Tesadüf

Şimşek

Arkadaslar "Berkay" karakterini canlandıran kişiyi değiştirdim.Vini Uehara iken Justin Bieber oldu. Fotoğraf bulma açısından daha kolay olur diye düşündüm.Bazi yerlerde hala Vini Uehara yazıyorsa kusura bakmayın gözümden kaçmış olabilir.Anlayisiniz için teşekkürler Iyi Okumalar ♡♡♡♡

Berkay tekrardan kahkaha atmaya başladı ve sonradan ciddileşerek''Sana benimle uğraşma demiştim''Diyip içeri girdi.Ben ise ona içimden küfrederek havuzdan çıkmaya çalıştım.Islak ıslak yürürken Berkay elinde bir havlu ile gelip''O kadar da vicdansız değiliz al'' dedi elindeki havluyu gösterekek.Bende Gülerek''Hadi Ya ? Gerçekten çok düşüncelisin vicdansız olmasaydın bana bunu yapmazdın!!!!'' diye bağırdım ve elindeki havluyu alıp üstüme serdim.Sonra koşarak yukarı çıktım ve banyo yapmak için banyoya girdim.Yani anlamıyorum.Ben mi çok safım yoksa İnsanlar mı çok zeki ? Neden hep böyle şeyleri yiyorum.Ama gerçekten beni çok büyülemişti.O an hiçbir şey umrumda değilmiş gibiydi sanki.Kimseye inanmıyıcaksın bu Dünya'da kimin ne yapıcağı belli mi ? Banyodan çıktım ve bir temiz havluyu vicuduma sardim.Ablamlar hala gelmemişlerdi.Merkak ettim ve aramak istedim.Telefonumun alt katta oldugunu hatırlayınca bi an duraksadım ama aşağı kata inmessem hem ablamı arayamıyıcaktım hem de hiçbir yere oturmaıcaktım çünkü daha odamın neresi oldugunu bile bilmiyordum.Üstümü daha sıkılaştırdım ve düzgün bir şekilde aşağı indim.Berkay koltuga yatmıs televizyon izliyordu.Benim indiğimi ayak seslerinden anlamış olucak ki ''Şu ablamları ararmısın! Fazla geç kaldırlar!' sanki hiçbirşey olmamış gibi konuşmaya çalışıyordu benimle.Ama ben bunu yemiyicektim.Konuşmıyıcaktım onunla.Dediğini cevapsiız bıraktım ve komidinin üstünde duran telefonumu alıp ablamı aradım.Birkaç çalıştan sonra açtı ve ''Alo abla nerdesiniz ? ''Diye sorduğumda "Su bizi bi arkadaşına getirdi bi kahve içip kalkicaz" dediğinde "tamam"  dedim ve telefonu kapattım. Berkay a "Benim Odam neresi olucak" diye soru yonelttiğimde bana baktı ve "beni takip et" dedi ve yukarı çıktı. Bende bavulumu alıp yukarı çıktım gösterdiği odaya girdim ve kapıyı kilitledim.Ne olur ne olmaz... Hemen üstüme geceliklerimi giydim ve saçimi kuruttum ve ardından saçimi dağınık topuz yaptım. Odama geçtim ve perdeyi çektim.Yagmur yagiyordu.Cok olmasa da fazlasiyla yagiyordu. Hemen koşarak aşağı indim ve Berkay in yanına oturup"Yagmur yağıyor  ve gök gürulduyor. Ve ben gök gurultusunden çok korkarim" dedim hızlıca. Bunların hepsi bir çırpıda cikivermisti ağzımdan. Gözlerini televizyondan ayırıp bana baktı ve "Gerçekten çok korkaksin " dedi.Evet öyleydim.Ama bunu tabiki ona söylemiyicektim.''Gör bak kim korkak'' dedim ve gittim.Korkmıyıcaktım işte.Yağmur zaman ilerledikçe daha da şiddetleniyordu.Direk aklıma ablamlar geldi.Telefonu elime aldım ve ''Abla Neredesiniz?'' dediğimde ablam''Canım biz bu gün Nurtaç'larda kalıcaz bu yağmurda gelmemiz imkansız.Siz başınızın çağresine bakarsınız.Seni seviyorum'' dediğinde ''Bende'' diyip kapattım.Bu haber içimi daha da çok korkutmuştu.Böyle havalarda çoğunlukla ablamın ya da annemin yanına gider onlarda yatardım.Evet biliyorum fazla çocuksu ama oyle işte... Telefonumu yatağın yanına bıraktım ve aşağı indim.Berkay bi anda koltuktan kalktı ve mutfağa gitti.Bende onun peşinden gittiğimde geldiğimi duymuş olsa gerek ki ''Nerdelermis?'' dediğinde''Nurtaç diye birinde kalıcaklarmıs yağmur yüzünden'' Dediğimde cevap vermedi.Kendine meyve suyu koyup içeri gitti.Bende arkasından ''Çok sağol ya bana da koyduğun için'' dedim alaycı bi ses tonuyla o da bu lafın altında kalmayarak''Rica ederim lafı mı olur'' dedi.Gıcık çocuk !!  Kendime de koyup yanına gittim.Yanına oturdum ve '' Hadi bana kendini anlat '' dedim.Yüzüme bir 2 saniye baktıktan sonra yine gözlerini televizyona çevirdi.Birkaç kez ''Hey'' dememe rağmen beni takmadığı için kumandayı alıp televizyonu kapattım.Kapattığımda bana bakmayarak''Ver!'' dedi.Kumandayı sakladım ve 'Hadi konuşalımm'' dedim ve ''Konuşmayı sevmem hele senin gibi biriyle'' dedi.Salak işte!! "Sen gerçekten...Çok aptalsin "diyip ellerimi göğsümde bağdastirdim. Berkay kumandayi arkamdan almaya uğraşırken"Zorlama alamazsın" dedim."Gör bak nasıl alıyorum " dedi ve isi kökten  çözmek için ayağı kalktı ve  beni kucağına aldı.Sirtinda debelenerek "Ya biraksana beni "diye bağırdım.Beni daha da sıkarak "Sen bir günde benim başıma bu kadar bela olacaksan diğer günleri hiç düşünemiyorum. " dediğinde dalga geçirmiş gibi dilimi çıkardım. Hala sırtındaydim ve beni indirmemisti. "Aldın işte kumandani indir beni" diye bağırdığimda "Hee bak bu sefer o kadar kolay olmiyicak" dediğinde beni hızlı adımlarla yukarıya çıkardı. Gerçekten ne yapıcagina dair aklımda bir  fikir yoktu.Kendi odasına soktu ve balkonuna çıkardı. Beni indirdi ve çatıya çıktı. Bana da "Soru sorma ve gel' dedi. Onu dinleyerek arkasından gittim.Yagmur acayip derecede fazla yapıyordu ve "Sen delirdin   mi ıpıslak oluruz" dedim.beni dinlemedi ve yanına oturmam için bi işaret yaptı. Yanına oturdum.''Yüzüme bak'' dediğinde yine dediğini yaptım ve yüzüne baktım.''Şimdi söyle bana ne öğrenmek istiyorsun'' Dediğinde tam zaamnı oldugunu anlıyarak''Nerden geldiniz?İstanbullmusun?Sevgilin var mı ? Kaç yaşındasın? Neler yapmaktan hoşlanırsın?''dediğimde tabikide aralarından ''Sevgilin var mı ? '' sorusunu en çok merak ediyordum anlamış olsa gerek ki ''Sevgilim var,17 yaşındayım,sexy kızlardan ve pop müzük dinlemekten hoşlanırım.Başka sorun? '' dediğinde kalbimde kötü bir boşluk hissetmiş gibi oldum.Sevgilisi vardı.Bu benim nedense canımı yakmıştı.Ona karşı ufacık bile birşey hissetmiyordum.Öyle değil mi ? 

