Մոնա֊Ստեֆնի քաղցրիկս տես այստեղ քեզ նման փոքրիկ հրեշտակներ կան ։
Ստեֆնի֊Այոոոո😀💜։
Մոնա֊Ուզում ես նրանց հետ խաղա՞լ։
Ստեֆնի֊Կարո՞ղ եմ։
Մոնա֊Իհարկե ,բայց այնպես արա ,որ քեզ տեսնեմ լա՞վ։
Ստեֆնի֊Լաաաավ💜💜💜։
Փ/Հ֊Ստեֆնին վազեց երեխաների մոտ և պատահաբար դիպավ իր դիմացով քայլող երեք տղաներից մեկին։
Տղան֊Հեեեեյ փոքրիկ լա՞վ ես։
Մոնա֊Ստեֆնիիի քույրիիիիկս։
Տղան֊Փոքրիկ լա՞վ ես քեզ զգում ։Չես վնասվել չէ։Արի օգնեմ քեզ։
Ստեֆնի֊Ես լաավ եմ 💜։
Փ/Հ֊Տղան ուզում էր օգներ ,բայց Մոնան խանգարեց նրան։
Մոնա֊Հեռու գնացեք։
Տղան֊Ի՞նչ ։
Մոնա֊Նա ձեր պատճառով ընկավ։
Տղան֊Բայց....։
Փ/Հ֊Մոնան չթողելով ,որ տղան խոսի և բացատրի Ստեֆնիի հետ հեռացավ տղաների մոտից։
Մոնա֊Ինչքան անզգույշ կարող է լինել։
Ստեֆնի֊Մոնա ես էի մեղավոր այդ օպպայի վրա մի բարկացիր։
Մոնա֊Ստեֆնի նա քեզնից մեծ էր։
Փ/Հ֊Տղաները շարունակեցի իրենց ճանապարհը և նրանցից մեկը խախտեց լռությունը։
Թե֊Ջիմին ինչու՞ ոչինչ չասացիր։
Չոն֊Այո ինչու՞ իր տեղը ցույց չտվեցիր ։
Թե֊Ախր դա քեզ մոտ շատ լավ է ստացվում։
Ջիմին֊Ի՞նչ ինչե՞ր եք խոսում։
Չոն֊Նայ է ինչ բարկացած է։
Թե֊Եթե թողես կսպանի։
Ջիմին֊Այդ ու՞մ մասին եք խոսում ես բարկացած չեմ։
Թե֊Այն աղջկա ով չթողեց ,որ խոսես էլ։
Չոն֊Նա իր ասածը ասեց ,իսկ դու նրան չպատասխանեցիր էլ։
Ջիմին֊Հիմարներ նա աղջիկ է աղջիկ։
Չոն֊Հեեեյ դա ինչ կապ ունի։
Փ/Հ֊Ջիմինը թեթև հարվածելու երկուսի գլուխներին էլ ստիպեց լռել և շարունակել ճանապարհը։
Արդեն բավական ուշ էր ,երբ Մոնան զանգ ստացավ մորից ։
Մայրը֊Մոնա աղջիկս լա՞վ եք։
Մոնա֊Այո լավ ենք ։Խոսեցի՞ք։
Մայրը֊Այո եկեք տուն արդեն։
Մոնա֊Լավ։
Փ/Ջ֊Չեմ հասկանում ինչու՞ են մինչև հիմա դրսում ։
Թե֊Հեեյ Ջիմին մենք այստեղ խաղում ենք ,իսկ դու սավառնել ես քո մտքերում։
Չոն֊Միացիր մեզ հյոոոն։
Ջիմին֊Նայեք ինչու՞ են մինչև հիմա դրսում։
Թե֊Եղբայրս աչքերդ բացիր և շուրջդ նայ այս ժամին միայն նրանք չեն ,որ դրսում են։
Ջիմին֊Դուք խաղացեք ես հիմա կգամ։
Թե֊Ի՞նչ ու՞ր է գնում։
Չոն֊Լավ արի սպասենք ։
Փ/Հ֊Ջիմինը մոտեցավ քույրերին։
Ջիմին֊Աաաա կարող ենք խոսե՞լ։
Մոնա֊Ոչ մենք ձեզ հետ խոսելու ոչինչ չունենք հեռու գնացեք։
Ջիմին֊Ես պարզապես անհանգստանում էի ինչպե՞ս է փոքրիկը։
Մոնա֊Ի՞նչ ։Չէիք կարող նախ անհանգստանալ ձեր քայլելու համար։
Ջիմին֊Այսինքն ։
Մոնա֊Հիշեցնեմ ,եթե դուք նորմալ քայլեիք չէիք հարվածի քույրիկիս և նա չէր ընկնի։
Ջիմին֊Լսիր ես մեղավոր չէի։
Մոնա֊Այո՞ ուզում ես ասեք ասել ,որ քույրս ինքը դիպավ ձեզ և հանկարծ ընկա՞վ ։
Ջիմին ,Ստեֆնի֊Այո հենց այդպես։
Մոնա֊Իիիի՞նչ։
Ջիմին,Ստեֆնի֊😂😂😂։
Մոնա֊....։
Ջիմին,Ստեֆնի֊😂😂😂😂😂😂😂։
Մոնա֊Հերիք է ծիծաղեք։
Ստեֆնի֊😂😂😂։
Մոնա֊Ստեֆնի՞։
Ստեֆնի֊Մոնա այս օպպան մեղավոր չէ մի բարկացիր նրա վրա։
Ջիմին֊Հիմա հասկանու՞մ ես։
Մոնա֊😑😑😑։
Ջիմին֊Լավ ,իսկ հիմա տուն գնացեք արդեն ուշ է և ինչու՞ եք մինչև հիմա դրսում ։
Մոնա֊Հեեեյ լսիիր դուք չեք ,որ մեզ պետք է ասեք երբ գնանք տուն☇։
Ջիմին֊Այո՞։
Մոնա֊Այո՛։
Ջիմին֊Ես չգիտեմ երևի ձեր հայրը և մայրը տեղյակ չեն ,որ այս ժամին դրսում լինելը շատ վտանգավոր է այն էլ այս տեսքով։
Մոնա֊Հն?.
