💜Part-2💜

228 11 2
                                    

(Zawgyi)
ေလျပည္ေလညႇင္းေလးေတြကသူ႔မ်က္ႏွာကိုတိုးေဝွ႕က်ီစယ္သြားသည္ကိုပင္ကၽြန္ေတာ္မနာလို...
ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာထိုင္ေနတာက ေက်ာင္းရဲ႕စာလည္းေတာ္တစ္ေက်ာင္းလံုးရဲ႕king ....ကၽြန္ေတာ္ဒီေနရာ..ဒီေက်ာင္းေျပာင္းလာကတည္းကသူ႔မ်က္ႏွာကိုအေဝးကပဲၾကည့္ဖူးခဲ့ရသည္...ဟုတ္ပါတယ္..ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္ေနတာၾကာၿပီ

"ညီ..စာကိုၾကည့္ေလ..နားေရာနားလည္ရဲ႕လား"

"ဟုတ္..ဟုတ္..နားလည္ပါတယ္အကို"

"အြန္႔..ဒါဆိုဆက္ရွင္းျပမရ္ေနာ္"

အသားျဖဴျဖဴ ႏွာတံစင္းစင္း မည္းနက္ေသာမ်က္လံုး ေယာက်ၤားႏႈတ္ခမ္းလို႔ေတာင္မထင္ရက္တဲ့ပန္းေရာင္ႏွင္းဆီနဲ႔တူတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလး...သူ႔လိုလူကိုေယာက်ၤားျဖစ္ရက္နဲ႔ခ်စ္ခဲ့တာကၽြန္ေတာ္မွားလား??

"ဒီေန႔ဒီေလာက္ပဲရွင္းျပေတာ့မယ္..ညီနားလည္ရဲ႕လား"

အမွန္တိုင္းေျပာရရင္သူ႔မ်က္ႏွာကိုေငးေနလို႔ဘယ္စာရွင္းလို႔ရွင္းျပသြားမွန္းမသိလိုက္

"နားလည္တယ္..အကိုအ့သေလာက္ဆို Physicsရၿပီ"

"ညီ..အကိုရွင္းျပတာက Mathေလ"

"ဗ်ာ..အဲ့မွားလို႔..ေယာင္သြားတယ္"

ထိုလူႀကီးကတိတ္တိတ္ေလးျပံဳးလိုက္ၿပီး

"အ႐ူးေလး"

ကၽြန္ေတာ့္ႏွာဖူးကိုလက္ေလးနဲ႔ေတာက္ၿပီး ရယ္လိုက္တဲ့ထိုလူႀကီး...အားးခင္ဗ်ားကၽြန္ေတာ့္ကိုတကယ္ေႂကြဆင္းေနေအာင္လုပ္ေနတာလား?

"အကိုအတန္းရွိေသးတယ္..သြားေတာ့မယ္"

"ဟုတ္..အကိုတာ့တာ"

"အြန္႔..တာ့တာ တာ့တာ"

ထြက္သြားတဲ့သူ႔ရဲ႕ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုအၾကာႀကီးေငးၾကည့္ေနမိခဲ့သည္
ထိုအခ်ိန္အေနာက္ကေနတြန္းလိုက္သလိုျဖစ္၍ယိုင္က်သြားသည္
အေနာက္ကေနတစ္ေယာက္ေယာက္ဝင္တိုက္မိျခင္းသာျဖစ္သည္ ရပ္ေနတဲ့လူကိုမွဝင္တိုက္ရတယ္လို႔

လွည့္ၾကည့္ေတာ့

"ခင္ဗ်ား...အယုတ္တမာေကာင္"

"ဘာ!!ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္..ဪ..မင္းကို..ေပါက္စေလး"

"ဘာကိုေပါက္စလဲ..စကားကိုဆင္ျခင္ေျပာ..လူတစ္ေယာက္လံုးရပ္ေနတာမျမင္ဘူးလား"

❤️The measure of love❤️ (Zawgyi & Unicode)Where stories live. Discover now