--Akşam--

''Sana İyi Geceler.Ben yatıyorum'' dediğimde '' Sanada '' dedi.Bu çocuk birkez olsun televizyondan başını ayıramazmıydı ? Ama şimdi yazık olmasın.Telefonu da vardı tabii! O ikisi en değerlileriydi sanki.Benimle konuşurken bile televizyon izliyip telefon ile uğraşıyordu.Onu takmıyarak yukarı çıktım.Yatağın temiz oldugunu düşünüp yattım ve yorganı üstüme çektim.Hemen ardından açık olan gece lambasını kapatıp uykuya daldım.

--Gece Yarısı-- 

Çok korkuyordum.Şimşek çakıyor ve  gök gürüldüyordu.Böyle devam ederse korkudan ölebilirdim.Küçüklüğümden beri bu ikiliden hep çok korkmuşumdur.Şuan yalnızdım.Ne yapıcağımı bilemedim ve ayağı kalktım.Elimi yanaklarıma deydirdiğimde bi sıvı hissettim.Ben gerçekten ağlıyordum.Bir bebek gibi ağlıyordum.Ama bu elimde olan birşey değildi.Gerçekten korkudan olan istemsiz bir harekketi.Odamın kapısını açarak uyku sersemliği ile odadan dışarı çıktım.Her yer karanlıktı.Evin içini sadece şimşeğin ışığı bazen aydınlatıyordu ve bu daha da korkmama yarıyordu.Kendimi çok yanlız hissediyordum.Berkay'ın odasına doğru yürüdüm.Kapıyı açtım ve odaya girdim.Dürttüm ama uyanmıyordu.En son ''Berkay'' diye hafif bi sesle bağırdığımda ''Ne oldu '' diye şaşkın bir şekilde uyandı.Yanaklarımı silerken''Ben korkuyorum hem de çok'' dedim.Güldü ve '' Ne yapmamı istiyorsun '' dedi . Tam birşey söyliyicektim ki bir anda gök gürüldedi.Daha çok ağlayarak onu yana ittirdim ve yanına yattım.Şuan hiçbirşey umrumda değilde.Ne düşündüğü ya da başka birşey.Sadece korkuyordum ve ağlıyordum.Hiçbirşey söylemedi ve ikimizde uyuya kaldık.