Ջիմին֊Այս ինչ հագուստ է ։Մյուս անգամ ,երբ նորից որոշեք զբոսնեք այս ուշ ժամին այսպես չհագնվեք։
Մոնա֊Չեմ հասկանում։
Ջիմին֊Ավելորդ հարցերի փոխարեն գնացեք տուն արագ։
Մոնա֊Արի Ստեֆնի ....ինչ է նա ....լավ հիմարի մեկն է։
Թե֊Տեսաաա՞ր։
Չոն֊Նա ասաց ,որ գնան տուն և նրանք լսեցիիին։
😲😲😲😲😲😲😲😲😲😲😲😲😲
Ջիմին֊Ի՞նչ է ։Ինչու՞ եք այդպես ինձ նայում։
Չոն֊Աաաա ոչինչ։
Ջիմին֊Տղաներ ես մեկ ժամից պետք է հորս ընկերոջ հետ հանդիպեմ արագացրեք ինչ անում եք։
Թե֊Դե լավ նեզ միացիր ,որ շուտ ավարտենք😁։
Փ/Հ֊Աղջիկները արդեն հասնում էին տուն ,երբ Մոնան Ստեֆնիին խնդրեց,որ այն ինչ եղել է հայրիկին և մայրիկին չասի։
Մոնա֊Մաաայր։
Մայրը֊Եկա՞ք։
Ստեֆնի֊Աաա ես գնացի պառկելու։
Մոնա֊Մայրիկ խոսեցի՞ք։
Մայրը֊Արի հայրդ քեզ է սպասում։
Մոնա֊Այո հայրիկ։
Հայրը֊Մոնա աղջիկս մայրդ ամեն բան պատմեց։
Մոնա֊Հայրիկ խնդրում եմ հասկացիր ինձ։
Հայրը֊Աղջիկս ես անհանգստանում եմ քո անվտանգության համար ախր դու դեռ փոքրիկ ես։
Մոնա֊Հայրիիիկ մի մտածիր ես այլևս փոքրիկ չեմ։Եվ հետո ինձ ոչ ոք չի անհանգստացնի ։
Մայրը֊Աղջիկս մենք շատ ենք մտածում քո մասին։Անհանգստանալու կարիք կա։
Հայրը֊Ոչ ես վստահում եմ իմ աղջկան։
Մայրը֊Ահ💜
Հայրը֊Մոնա լավ դու կարող ես այստեղ մնալ ։
Մոնա֊Այո՞ հայրիիիկ շնորհակալ եմ💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜։
Հայրը֊Բայց ես չեմ կարող Ստեֆնիին էլ թույլ տալ ։
Մայրը֊Նա դեռ տարրական դասարանում է սովորում։Դու այդքան չես կարող նրան հետևել աղջիկս։
Հայրը֊Եվ հետո եթե նա էլ այստեղ մնա ,ապա մենք կգժվենք ։Էսպես կկարողանամ նրանից քո կարոտն էլ առնել։
Մոնա֊Լավ հասկացա ձեզ։
Հայրը֊Մենք առավոտյան կմեկնենք արդեն։
Մոնա֊Ես ձեզ կօգնեմ իրերը դասավորեք։
Հայրը֊Մոնա աղջիկս ճիշտ է ես քեզ վստահում եմ ,բայց լավ կլինի , որ ..որ...
Մոնա֊Ասա հայրիկ որ ի՞նչ։
Մայրը֊Աղջիկս հայրդ խոսել է իր ընկերոջ հետ ։
Մոնա֊Եվ ի՞նչ ընկեր։Ի՞նչի մասին է խոսել։
Հայրը֊Ընկերս քեզնից մեծ որդի ունի ։Ես ուզում եմ ,որ նա քեզ հետևի մինչև մեր վերադառնալը💜։
Մոնա֊Հայրիկ բայց...։
Հայրը֊Աղջիկս խնդրում եմ նա վստահելի տղա է և հետո այդպես մի քիչ հանգիստ կլինենք։
Մոնա֊Լավ 💜բայց ես նրան չեմ ճանաչում ։
Մայրը֊Նա մոտ 30րոպեից այստեղ կլինի։
Մոնա֊Իիի՞նչ նա գալու է այստեեեղ։
Հայրը֊Այո ։Այնպես ,որ գնա մայրիկիդ հետ պատրաստություն տես մեր հյուրի համար լա՞վ։
Մոնա֊Լաաավ💜։
Ահա և 2֊րդ մասը 💜💜💜💜
YOU ARE READING
Անվերնագիր
FanfictionՍիրելիներս սա իմ առաջին ֆանֆիկն է։ Պատմության գլխավոր հերոսն է BTS խմբի ' Ջիմինը։Կարդացեք ~~~~~💜💜💜💜
