A WHISPER OF A WHITE ROSE'S

CHAPTER 12

Zyair:hahaha mas magaling ka zyair n lng itawag mo

Me: po?

Zyair:tawagin mo n lng ako sa pangalan

Me:o-osge po

Agad kame nagkatitigan saglit at bigla sya nagsalita na

Zyair:alam mo di ako naniniwala sa pagibig

Me:hmm bakit namn po?

Zyair:lahat ng tao nangiiwan para sa Pera at lahat ng tao di marunong magmahal katulad ng magulang ko iniwan kame ni dad para sa mayaman nyang kabet at nang ex ko iniwan nya ko para sa best friend ko

Me:uhmm ka-kaya pala

Agad ko narealize kung gaanon ka lungkot ng buhay nya at naalala ko ang nasa litrato na nakita ko sa isang maliit na kwarto

Zyair:they treat me like a trash para akong laruan sakanila

Me:PWES!!! SAAKIN HINDI MAHALAGA KA PARA SAAKIN KAYA NGA NANDITO AKO PARA TULUNGAN KA NA MAHALIN ANG SARILI MO

agad ako pumunta sa likod ni sir zyair at hinilot ko ang ulo nya

Me:sabi ng lola ko kapag daw problemado ang tao kailangan mo hilutin ang ulo nito at hintayin na kumalma

Agad ito napatingin saakin habang nakaakap ang braso ko sakanya

Me: ano sir problemado ka pa ba?

Agad ako nagulat ng halikan ako ni sir zyair nung oras na yon habang dumadampi sa katawan ko ang malamig na simoy ng hangin at kasabay ng pag liwanag ng mga bituin nagtagal ng 20 seconds ang halik nya

Agad nya ko tinulak at sinabi nya na

Zyair:uhhm ehh So-sorry

Agad nya ko tinalikuran at umalis habang ako tulala pa din sa pangyayari ng hawakan ko ang dibdib ko agad ko naramdaman ang malakas na kabog ng aking puso na para bang may sinasabi na kung ano

Agad ako pumasok sa loob ng bigla ko nakita si mrs. Evangeline agad ko sya tinanong kung nasan si sir  zyair pero sabi nya natulog na daw

Agad ako pumunta sa upuan ko pero
Pero di ako matulog Shit

Minu-minuto tayo ako ng tayo halos pabalik balik ang mga paa ko at di makatulog