CHAPTER 14
GEORGE (POV)
eh ano ngaun kung nakasakay ako sa kotse ni yabang..tsss...sayang din kasi nagalok siya eh...kaso puro pambabara..kayabang naman sinasabi niya tss...matutulog na lang ako...
*i dont need a man*i dont need a man what???....* phone ring
ganda ng ringtone ko noh..eh totoo naman yun di ba hahaha...kaso bwisit natutulog ako eh istorbo may tumawag pa.
"oh.." walang ganang sagot ko
"KYYYAAAAAAAHHHH...." sigaw ni oshi sa kabilang linya na kasama atah si majo
nagulantang pati yung katabi ko dahil sa sigaw na yun grabe naman kasi partida di pa naka loud speaker yun rinig na niya...
=________= me
o________0 jeric
nilayo ko muna yung phone sa tenga ko dahil ayaw kong masira yun sa walang kwentang tawag ni oshi..
"Tomby....guess what IIIHHHHH!!!!!!" kilig na kilig niyang sabi sa kabilang linya...
"papunta ka na ba ???dito na kami shop mo..Dalian mo ah!!!!!!" sigaw niya mula sa kabilang linya
" "HUMINAHON KA NGA LANG VOLTZ KA!!!...ingay mo ah..balak mo pa atah sirain tenga ko eh...sige papunta pa lang ako shop maya na lang kbye..." saka ko inend yung tawag niya at yumuko na lang.
kahiya naman kasi yung ginawa niya eh...sumigaw ba naman parang ang lalo ng kausap niya eh...yeah malayo nga ako pero di naman literal diba...
naalala ko yung kagabi nangyari nandun nga pala siya nung nanaginip ako nung tungkol kay pawi...kahiya naman pero kelangan ko magthank you sa kanya kasi because of him ang gaan ng pakiramdam ko nung gumising ako...
he comforted me when i need one.
he hugged me when i need it the most..
kung di lang talaga mayabang..arogante toh eh, baka nagkagusto na ko sa kanya eh...
"nga p-pala.....t-thank you kagabi ah..." nagaalangan kong sabi sa kanya
"para saan naman...dun ba sa ginanti ka namin sa nambato sayo...wala yun" sabi niya sakin na nagtataka at nakatingin sa daan
bakit ganun....di niya alam...ai tae baka dream ko pa din yun ah....aish...pero ramdam ko andun siya eh narinig ko pa nga boses niya eh...ang nakakahiya pa nun nakita kaya niya ko umiyak...takte hiyang hiya naman ako nun...siya palang ang pangalawang tao na nakita akong umiyak ah...swerte naman niya...golden tears kaya toh...pero salamat pa din kasi niligtas naman talaga niya ko not only him but ferdi also so its okey na din..
"a-ahh..o-oo t-tama y-yun nga y-yun he-he-he..." kabadong sabi ko
di ko lam kung bakit ako kinabahan ng ewan...basta alam ko di niya siguro napansin yung iyak ko nun..ayos na ko dun..napakamot na lang ako ng ulo ko..
"may kuto ka siguro noh kamot ka ng kamot diyan eh...yuck ka...baka mapunta yang kuto mo sa kotse ko ah.." pang aasar niya sakin
tamo...tamo....di atah mabubuhay toh na hindi ako inaasar eh...pasalamat siya di ako pikon...
"KAPAL MO...WALA AKONG KUTO NOH..ASA KA DUDE..." pasigaw kong sabi sa kanya na nakangisi pa habang nagddrive
tumalikod na lang ako sa kanya at sa labas na lang ako tumingin. baka kung ano pa masabi ko sa kanya eh....kahiya naman nakisakay na nga lang ako eh..di ko naman kasalanan yun siya nagpresinta eh...
he stop the car at the front mismi ng shop ko saka ko lang napansin andun na pala kami..nauna na ko umalis ng kotse niya kaso lumabas dun siya ng kotse niya.
BINABASA MO ANG
"its the little things about George"
Подростковая литератураsi George na inosente,si george na napaka SELFLESS, na walang inatupag kung di isolve ang problema ng kaibigan,family lahat na ng malapit sa buhay niya,na ang hiling lang ay mahalin din siya ng taong mmhalin niya,pero bigo siya sa hiling niyang yun...
