Μετα από 10 λεπτα ειχα ετοιμαστεί και ειμουν ετοιμη για να φυγουμε .
- Παμε ; Ρωταω κοιταζοντας την μητέρα μου και την Μαρία
- Έτοιμη τα πηρες ολα ; Με ρωτάει η.μητέρα μου και σηκώσετε από την καρέκλα που καθόταν.
Της κουνάω το κεφάλι μου λεγοντας της ναι .
- Ωραία παμε ! Μας λεει χαμογελοντας μας
Της ανταποδιδουμε το χαμόγελο και ξεκιναμε να περπατάμε προς την έξοδο . Μετα από 5 λεπτά περιπου φτασαμε στο αμάξι . Μπενει μεσα στο αμάξι πρωτη η μητέρα μου και μετα μπαινουμε εγω και η Μαρία . Ξεκιναμε με προορισμό το σπίτι μου .
Μετα από 25 λεπτά φτανουμε στο σπίτι .
Φτάσαμε κατεβείτε ! Αναφωνεί η μητέρα μου.
Κατεβαίνω πρώτη από το αμάξι παω τρέχοντας στην πορτα ,την ανοίγω ,μπαίνω μεσα και φωνάζω το όνομα της μιας και μοναδικης μικρης αδελφης μου .
- Φωτεινη ;; Λεω με ολοι μου την δύναμη για να με ακούσει !
- Σεσιλια ; Εσύ είσαι ; Την ακούω να μου φωνάζει
Χωρίς να της απαντησω τρέχω στο δωμάτιο της όπου ηταν .... Ανεβαίνω τα 27 σκαλιά του σπιτιού μας στρίβω αριστερά , τρέχω μόνο ευθεία και να τη η πορτα της ... Την ανοίγω και την βλέπω να είναι καθισμένη στο κρεβατι και να ειναι στο facebook από το laptop της τρέχω να την αγκαλιάσω και της λεω καθως την αγκαλιαζα :
- Ποσο πολύ μου ελιψες μικρό μου !! Της λεω με λαχταρα.
- Ναι και μενα μου ελιψες !
