Deku'dan;
Çocukluk arkadaşımı bir daha görmemeyi umuyorum.
Tuhaflığımın olmadığını öğreneli 10 yıldan biraz fazla oluyor. Bu 10 yıl boyunca sürekli Kacchan tarafindan zorbalığa uğradım.
Bana vurur, alay eder ve "Deku" derdi. İşe yaramaz anlamına geliyormuş. Ve evet, gerçekten işe yaramaz biriyim...
Beni her "Deku" diye çağrışında duygularıma zarar verirdi.
Benden nefret etmeye başladı çünkü tuhaflığım yok ve kimse benimle arkadaş olmak istemiyor.
İnsanlar bana yaklaşmaktan korkuyorlar. Tuhaflığımın olmamasının bulaşıcı olduğunu düşündüler hep.
Fakat bu sene arkadaş edindim ve herkes bana iyi davranıyor. İlk başta garipti çünkü daha önce hiç böyle bir duygu yaşamadım.
Her neyse...
En iyi arkadaşlarımdan biri olan Ochako Uraraka ile okula doğru yürüyordum. Nedenini bilmiyorum ama hemen arkadaş olduk ve çok fazla takılıyoruz.
Sınıf arkadaşlarım bile çıkmamız gerektiğini düşündü. İkimiz de reddettik. Sevimli bir kız, ama her zaman erkeklerden hoşlanmışımdır.
Onun dışında eşcinsel olduğumu kimse bilmiyordu. Beni hâlâ arkadaş olarak gördüğüne sevindim çünkü en yakın olduğum kişi oydu.
[zaman atlama]
Aizawa Sensei daha iyi koruma için yurtlara gideceğimizi söylüyordu.
"Kimlerin birlikte oda arkadaşı olacağı tahtada yazıyor. Beni uğraştırmayın"
Herkes kalkıp oda arkadaşlarının kimler olduğuna bakmaya gitti. Bazıları memnun değildi.
O sırada yanıma Kirishima geldi
Kirishima: Sanırım oda arkadaşıyız
Deku: Öyle görünüyor. Başka biri yerine seninle olduğum için mutluyum
Kirishima: Hadi odalarımıza çıkalım
Odanın önüne geldiğimiz sırada Kacchan de odamızın yanındaki odanın önünde durdu (bu nasıl cümle aq)
Bense gözlerimi ondan alamıyordum
Kirishima: Midoriya? İyi misin? Yüzün kızarmış, hasta gibi duruyorsun...
Deku: B-ben iyiyim. S-sadece
Bakugou: Lütfen yalan söyleme Deku. Ben senin yanındayken asla iyi olmuyorsun.
Kacchan yüzünü bana döndüğünde daha da kızardım. Kırmızı gözlerini ne zaman görsem kendimi garip hissediyorum.
Bakugou: Seninle konuşmamdan mı korktun yoksa? Neden cevap vermiyorsun?
Deku: H-hayır! Seninle konuştuğum için mutluyum. İlk kez bağırmak yerine konuşuyorsun.
Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Çok mutlu olmuştum.
Kacchan'in de kızardığını gördüm ama 10 saniye falan sürdü...
O sırada can çaldı ve herkes öğle yemeğine gitti.
Kafeteryaya giderken Kirishima ile konuşuyordum. Ancak Uraraka ve İida gelince durduk.
Uraraka: Kirishima-Kun ile ne hakkında konuşuyordun Midoriya?
Deku: Hiç
Uraraka ve İida gittikten sonra Kaminari gelip beni yemek odasına sürükleyene kadar Kirishima ile biraz daha konuştum.
Kaminari: Yardımına ihtiyacımız var. Bakugou çatıda. Ne yaptıysak indiremedik (BURDA NİYE ÇOK GÜLDÜM KCKQKQKFKQKFJQKDJ)
Deku: İyi de...En nefret ettiği kişi benim. Beni dinlemez ki
Kaminari: Hadi ama dostum...Yardımın gerek
Başımı evet anlamında salladım ve çatıya çıkmaya başladık. Çatının kapısının önüne gelince durduk. Sero ve Mina da oradaydı. Mina bir kolumu, Sero bir kolumu tuttu ve Kaminari'ye kapıyı açmasını söylediler. Kapı açılır açılmaz beni ittiler ve "iyi şanslar" diye bağırdılar. (CPQLFKQKFKQOFJQ)
Bakugou: Ne istiyorsun?!
Deku: S-sadece neden burda olduğunu merak ettim.
Cevap alamadığım için yanına doğru yürümeye başladım. Aniden arkasını döndü ve göz göze geldik. Sanırım yine kızarmaya başladım...
Kafasını omzuma doğru yasladı ve kulağıma eğildi.
Bakugou: Sakın yurt odasında Kirishima ile aptalca bişey yapmaya kalkmayın.
Kapıya doğru yürüdü ve çatıyı terk etti.
Söylediklerine şaşırdım. Kirishima ile aptalca bişey yapmak derken neyden bahsediyor?
Ve yaptıklarımı neden önemsiyor?
Kafamda çok fazla soru vardı ama unutmaya karar verdim.
Hepinize helloo. Yeni ve kitapla karşınızdayım. Umarım tutar jqjsjrqjdhjwkf. Bölüm çok uzun olduğu için iki part'a ayırmaya karar verdim. Umarım seversiniz uwu. Sonraki bölümde görüşürüzzz

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bakudeku Oneshots//Çeviri
RandomHikayenin orijinali @TheFinesse_kid adlı kullanıcının -,-