Şimdi biz neyiz biliyor musun.!?
Akıp giden zamana göz kırpan yorgun yıldızlar gibiyiz. Birbirine uzanmayan, boşlukta iki yalnız yıldız gibi acı çekiyor ve gömülüyoruz. Bir zaman sonra batık bir aşktan geriye kalan iki enkaz olacağız. yalnızca kendi denizlerimizde sessiz sedasız boğulacağız. Ne kalacak bizden; bir mektup, bir kart, bir kaç satır ve benim şu kırık dökük şiirim sessizce alacak yerini. Nesnelerin dünyasında ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden.!
Bizden diyorum, ikimizden NE KALACAK.!?
