In love with my brother (voltooid)

Epiloog

De spelfouten haal ik er later uit! In de stad waar ik woon is momenteel geen elektriciteit enz en ik heb maar 50% op mijn telefoon. Ik heb het dus heel snel getypt!

2 JAAR LATER!

Laura's POV

Ik doe mijn licht roze jurk goed en kijk even in de spiegel. Ik heb altijd al zo'n jurk gewild en voor deze gelegenheid moest ik hem wel kopen! Op mijn roze pumps zit een strikje, dat super schattig is. Ik weet zeker dat mijn voeten pijn gaan doen op het eind van de dag, maar voor deze gelenheid kan ik niet anders dan ze dragen. Mijn haar zit in een heel klassieke updo en ik vind deze haarstijl echt geweldig! Het lijkt alsof je uren met je haar bezig bent geweest, terwijl je dat niet hebt gedaan! Ik glimlach even naar mezelf in de spiegel, ik zie er niet slecht uit. Voor mijn make-up heb ik niet te veel gedaan, gewoon mijn dagelijke make-up look met een beetje meer blush. (De foto van haar outfit is bij dit hoofdstuk toegevoegd). Mijn mobieltje begint te trillen en hij licht op, een berichtje van Emily. "Ik ben samen met Alex onderweg naar het feest. Ben je er klaar voor om Jason weer te zien? x -E" Dat is een goede vraag, ik weet niet of ik klaar ben om hem weer te zien. Sinds hij samen vertrokken is met Rosa heb ik hem maar een paar keer gezien en toen zeiden we elkaar alleen gedag. Rosa daarin tegen, had zich wel aan haar belofte gehouden. Ze heeft me elke week iets anders leren koken en ik beschouw haar nu als één van mijn beste vriendinnen. Het is raar, maar ze is echt super. "Ik denk het wel, zie je zo! x -L" Ik loop zo snel als ik kan naar beneden en pak snel het cadeautje dat op de keukentafel ligt in mijn handen. "Papa, we moeten vertrekken!" Ik doe snel een zwarte blazer aan, voor als het koud wordt en wacht ongeduldig op mijn vader. "Papa!" "Ja, ik ben er al," Zegt hij terwijl hij de trap afloopt. Voor een man op zijn leeftijd ziet hij er goed uit in een smoking (Kostuum)! Hij staat te prutsen met zijn das en ik moet lachen, hij doet al van toen hij klein is dit soort kleding aan en hij weet nog altijd niet hoe je een das moet knopen. "Ik doe het wel," Zeg ik als hij voor me staat. Ik deed het bijna altijd van mijn vader, maar het wordt tijd dat hij het eens leert. Mijn vader is duidelijk zenuwachtig, hij zweet echt enorm! Hij zat het zweett dat op zijn voorhoofd kwam te staan, altijd weg met een zakdoek. "Waarom zweet je zo?" "Hoe weet je dat ik zweet? Stink ik? Oh nee, ik moet me gaan omkleden! Zo kan ik toch niet op Rosa's trouwfeest toekomen!?" Ik begin weer te lachen en sleur hem met zijn das de deur uit. "Je ziet err goed uit, maak je niet zo druk." Hij knikt en drukt een klein kusje op mijn wang. Ik kijk even naar de grote zwarte limousine die op onze oprit staat en loop er enthousiast naartoe. Ik wel eerder een limousine gezien, maar k vind ze nog altijd heel spannend omdat niet elke limousine vanbinnen er hetzelfde uitziet. De man doet het portier van de wagen voor me open en ik ga op de bank naast het raam zitten. Het ziet er vanbinnen niet zo speciaal uit, er is een minibar, neon verlichting en een paaldans paal. Papa komt naast me zitten en de wagen vertrekt.

De hele rit onderweg naar het feest was het stil, mijn vader was te zenuwachtig en ik begrijp nog altijd niet waarom. "Waarom ben je zo zenuwachtig? Je doet net alsof het jouw bruiloft is," Zeg ik. Ik stond samen met mijn vader tegen de limousine aangeleund. Hij wilde meteen naar het feest lopen, maar ik hield hem tegen. Ik wil weten waarom hij zo aan stressen is. "Mijn beste vriendin gaat trouwen. Ik hoop gewoon dat ze deze keer een man heeft gevonden die goed voor haar en ook goed voor Jason is." Ja, je het hoort het goed. Mijn vader is ondanks alles, Rosa's beste vriend gebleven. Ze hebben alles wat er is gebeurd in het verleden achter hun gelaten. Mijn vader had ook het aanbod gekregen om haar getuige te zijn, maar hij zei dat Jason een veel betere getuigen zou zijn. Ik weet niet of Jason het nu is, maar ik ben allesinds één van de bruidsmeisjes. Dat is ook de reden waarom ik in het licht roos gekleed ben. Rosa wilde niet dat elk bruidsmeisje hetzelfde aanhad, ze had ons een kleurenstaal gegeven en dan mochten we zelf een jurk kiezen. "Dat is zo lief van je!" Ik denk niet dat er veel mannen dit zouden zeggen over hun ex. Rosa was nu al 1,5 jaar met de man waar ze vandaag mee gaat trouwen en hij zag er best oke uit. Veel mannen zouden jaloers zijn als hun beste vriendin opeens trouwt met een man die hij zelf niet kent, maar mijn vader heeft haar al die tijd gesteund in alles wat ze deed. "Kom, anders denken ze dat we niet meer komen." Mijn vader sleurt me aan mijn hand verder en ik slik als ik Jason aan de poort  van het kasteel zie staan, samen met een meisje. Het meisje heeft lange bruine haren en bruine ogen, ze had ook een roze jurk aan. Ze moest dus ook een bruidsmeisje zijn, leuk... Ik zie hoe ze elkaar knuffelen en ik moet bijna kotsen. "Oh heey, jullie zijn er!" Zegt hij enthousisast. Hij geeft ons de nummer van de tafel waar we zitten en laat ons dan door. Jason had een zwart kostuum aan, met een licht roze stropdas. Ik kan niet ontkennen dat hij er goed uitziet.