İki.

184 14 4
                                    

Genç kadın odasının kapısını kitleyerek çıktı balkona. Gözlerinin altındaki morluklara buz koyarak şişmesini önlemeye çalıştı.

Gözlerinden akan bir kaç damla yaş aktı, bunu sevmiyordu. Kendisini ne kadar güçlü görse de güçsüzdü.
Şimdiki gibi... Hıçkırıklarını saklamaya çalıştı...

O adama sesini duyurmamalıydı. Çantasını hazırladı. Zaten çok eşyası yoktu. Bu gece buradan kaçmalıydı...

🌻

Ali ve bir kaç arkadaşı sahilde yürüyüş yapmayı seçmişti. Geçen akşam barda Ali hiç rahat edememişti.
İğrenç insanlar vardı, kendini satmak isteyenlerle doluydu orası.
Ali'nin buna ihtiyacı yoktu.
Kendisine göre birini bulmak isterse kader zaten karşısına birini çıkartırdı.

Saat 2'ye geliyordu. Sahil bu saatlerde kalabalık değildi, bir kaç çift ve kendi kendine dolaşan bir kaç insan vardı.
Eylül de onlardan biriydi.. Nefes nefese banka oturduğunda Ali onu fark etmişti..
Gözlerindeki yaşların nedenini anlamamıştı..
Çocukları durdurdu ve Eylül'ün yanına doğru gitti.

"İyi misin?" Diye sordu sıcak gülüşüyle.

Eylül'ün ağlamaktan kızarmış gözleri Ali'ye doğru baktı.
Bir nefes çekti ve 'İyiyim.' dedi.

Ali onun iyi olmadığını görebiliyordu. Bu kadar aptal veya duygusuz bir insan değildi. Eylül'ün yanına oturdu ve derin bir iç çekti.

"Bir derdin var gibi... Anlatmak ister misin? Dinlerim, bana güvenebilirsin."

"Ben... Ben kaçtım." Dedi Eylül. Daha da bir şey diyemedi, boğazındaki yumrudan konuşamıyordu.
Sadece denize bakıyordu.
Her taraf karanlık olsa da deniz hala parlıyordu...

"Kalacak bir yerin yok mu?" Dedi Ali merakla.

"Yok." Dedi Eylül.

"Sana bir otel ayarlayalım. Burada kalamazsın. Olur mu, bana güvenebilir misin?"

"O-Olur... Güveneceğim tek bir insan bile yok... Ama güvenebilirim."

Sonrasında Ali, Eylül'ü kendi evlerinin bir kaç sokak ötesinde duran 4 ya da 5 yıldızlı olduğunu bildiği otele getirmişti.

"Bir kişilik rezarvasyon istiyorum. En iyi oda olsun lütfen."

"Peki efendim."

...

"Burada bir kaç ay kalabilirsin. Sonrasına bakarız, olur mu?"

Eylül gülümsemeye çalıştı. "Teşekkür ederim." Dedi.

Ali "Rica ederim, görüşürüz." Dedi.
Eylül de "Görüşürüz." dedi ve odasına gitti.

Ali'ye kendini yakın hissetmişti. Ona güvenmişti ve bundan sonra da güvenebileceğini düşünüyordu..

🦋🦋🦋

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 02, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Zümrüt Yeşili (Eyal)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin