Lost

1. Het bericht

TRIIING! ging de wekker, urrgghh zo vroeg? Ik had de wekker toch op 8 uur gezet? Ach het zal wel aan mij liggen. Vandaag weer een saaie dag waarschijnlijk. Bella kleedde zich aan en liep naar beneden. Niemand! Huh? Waar zijn ze? MAM!!!! PAP!!!! Haar stem liet een echo achter. Ze doorzocht het huis maar nog steeds zag ze niemand. Ze liep naar de tv om tv te kijken. ''Ze zouden vast wel boodschappen aan het doen zijn ofzoiets'' bedacht ze. Inmiddels 3 uur later komt er nog niemand aan, ze liep geschokt naar buiten maar daar was ook niemand. Hoe kan dit nou? Vroeg ze zich af. '' vindt de weg'' verluisterde een stem! Ze schrok. Ze zou nu eigenlijk in paniek moeten raken, maar het leek alsof het niks betekende voor haar. Stil! Dat was het enigste wat er met bella aan de hand was. Ook niet bewegen ofzo, nee ze bleef stokstijf stil staan. Het leek wel alsof ze een trauma had. Opeens uit het niets schrok ze wakker en haalde een diepe adem. Ze begon zich druk te maken. De hele tijd had ze stemmen in haar hoofd, ze werd gek. Bella ging op onderzoek uit. '' zouden mijn ouder hier iets mee te maken hebben?'' Ze keek op de kamer van haar ouders. Overal zocht ze maar het enigste wat ze vond waren een paar kledingstukken en papierwerk. Het was allemaal rommel. Elke keer als ze verder bij de kast wegliep kreeg ze een naar gevoel. Aan de over kant zat een lege muur met 1 opvallende kast. Er zat een kluis op. Haar vader had haar verteld dat ze de kluis nooit mocht openen tenzij er een noodgeval zou zijn. Ze dacht bij zichzelf '' nou dit is toch echt een noodgeval'' Bella wilde de kluis openen maar ze had geen sleutel, het was een cijfercode. Nog nooit had haar vader zo specifiek de code verteld. Ze dacht na, misschien is het wel een datum waarop we samen leuke dingen hebben beleefd of een dag waarop het nooit te vergeten was waardoor alles zou veranderen. '' ooh maar natuurlijk, het is de dag wanneer pap en mam getrouwd zijn.'' Ze type de datum in. WRONG gaf de kluis weer, '' dat was het dus niet'' uhm... '' er was ooit een dag waarop ik het bijna niet overleefde. Het was donker en ik herinner me er weinig van, maar sindsdien is het nooit meer hetzelfde geweest'' 1303! GOOD gaf de kluis weer. Het is me gewoon gelukt, ik kan het niet geloven. Ze keek in de kluis en het enigste wat ze zag was een dagboek, ze pakte de dagboek en er schoof een blaadje uit. Het was een bericht! Er stond in dat bella haar overgang nu gemaakt is! Zodra ze dit bericht leest zal de wereld voor haar openen, er was alleen 1 spreuk voor nodig! Na uren oefenen kende ze de spreuk, ze bereide het ritueel voor. Toen het eindelijk zover was en ze de spreuk had opgenoemd zou er een hulp komen. Ze noemde de spreuk al overnieuw, de kaarsen gingen opeens aan, het waaide , de gordijnen wapperde! BAM!!!! Ze viel neer, op de grond ze opende haar ogen en zag bleek. Bella heeft haar overgang voltooid. Ze is nu een onverslaanbaar wezen...