SHORT STORIES by WPJMLibrary

Ang Sabi ni Lola(Ongoing)

TITLE: Ang Sabi ni Lola
GENRE: Non-Fiction
NO. 062620200834

Imelda Limson is a Teacher of Highschool Students of a Public School in the Philippines. She married a man who is also like her, a Teacher. They have three daughters and two sons. Sadly, their three daughters wasn't beside them. Monaliza their first daughter was in Qatar working alone because she's a single mom with her child name Jasmin Miah and that's me. Janice their second daughter was in Linggayen with her own family. Roda Mae their third daughter was migrated in USA to be with her own family just like her sister Janice.

My mom leave me with my grandmother when I was 3 years old at simula nun isa na ako sa mga naging estudyante ng sarili kong lola mag mula Lunes ng umaga hanggang Linggo ng gabi nag klaklase kami na kung saan ang Lessons ay tungkol sa buhay. Imagine a 3 years old girl without her mom and dad by her side was forced to understand the flow of life.

Our first lesson is about "EMOTIONS"
"You should know how to control your emotions or else you will loose yourself."

My life starts at the age of 3 learning to control my sadness, happiness and tantrums. "WAG. KANG. IIYAK", "Bawal kang mag papunta ng mga kalaro mo kung maingay kayo dito sa bahay." mga katagang hindi ko maintindihan kung bakit kailangan kong pigilan ang pag tulo ng aking luha at ang sobrang pagiging masaya.

But those scenarios of my life has a deeper reasons kung bakit hindi ko pwedeng gawin ang mga bagay na yan.

"Learn to dance with the Music" is our second lesson.

Sa bahay apat kaming mag kakasama si Lola, yung dalawa ko na tito, at ako.

Sa murang edad ko na ito ay naturuan na akong makisama sa mga tao lalo na't nasa pamilya ko ang sobrang maikli ang pasensya na tulad ng aking Tito.

Kailangan kong sabayan sa pag sayaw ang musika ng kanyang ugali at sa maling pag hakbang ng aking mga paa ay may kapalit na parusa.

Kailangan kong masabayan ang tembre at ritmo ng kanyang boses.

Kailangan kong sumayaw at sumabay sa ikot ng kanyang paiba-iba na ugali.

Mahirap ang bawat hakbang na pinagagawa minsan kahit hindi ko masabayan ay kailangan kong pilitin ang aking katawan na gawin ang bawat hakbang at pag kilos ng aking mga kamay at pag ikot ng aking katawan dahil ganyan ang buhay kailangan nating sumayaw sa ritmo ng iba't ibang ugali ng mga taong nakapaligid saatin.

LESSON 3 :"Have patience. Learn to wait."

Pinalaki ako na sobrang ikli ng pasensya gawa na rin ng nakasanayan ko na tao ito ay ang Tito ko. Tulad niya ay nanalatay saaking pagkatao ang walang mahabang pasensya sa mga bagay bagay at mga tao. Kapag hindi umaayon saakin ang sitwasyon ay ihihiga ko na lang ang aking katawan ng ang ibig sabihin ng "Ayaw ko na. Tama na."

Ngunit may ginawa si Lola na "Teknik" kung tawagin niya ito. At ito ay  mas lalo niya akong pinapapunta sa mga okasyong sobrang tagal matapos tulad ng mga Padasal o Misa, pag proprosesyon, sa kwentohan nilang mag babarkada at dahil doon ay unti-unti ko ng natutunan mag hintay.

Ang babaw man pero bukod sa unti unti na akong nasasanay ay dahil na rin sa ayaw kong magalit ang Lola ko kung sakali man na hindi ko siya sundin.

LESSON 4: ". If you have everything then don't brag anything. Always be humble."

Noong grade 6 ako lantaran ang kayabangan ko sa mga kaklase ko kahit na wala naman akong ipag yayabang at puro kasinungalingan lang ang sinasabi ko at nalaman nga yun ng Lola ko kaya naman pag uwi ko sa bahay pinagalitan niya ako dahil ano daw yung sinasabi ko na wantawsanteps(one thousand steps) pa bago kami nakakapunta sa gusto naming distination sa bahay, at ano daw yung sinasabi ko na may sampu kaming katulong at iba-iba ang kotse.

Kung katulad kita na gumawa ka rin ng kwento sa buhay mo ay alam kong may rason ka kung bakit mo yan nagawa marahil mababaw at nakakahiya sa iba pero maniwala ka naiintindihan kita dahil kahit ako ay nagawa yan at aminado ako g wala akong maihaharap sa mga kaklase ko na yun ngayon dahil hanggang ngayon ay kahihiyan ang kasinungalingan nang kayabangan ko na yun.

At dahil nga pinamukha yun saakin ng Lola ko ay kahit ako ay nahiya sa sarili ko ng marinig iyon kaya naman hindi ko na inulit pa ang magyabang ng mga bagay bagay na meron o wala ako.

LESSON 5: "God Provides. Pray Harder."

Mag mula ng unang gabi na kasama ang Lola ko na matulog ay tinuruan niya ako na mag dasal mag mula sa pag Sign of the Cross, Hail Marry, Glorry Be at ang Our Father ay sinamahan niya ako na kabisaduhin iyon.

Sa hirap at ginhawa ay kasama niya ako. Sa tuwing nagkakaproblema ay saakin niya ito nilalabas. Paulit ulit niya sinasabi saakin ang "God Provides Miah let's pray harder and believe in His miracles because God has a plan for us. Just pray and keep your faith in Him."

LESSON 6: "Your life is in your hands; go on and create it with passion, tallent, faith and love."

Lagi kong sinisisi ang mga magulang(Tatay at Nanay) ko kapag nag kakamali ako. Madalas nabubuhay ako sa nakaraan na kung saan hindi ko naman inaasahan pero bigla ko na lang naaalala ang mga pagkakataon sa buhay ko tulad ng pag hihiwalay ng Tatay at Nanay ko.

Paulit-ulit na sila ang sinisisi ko pero ang sabi nga ni Lola dapat hindi ko na yun isipin dahil nakaraan na yun at nangyare na ang pagtuunan ko na lang daw ng pansin ay ang buhay na para saakin.

Hindi diyan natatapos ang lahat ng sinasabi ni Lola dahil ang lahat ng lumalabas sa bibig niya ay meron din sa gawa. Sobra sobra kung mag mahal si Lola hinding hindi mo mararamdaman na huli ka sa lahat ng bagay dahil para sa kanya ikaw ang uunahin niya kahit anong mangyare.

•She taught me how to create a paper boat