❤️The measure of love❤️ (Zawgyi & Unicode)

🔐💛Intro💛🔐

(zawgyi)

မနက္ခင္းမွာေဆာင္းတြင္းမနက္ပိုင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ျပတင္းေပါက္ကက်တဲ့ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္မ်က္ႏွာေလးေႏြးေထြးသလိုခံစားရေတာ့

"အားး...ႏိူးၿပီ...ဘာ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ..."

ေဘးကစာၾကည့္စားပြဲကတင္ထားတဲ့နာရီကိုၾကည့္ေတာ့

"ဟင္..8နာရီ...ေက်ာင္းဖြင့္တယ္ေလ..ဒီေန႔😖သြားပါၿပီ အျမန္ျပင္ဆင္မွ"

ခ်က္ျခင္းအိပ္ရာကထမ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ႏိုင္ပဲ...အက်ႌေကာက္လဲ...စာအုပ္ေတြစားပြဲေပၚကေနလြယ္အိတ္ထဲထည့္ေတာ့ ညကလုပ္ထားတဲ့အိမ္စာစာအုပ္ကေမ့က်န္ခဲ့သည္

လြယ္အိတ္ယူကာေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့မနက္စာျပင္ေနတဲ့ေမေမ
လွည့္ေတာင္မၾကည့္ႏိုင္ပဲ အိမ္တံခါးကေနျမန္ျမန္ေျပးဖို႔အလုပ္

"ဟဲ့...သား...လင္းေရာင္ရွိန္...မနက္စာစားသြားအံုးေလ"

"မစားေတာ့ဘူး ေမေမ...ေက်ာင္းေနာက္က်မယ္"

❤️🎶❤️🎶
လင္းေရာင္ရွိန္
အသက္_16
အရပ္_5'9"
Type_Uke
အသက္13ႏွစ္တြင္ဖခင္ျဖစ္သူေပ်ာက္ဆံုးေန၍
ေမေမႏွင့္အတူေနၿပီ ဘဝကိုစာက်က္ျခင္းျဖင့္သာျဖတ္သန္းေနေသာစာၾကမ္းပိုး...
💜🎵💜🎵
ေက်ာင္းရဲ႕အျပင္ဘက္တြင္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အမွိုက္ပစ္ေနရင္း

"လူဆိုတာသူ႔အကန္႔နဲ႔သူေပါ့...ဥပမာငယ္ငယ္ထဲကအမွိုက္ပစ္တဲ့အေကာင္ကႀကီးလာရင္လည္းအမွိုက္ပဲပစ္ရမွာ"

ထိုေက်ာင္းသားကသူ႔ကိုေစာ္ကားတဲ့လူကိုျပန္မေျပာပဲမ်က္လံုးနဲ႔လွန္ၾကည့္ေတာ့...

"ဘာလဲ...မင္းကမေက်နပ္ဘူးလား...မေက်နပ္လည္းေျပာ.."

ေက်ာင္းအက်ႌေကာ္လံကိုဆြဲကိုင္ေတာ့

"မင္းတို႔သာ..လက္အားလက္အားဖင္ေခါင္းက်ယ္ေနတဲ့အေကာင္ေတြကအမွိုက္ပစ္သမားေလာက္ေတာင္မရဘူး...ငါ့ဖိနပ္တိုက္တဲ့ေကာင္ျဖစ္ရင္ေတာင္ကံေကာင္း"

"မင္း...ဘာေျပာတယ္..."

ထိုလူကဆြဲထိုးဖို႔လုပ္ေတာ့ေက်ာင္းသားကတစ္ခ်က္မွမ်က္ႏွာမမဲ့...
ေက်ာင္းသားရဲ႕အေနာက္မွာ ဘစ္ေဘာ႐ိုက္တံကိုက္ထားတဲ့ေက်ာင္းသားတစ္စုေရာက္လာသည္...သူတို႔ေတြကေက်ာင္းသားထက္လမ္းသရဲနဲ႔ပိုတူသည္