Chapter one
"dra. Marga may patient po tayo ngayon po araw mga 2 pm po ang dating niya po "
my secretary said to me
" okay "
I said coldly it's been a years ng mangyari sa pamilya ko hindi ko mapapatawad ang g*gong yon he a jerk dahil sa ginagawa niya wala ako pamilya na matatakuhan I still fresh in my mind what I saw that day
Flash back
Ng makita ko sina mommy naliligo sa sarili nilang dugo hindi ko magawang lumapit sakanila kahit anong gawin ko hindi ko magawang lapitan sila but I have no choice need ko malaman if their are still alive ayoko mawalaan ng pamilya habang lumapit sakanila tawag ako ng tawag ng pangalan nila hindi ko alam gagawin ko sh*t!!
" mom dad kuya snow wake up pleasee!!!"
ng makalapit ako sa kanila kuha ko ung kamay nila at tinginan kung may pulso pa shit wala ako maramdam pulso sakanila f*ck
" NO!!! NO!! MOMMY DADDY KUYA SNOW HUWAG NIYO AKO IWAN PLEASEEE !!!!"
I cry like a baby that time nanghihina ako kinuha ang cellphone ko at agad tinawagan ang kaibigan ko si Clara
"Hello best bakit ka na patawag ??"
she ask
" C-clara w-ala na sina mommy iniwan na nila ako "
sabi ko habang umiiyak ako
" what do you mean wala na umaalis ba ?? Nag punta sa ibang lugar ano??" naguguluhan niyang tanong
"
wala sila best patay na sila huhuhu "
sabi ko sakanya
" wtf?!!! Puntahan kita dyan "
sabi niya at pinatay niya ang tawag niya hanggang ngayon hawak ko ang kamay ng parents ko f*ck ano bang parusa ito !! Habang umiiyak ako bilang nag tumungo ang cellphone
" nagustuhan mo ba ang regalo ko sayo mahal ??? "
sabi ng nasa kabiglang line
" hayop ka hugo !!! Pati magulang ko dinamay mo sa kabaliwan mo !!!! Gago ka !!!!!"
sigaw ko
" oh my love hindi ko gagawin sakanila yan kung hindi sila nangealam satin !! Kayang pinatay ko sila e at baka nga pinapunta ka nila dito kanina para sabi na anak ko yan nasa tiyan mo e kahit hindi naman diba ??!! Hahaha don't worry love simula palang yan I want you suffer like you did to me for now love iniwan muna kita pero babalikan kita at yan anak mo papatay ko yan !!"
sabi niya at bigla niya pinatay ang tawag f*ckkkk...
End the flash back
After that night isang linggo ako nag aabala sa pagkamatay nila mommy halos araw araw ako uumiyak noong at may times na muntik na mawala sakin ang anak ko dahil sa pangyayari yon ang parin hanggang ngayon dahil nawalaan ako ng pamilya dahil sa baliw na lalaki yon I love him pero dahil sa ginagawa niya sa pamilya ko nag bago yon.
after 6 years hindi parin siya nag paparamdam sakin mabuti nga yon pero natatakot parin ako para sa amin ng anak ko takot na takot parin ako baka mamaya dumating siya at talaga ituloy ang pag babanta nito sakanila ng anak ko hindi ako papayag
*knok knok*
Bumalik ang diwa ko ng may kumantok
"Come in!" sigaw ko
"uhm dra. Nandito na po siya " sabi niya
" papasukin mo na !" utos ko sakanya
" sir pasok na daw po kayo " sabi niya doon sa patient when the patient entry to the room Ang pabango niya ay familiar
" good afternoon dra. I believe Ikaw ang magiging psychologist ko ?" that voice It can be kaya bigla ako humarap sakanya
"H-hugo"
para hindi ako makapaniwala sa nakita ko
" long time no see love "
and he smirk. Fuck anong gagawin ko ngayon sh*t bakit kasi hindi ko natanong ang pangalan ng patient ko kanina e ang tanga mo talaga marga.
Anyway hindi pa ako nag papakilala ako si Margaret Samantha chua-Santos and that guy is Hugo Maxwell Perez the father of my child...
