Hyunjin: yorulsan da kalkmayacağım
Ben: şimdi ineriz bir az sabret
YY: ama çok yorulduuuum
YinYang hala kendi kendine söyleniyordu...... şirkete varmıştık. Arabadan inip şirket kapısından giriş yaptık. Abimin odasının önüne geldiğimizde kapayı YinYang çaldı. Gir komutunu alınca içeri girdik.
Abim: aaa YinYang bende ne zaman geleceksin diye yolunu gözlüyordum.
YY: anca vakit bulabiliyorum. Çok yoğun birisiyimdir de
Ben: hadi ordan be ne yoğunu okuldan eve anca
YY: yeni bir iş buldum. Oraya gidiyorum artık
Abim: neden çalışıyorsun ki sana para teklifinde bulundum ama kabul etmedin.
YY: artık büyüdüm. Aslında geçen senede bir iş de çalışıyordum bu yüzden de para almak istemedim.
Abim: başka bir yerde çalışman beni üzüyor ama. İstersen parttime iş verebilirim.
YY: gerek yok gerçekten. Hem ben bu konuları konuşmak için gelmedim.
Ben: neden geldin ki
YY: JaeRin geldiğinde bir parti verelin diye düşünüyorum.
Ben: aslında iyi olur hem yanındaki kişiyi de daha iyi tanırız
Bir gün sonra
Normal bir okul günü daha. Okulun bahçesine giriş yaptım ve güzüm YinYang' ı aradı ama yoktu. Hemen sınıfa çıktım ama orada da yoktu. Tam okulda onu arayacakken yanım Jeongin geldi.
Jeongin: boşuna YinYang' ı arama. Bu gün gelmeyecekmiş.
Ben: neden ki
Jeongin:bilemiyorum işi varmış.
Ben: bir kızın sabah ne işi olabilir ki
Jeongin: bilemem bana bile söylemedi bende merak ediyorum.
Ben: anladım.
Jeongin: eğer yalnız kalırım diyorsan bizimle takılabilirsin.
Ben: olur neyse derse girelim.
(Okul çıkışı)
Çantamı toplayıp aşağıya indim. Bahçe kapısında Hyunjin' el Jeongin beni bekliyorlardı. Onların yanına gittiğim.
Jeongin: YinYang bana mesaj attı
Ben: nerdeymiş.
Jeongin: bir kafe de bizi bekliyormuş.
Ben: tamam hadi gidelim.
Kafeye vardığımızda YinYang arkası dönük iki kişi ile konuşuyordu.
Bizi görünce el sallayıp yanına çağırdı. Yanına vardığımızda birisinin JaeRin olduğunu görünce gözlerim şaşkınlık içinde aralandı.
