The Mafia Heiress (Completed)

𝒞𝒽𝒶𝓅𝓉𝑒𝓇 𝟦: 𝑀𝑜𝓃𝒹𝓇𝒶𝑔𝑜𝓃

Akiro POV

matapos ang labanan sinundan ko si Alexa 

"Masaya kana?" tanong ko sa kanya

"Saan?" inosenteng tanong niya

"Na natalo moko!" sabi ko

"Oo, masaya ako, may reklamo?" tanong niya

"Hindi ko maintindihan, nakalimot kana laha't lahat pero bakit magaling kaparin?"  tanong ko

"Hulaan mo Akiro" sabi niya

Mas naguguluhan ako

"Kung hindi mo inuuna ang kayabangan at tinignan mo muna kung sino ang iyong kilaban edi sana hindi ka maiiwan sa kahihiyan" dagdag niya 

nakita ko sa di kalayuan si dad papalapit samin

"Hi Ms. Mondragon" bati ni dad

"Kay gandang umaga pero ng dumating ka, nasira agad" sabi niya

"Wala kang galang" sabi ng dad ko

"Dahil hindi ka karapat dapat igalang" kalmadong sabi ni Alexa "Dahil may utang ka sa pamilyang ito na dapat mong pagbayaran

"Sa dami ng pera ko, mangungutang pako?" nagbibiro kaba?" tanong ni dad

"Masyado kana atang matanda para makalimutan ang kasalanang ginawa mo. Hindi ako marunong mag biro Mr. Ledesma, tandaan mo yan" sabi ni Alexa

"May binaril kang tao noon, na lubhang napaka importante sa organisasyon.Hindi pera ang utang mo, kundi buhay ang kinuha mo kaya yun ang dapat singilin sayo" puno ng galit at pighati ang pagbigkas ni Alexa ng mga salita

"Sino naman ang taong pinatay ko aber?" tanong ni dad

"Si Miguel Santiago Mondragon, ang kuya ko, na dapat nasa posisyon kaysa sa anak niyo!!!"sigaw ni Alexa

"Yan ba ang nakalimot Mondragon?" tanong ni Dad

"The mind forgets, but the heart always remember." sago ni Alexa

May point 

"Pano ko makakalimutan ang araw na nawala ang kuya ko, paano ko magagawang kalimutan ang mukha ng taong pumatay sa kuya ko!" sigaw niya


"May pruweba kaba?" tanong ko

"Hahanapan ko, ngayon umalis na kayo ng dad mo. Bago ko maisipang magkasala sa organisasyong ito. Umalis na kayo! dahil wala akong balak dumihan ang pamamahay na ito , dahil ang tiles na inaapakan niyo ay mas mahal pa sa mga ari ari an niyo" sabi niya

Hambog!

"Aalis na kami" Sabi ko

"Ito ang tatandaan niyo. Sinusumpa kong mararanasan niyo ang pinakamasakit at pinakamahirap na kamatayan ng huli niyong sandali, ipaparamdam ko sa inyo ang sakit na naramdaman ko, nang kitlin niyo ang buhay ng taong importante sa buhay ko.Ipaparamdam ko ang sakit hangang sa wala na kayong ibang gagawin kundi ang magmakawang patayin kayo o kayo na mismo ang kikitil sa buhay niyo" kilabot ang dala ng bawat bigkas ni Alexa


"Hihintayin namin yan HAHAHHAHA" tumawa lang si dad

"Babawiin ko ang dapat sa kuya ko, wala akong paki alam kahit ako nalang mag isa ang mamumuno sa organisasyon" sabi ni Alexa at doon natigilan ako

"No, y-ou c-cant do that" nauutal kong tanong

"Of course I can, I'm a mondragon After all" sabi ni Alexa bago niya kami iniwang tulala ng aking ama