na ako. Srsly.

I just don't remeber HER.

WHYYYYY?

It's still a big question eh. Paano kung sa panaginip lang pala siya? Surreal kung ganun? Paano kung di siya totoo? Kasi sa panaginip ko, blurry yung mukha.

Pero I know, totoo siya. SANA.

----------------------------------------

Say's POV.

NAMAN OHHHHH. Nanahimik na lang siya at di na namansin.

Well, ano namang bago? DIBA? =_=

Pero promise, bakit kaya suddenly eh, he said "Thank You?"

SUS. Type ako netoooo oh! :"> Deh, jooke lang. As if naman magugustuhan ako neto noh? Long time crush and love ko to, tapos kinausap niya ako for the FIRST time.

Tangi kasing kausap niya eh, BESTFRIEND niya.

Sa telepono,sa chat, sa cellphone, sa twitter....? Eh, Twitter? De joke, super stalker ako. =_=

Pero one thing is for sure.

ANONYMOUS pa ang BESTFRIEND niya. Never pa yun nakikilala ng lahat eh, ni-kapatid niya eh, hindi.

SUS. Pa-mysterious pa. Gwapo na nga. =_=

---------------------

Natapos ang klase ng walang kibuan. Of course, ano pang asahan ko sa masungit na katabi kong to?

OO nga pala, kelangan ko pa ding magpretend na "I hate him too."

SUS.

---------------------

"HOOY! At ano yung pagsigaw na eksena mo kanina? HA? Sumagot kAAAAAAAA!" -Daph, habang niyugyugyog ako. =_=

"Eto naman oh!  Makayugyog eh!" Tss. Sabay tabig ng parehas niyang kamay sa balikat ko.

"Tell us na ksiiiiiiiii!" Hay, ano pa nga ba. =__=\

So Kinuwento ko yung nangyar--

"WHAT? HE SAID 'THANK YOU?'" . Hayyyyy, uso talaga chorus sa mga kaibigan kong to eh. 

"So ang tangi palang gawin para matuwa siya sa lahat is to hate him?"- Chara.

"So, ang alam niya lang palang may ayaw sa kanya is you?" -Meg/

"Siguro?"

At eto ang kagimbalgimbal na tanong.

"Bakit nga ba eh, HATE mo siya, ha?"-Daph.

Di ko kasi pinapaalam sa iba na gustong-gusto ko si Kent. Kaya I always pretend na malaki ang ayaw ko sa kanya.

"Uh..."

"Tell us, Say. Friends naman tayo ah?" Chorus ulit sila niyan.

Should I tell them??

_____________________

Another chap done.

It's kind of lame. forgive me tho.

Keep on reading! =)