KARANLIK...

Karanlık (bölüm 1)

Benim hayatım küçükken karanlığa gömüldü . O karanlığın içinde kaybolmaya başladım . Abimin gitmesiyle karanlığa daha da gömüldüm. Eskiden gülebiliyordum şimdi sadece nefes alan bir varlığım . Ölüm günümü bekler gibi bekliyorum günleri. Kendimden nefret ediyorum. Kimseyi yanımda tutamıyorum . Karanlığın içine hapsoldum , hiç bir kurtarıcım yok artık. Belki anlamışsınızdır ama ben yinede söylemek istiyorum görme engelliyim . 11 yaşında ailemle tatil dönüşünde kaza geçirdik . O kaza sonucu annem ve babam öldü . Abim ve ben kurtulduk. Ben hem annemi hem babamı hemde gozlerimden oldum. Kazadan sonra akrabalarımız hep yanımızda oldular . Ama ben onları değil anne ve babamı istiyordum. Ailemin bütün mirası bize kalmıştı. O küçük yaşta ülkenin en zengini olduk. Abim 18 yaşına geldikten sonra beni terketti . Gittiği günden beri ondan haber alamadım. Beni bu karanlığımda bir başıma bırakıp gitti. Soramadım bile neden gittiğini . Keşke benide goturseydi . Sadece abim ve ben. Ne para nede malmülk umrumda . Ben sadece abimin istiyorum. Koskoca evde ben ve anne babamın çok güvendiği yardımcılar var. Tek tutanağım onlar.

Yine hiç göremediğim bir güne gözlerimi açmıştım . Kapinin tıklama sesini duyar duymaz "gir" dedim. Güvendiğim yardımcım Maria idi.

- Günaydın efendim. Kahvaltınız hazır .

- Günaydın. Giyinmemde yardımcı olur musun lütfen ?

- Elbette efendim.

Maria bana yardım ettikten sonra kahvaltı için salona geçtik. Kahvaltı masasına kadar bana eşlik eden Maria sandalyeme de yerleşmede yardımcı oldu .

- Çay mi kahve mi efendim ?

- Çay lütfen.

Çayın bardagima doluşunu duyabiliyordum . 11 yaşında gözlerimi kaybettiğimden beri nasıl hareket edeceğimi nasıl davranacağımı öğrendim. Maria nın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

- Küçük hanım avukatınız Josep bey geldi.

- Lütfen salona alın.

Josep içeri doğru yürüdüğünu adım seslerinden anlayabiliyordum .

- Günaydın küçük hanım.

- Günaydın Josep bey.

- Kahvaltı yapmadıysanız buyrun lütfen.

- Aslında sizinle konuşmak istediğim bir konu var.

- Nedir ?

- Dün akşam yardımcılarımdan biri araştırmaları sonucu abinizin yerini öğrenmişler . Bunu haber vermek istedim .

Duyduğum kelimelerle şok oldum. 7 yıl sonra abimi bulabilmiştim. Sonunda ona kavuşacağım abi.