Tesadüf

--İstanbul--

Selam :) Ben Sezen.Ilerleyen bölümlerde tanışıriz :) Multimedia da Cansu (Yani başrol) iyi okumalar :)"Ya sanane! Ister kalırım ister giderim! Sana mi sorucam ben ya!! Artık büyüdüm ben. Senin o dalga geçtiğin küçük kardeşin değilim artık! " dediğimde çok sinirlenmis olsa gerek üstüme doğru yürüdü " Benimle Istanbul'a gelmek zorundasın. Burda senin isteklerin söz konusu değil! Zorundasın! "Diye bağırdı ve odamin kapısını hızla çarpıp gitti.Ya anlamıyorum.Illa onun lanet olasica üniversitesi yüzünden ben niye Istanbul'a gidiyorum? Ben hayatımı seviyorum.Izmir'de hersey çok güzel.Arkadaslarim, evimiz, çiçeklerim. .. Hepsi güzel.Ben bunları düşünürken ablam hazırlanmıştı bile odama girip yüzüme bayginca bi bakış attı "Sen hala üstünü degistirmedin mi?" Bu sorusuna dil çıkararak "böyle gelicem itirazın mi var?" Tabikide öyle gitmiyicektim ama onu sinir etmek şu son zamanlarda hoşuma gidiyordu çünkü o benim sınırlerimi yeterince yipratmisti. "Tamam öyleyse hadi gidelim"diyerek aşağı indi.Ne yani? Bağırıp çağırıp senden nefret ediyorum demesini bekliyordum.Hemen üstumu değiştirdim ve aşağı indim..

Istanbul-Sabiha Gökçen Havaalanı

Uçaktan inmiş bavullarimizin gelmesini bekliyorduk.Bavullarimi aldıktan sonra ablam birini aradı.Kim olduğunu bilmiyordum. Ne yani? Istanbul dan bir tanıdığı mi vardı ? Biz havaalanında beklerken bi araba gelip önümüzde durdu.Ablam kapıyı açıp içeri girmem gibi bi işaret yaptı. Arabaya bindim ve sessizce oturdum. Hemen ardından ablam yanındaki kıza beni tanistirip "Bak su bu Cansu kardeşim " Su denilen kız da başını sallayıp elini uzattı ve "memnun oldum Cansu " dedi.Ablam kafasını bana döndürüp."1 haftaligina Su'larda kalicaz. Bende o arada ev arıyicam. " dediğinde kafamı salladim.Su denilen kız arabayi sürmeye başladığında kulaklıklarımi takip başımi pencereye yaslayarak Istanbulu izledim. Çok güzel bir şehir ama hiçbir yer benim canım Izmirim in yerini tutamaz.Hem geride bıraktıklarım?Hele hele Özge.. O benim için çok değerli tabiki onu ziyaret etmeye gidicem ama aynı şey değil ki... Ben bunları düşünürken gelmisiz bile.Kapiyi açtıktan sonra çıktım ve derin bir nefes aldım. Su yanıma geldi ve "Burası Istanbul-Nisantasi. Emin ol seveceksiniz ama biraz gül Cansu " dedi ve gülümsedi Ha Ha! Neden gulumsiyim ki? Sahte bir gulusle "Tamam" dedim ve eve doğru yürümeye basladik.Su elini cantasinina attı ve anahtari bulmaya çalıştı.Bulamamis olsa gerek ki zili çaldı.Cok geçmeden biri kapıyı açtı. Yüzünü görünce yutkunmamak elde degildi WoW