bu bir kendine gelme konuşmasıdır.

abart, çoğalt,parlat...

Bur bir kendine gelme konuşmasıdır.

Selam! Ben Naif. Yine bu yazıyı yine adı olmayan kız Naif olarak yazıyorum ama bu sefer Naif'in size ve kendine serzenişi veya konuşması. Artık her neyse adını siz koyun. Ben, bize hitap edeceğim. Işıl, Yeşim, Derin, Peri, Oya olarak konuşmayacağız bu sefer. Bence çok harika oldu. Siz bu saydığım isimlerden Yeşim ve Oya'yı tanıyorsunuz. İlerleyen günlerde Işıl ile tanışma şansınız var. Ben tanıştım, çok iyi biri. Ama sessiz olalım şuan bir şiirine odaklanmış olabilir ya da... Geri kalanı sır olsun değil mi? Işıl anlatır size. Belki de Işıl ile yaşayacaksınız. Işıl hakkında konuşup sıkmadım sizi değil mi?

Bu konuyu Işıl'dan gireceğim ya da Oya'dan Derin'den de olabilir aslında. Yeşim hakkında çokça konuşabilirim. Periyi sorarsanız o şuan çok meşgul. Birazdan ziyarete gideceğim. Büyük ihtimal yine aynı şeyi yapıyordur.

Kaan'ı çok sevdiniz ve onu unutma dediğinizi duyar gibiyim. Kaan'a bir teşekkürüm var Oya ile. Kuzularım hikâyeniz ile ekmeğinizi çok yiyorum affedin olur mu?

Kaan'ı konuşuyordun, geri döneyim. Merhem mi yara bandı mı yoksa kahraman mı? Bence hepsi. Ama daha çok Oya'nın hem abisi hem de sevdiği oldu. Oya da her daim teşekkür etmeyi kesmiyor görüyoruz ki.

Oya'ya çok kızıyorsunuz, biliyorum. Kaan ve ben de öyleyiz. Arada sohbet ve muhabbetimiz oluyor da sizin gibi diyor ki "Başka kişileri neden bu kadar takıyor ki bu kız? Kendi sınırlarını başkasının çizmesine izin vermeyeceğim."

Ben de anlatıyorum merak etmeyin. Nil Karaibrahimgil bile bize her şeyi anlatıyor.

Ne diyor biliyor musunuz? "Her şey değiştiğinde senin en orjinal
halini bilip sevenlere ihtiyacın olacak.
kendini onunla bununla karşılaştırma. Başkalarının kriterlerine göre seçim
yap
MA!
O zaman başkalarının gideceği yerlere gidersin. Oralarda ne işin var, senin yolun başka yokuşların başka."

Size ufak bir notum daha olacak. Biz bu yazıda hep Nil Karaibrahimgil ve sözlerinden bahsedeceğiz. Kulağını fazla çınlatıp rahatsız etmeyiz umarım.

Konuya karakterlerimden girmek istedim çünkü onların hayatını, sevgilerini hikayelendirdim. Peki sana aynısı yapılsaydı? Yanisini hemen Nil'in sözleri ile anlatıyorum:

Hergün bir yazar tarafından
Hayatının hikayelendirildiğini düşün ve dinle.
Böyle bir kahraman olmak ister miydin?
İstiyorsan başarıyorsun.
Ne mutlu sana!

Nil Karaibrahimgil  seslendi gibi oldu biraz. Evet, farkındayım. Biraz da bu yazıyı neden yazma kararı aldığımdan bahsedeyim.

Bu yazıyı yazmak istedim çünkü sen bu değilsin kendine gel dediğim noktadaydım. Ama bu yazıyı yanlış anlamayın olur mu?

Bu yazı kendimi teselli etme yazısı değil. Bu yazı kendini hatırlama yazısı. Teselli etmek ve kendini bulmak benzer ama bir o kadar da uç noktalar.

Bu hayatta odak noktan sen olmalısın. Kendini çok sev. Aynaya baktığında kendinle sarmaş dolaş bile olabilirsin. Eğer bedenin ve ruhunu sevmezsen onlar seni kabullenmediğinde sığınacak limanın kim olur? Sen kendini Abart,çoğalt,parlat...

Ama sakın kibirlenme, böbürlenme sadece abart, çoğalt parlat...

Kendini asla birileri ile kıyaslama! Unutma ki senin standardın ile onun en iyisini kıyaslıyorsun. Böyle deyince kendine çok güzel gelmelisin. Çünkü gerçekten de öylesin.

Birilerini asla suçlama! Nasıl zehirli bir duygu farkındasınız değil mi? Başkası seni suçlamaya sen iyi oldukça illa ki başlayacaktır. Sen şimdiden kağıtlara

"Kendimi suçlu hisstemiyorum!"
"Kendimi suçlu hissetmiyorum!"
"Kendimi suçlu hissetmiyorum!" yaz.

Suçlama değil ve paylaşmaya önem ver. Mutluluk, sevgi ve üzüntüyü paylaş. Mutlulukları ile uçup, üzüntüleri ile gerekirse üzül ama daha çok sevincini paylaş üzgünlerle olur mu?

Daha çok konuşabilirdim ama sizi sıkmak istemedim. Zaten yazımı Nil Karaibrahimgil özetlemiş gibi.

Kendinize iyi bakın ve kendinizi abartıp çoğaltın ve parlatın. Çünkü buna layıksınız.

❧