The Long Lost Legendary Princess

THE LONG LOST LEGENDARY PRINCESS: THE TRUTH

CASSANDRA'S POV

It's sunday in the morning and i am here at my room lying in my bed i don't know what am i going to do, i'm bored

*Krrruuuu*

*Krruuuu*

Ay gutom na pala ako, so i stand up 'couz i'm already hungry so i went down to eat breakfast but before that i went to my mom and dad's room just to called them

Nung nasa tapat na ako ng pinto narinig ko sila dad na nag tatalo, ever since hindi ko sila narinig o nakita na nagtatalo ng ganito. Hindi kasi siya nakasara ng maigi kaya kita ko sila dad dito sa siwang kahit maliit lang yung bukas kita ko pa rin sila, Paalis na sana ako ng marinig ko ang pangalan ko kaya nag stay muna ako dun

"Hon, 18 na si cass natatakot ako!" Naiiyak na sabi ni mommy kay daddy kaya niyakap ni dad si mom para patahanin

"Hon, wala na tayong magagawa kailangan na niyang malaman ang lahat lahat!" Naluluhang sabi ni dad kay mom habang nakaakap pa din kay mommy

Anong lahat lahat? Ano pang hindi ko alam mommy, daddy? May tinatago ba kayo? Yan yung mga tanong na gusto kong masagot ngayon

"Ayoko hon, ayaw kong mawalay siya sa atin!" Sigaw ni mommy kay daddy pero si daddy ayun niyayakap pa din si mommy

Mawalay? Hindi naman ako paalis, hindi naman ako papuntang korea or anywhere?

Eto ako naguguluhan sa nga naririnig ko kela mommy at daddy gustuhin ko mang magtanong agad ayaw ko namang maistorbo sila dahil damay ang pangalan ko dito sa away nila

SHANE'S POV

Hi everyone I'm Shane cortez mommy ni cass and my husband name is shawn cortez

Where here at our room ng maalala ko na 18th na si cass natatakot ako, natatakot ako na baka magalit siya sa amin na baka hindi niya matanggap na nagsinungaling kami sa kanya sobrang daming katanungan sakin ngayon hindi ko alam na tinatawag pala ako ng asawa ko hindi ko alam na nakatulala na pala ako

"Hon!"

"Hon!"

"Hon!" Ng marinig ko na tinatawag pala ako kaya napaharap ako dito

"Bakit hon?" Naguguluhang tanong ko dito

"Don't think to much okay, magiging okay din ang lahat tiwala lang, mabait na bata si cass maiintindihan niya din lahat lahat hindi man ngayon soon" sabi ni hon sa akin pero eto ako hindi mawala wala yung takot ko

Hindi ko man sabihin sa kanya yung nararamdaman ko at mga katanungan ko alam ko naman na alam na niya kasi open na open ngayon yung mind ko.

"Don't be afraid hon, magiging maayos din ang lahat" malungkot na sabi ni hon

"Hon, 18 na si cass natatakot ako!" Naiiyak na sabi ko kay hon kaya inakap lang niya ako alam kong nasasaktan din siya ngayon di lang niya sinasabi

"Hon, wala na tayong magagawa kailangan na niyang malaman ang lahat lahat! Hindi natin pwedeng itago pa kasi lalabas at lalabas din ang totoo niyang pagkatao mas maganda ng malaman na niya" Naluluhang sabi ni hon sa akin habang nakaakap pa din

"Ayoko hon, ayaw kong mawalay siya sa atin!" Napasigaw kong sabi kay hon pero si hon ayun nakaakap pa din ng mahigpit

"Hindi naman pwede na siya ay laging nasa tabi natin hon, kailangan niya din malaman na hindi natin siya totoong anak, na anak siya ng ka--" naputol yung sasabihin ni hon ng biglang may kumalabog malapit sa pinto kaya lumapit kami dito at tiningnan pero pag bukas namin mukha ni princess ang bumungad sa amin