Lavinia 6.bölüm

247 20 5
                                    

Tahir Nefes'i bırakıp Salih ile buluşmaya bir kafeye gitmişti. Salih ile tokalaşmış, yerine oturmuştu.

"Hoşgeldin Tahir."
"Hoşbulduk Salih abi."

Salih'in sırrı içini yiyip, bitiriyordu.

"Ee abi, noldu neden çağırdın?"
"Tahir.. Nefes'in annesi.."
"N'olmuş ona?"
"Nefes'in annesini ben öldürdüm!"

Tahir faltaşı gibi gözlerini açmış.

"Ne!"
"Bana Nefes'in gözünün içine baka baka yalan söylettirdi.."
"Ne demek oluyor bu!"
"15 yıl boyunca Nefes'e yalan söyledim ben Tahir.. Şimdi her şeyi Nefes'e söylemek istiyorum."
"Neden?"
"Ne neden?"
"Neden onca yıl sonra diyeceksin? Ve beni niye bu sırra ortak ettin?"
"Çünkü sana güveniyorum Tahir. Sen Nefes'in her şeyisin."
"Artık bana güvenmiyor ki, bana güveni kalmadı. Nefret ediyor benden.."
"Biliyorum, ama güvenini sen sağla. Sen güçlendir, aranızdaki bağı."
"He diysın ki hazır sana güvenmişken desek daha doğru olur. Afedersin de bi işine ya! Ben burada Nefes'siz geçen saniyelerimde daha nefes alamıyorum, sen ne diyorsun ya!"
"Hayır, onu demiyorum. Dediğimde bana sinirlenip konuşmayabilir.. Sen yanında olursun onu diyorum. Tutunacağı bir dal olur."
"Ne zaman söyleyeceksin?"
"Belki bugün belki yarın bilmiyorum.. Ama ben artık dayanamıyorum bu acıyla."
"Ya sen söylediğinde ben ne olacağım? Sırrı bildiğimi öğrenirse ben ne olacağım abi? Sevdamız ne olacak?"
"Bi küsersiniz bi barışırsınız! Hem zaten eskiden Nefes ile evli değil miydin? Yine evlenirsiniz, unutulur gider."

Tahir sinirle ayağa kalktı.

"Sen ne diyorsun abi! Nefes'in gözünde ben artık yok olurum!" diye bağırıyordu. Tam Tahir gidecekken arkasını döndü.

"Diyeceksen bana da söyle de en azından ben yanında olurum Nefes'in."

Diyip gitti Nefes'in yanına. Yani hastaneye. Giderken de bankadaki parasını çekmiş, Aslı'ya vermişti.

"Al bunu."
"Allah bereket versin Tahir. Umarım sözünde durur, rahat verirsin bize."

"O pek kolay olmayacak." diye söylenmişti içinden. İçeriye Nefes'in odasına gidip dolaptaki kıyafetleri valize yerleştirdi.

"Gidiyoruz artık güzelim buralardan."
"Nereye! Ben seninle hayatta gelmem."
"Batum'a. En azından rahat kafayla konuşuruz."
"Ben seninle konuşacağım şeyi konuştum."
"Nefes beni affetmen için ne yapmam gerekiyor? Söyle de onu yapayım.. Kaç kere özür diledim."
"Hiçbir şey yapma Tahir, sen benim için hiçbir şey yapma."
"Geliyor musun?"
"Hayır!"
"İyi sen bilirsin!" diyip Nefes'i omzuyla taşıyıp arabaya bindirdi.

"İndir beni!"
"Yaptım bi fışkı, sen beni affedene kadar benimlesin. Batum'a gidiyoruz güzelim, her şeyin başladığı yere."

Nefes arabanın kapısını zorluyordu çıkmak için.

"Boşuna uğraşma."
"Sen.. Sen.."
"Ben?"
"Sen düpedüz hödüksün!"
"Hödük dediğine göre affetmeye başlamışsın."
"Yoo."
"Boşuna inkar etme, ne zaman tartışsak hemen hödük dersin."

Nefes başını cama çevirdi.

"Ne yani yalan mı?"

Nefes camdan dışarı bakarken hafif gülümsedi.
Tahir arabayı çalıştırdı, Batum'a doğru yola çıktılar.
Vardıklarında gece olmuştu. Bir otelin yanında durdu, Nefes'in de inmesi için Tahir kapıyı açtı.

"İn."
"Geri dönmek istiyorum."
"İn dedim."
"Hayır!"
"Ula illa kucağıma mı alayım."
"Alma."
"İyi sen bilirsin."

Kucaklayıp otelin rezerve yerinden oda anahtarını alıp odasına çıktı.. Kucağında Nefes ile. Odanın kapısını açtı, öyle indirdi Nefes'i.

"Sen ne laftan anlamaz adamsın!"

Tahir odanın kapısını kapattı. Nefes'i koltuğa oturttu.

"Lavinia'm şimdi yorgunsun yarın konuşsak.."
"Hayır, her şeyi olduğu gibi şimdi anlat. Hiç eksiksiz."
"Yar-"
"Tamam o zaman. Adını da duymak, yüzünü de görmek istemiyorum! Defol git hayatımdan!"
"Tamam anlatıyorum.."
"Peki buyur."
"Nefes ben bu kızı korumak için evlendim, sana yemin ederim eli elime değmedi."
"Ne demek korumak için?"
"Babası, kızı dövüyordu. Zorla evlendirecekti, kendinden yaşça büyük adamla.. Bende o adamla evlendirmesin diye bastım nikahı işte. Ama inan ki hiçbir şey olmadı. Aramızda... Şimdi de ayrılmak istiyorum dedi boşanıyoruz. Ne o beni sevmiyor ne de ben onu.."
"Şu karşıma çıkamama mevzusu?"
"Her şey eksiksiz olsun istiyordum, babasının adamları gizli gizli takip ediyordu bizi.. O yüzden bütün bu şeyler."

Nefes odasına giderken Tahir kolundan tuttu.

"Şimdi bana güveniyor musun?"
"Hayır. Ömrüm boyunca da güveneceğimi sanmıyorum. Çünkü sen beni ağır şekilde yaraladın."
"Ah be Lavinia'm .." Demişti Tahir odasına giden Nefes'in arkasından..

Tahir'e kızmayın yavrucuğum affettirmeye çalışıyor kendini..😂






Lavinia Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin