Sitem

Hatalar

Tüm seçimler bir kabulleniştir derler. Öyleyse bu seçimi yapan ruhuma ve kendime bir kaç itham da bulunacağım ... 

Böyle birine dönüşecek olduğumun farkında mıydın ? İstediğin sadece güç ve adanmışlık mıydı ? Eğer bu ise nihai arzun ise başardığını söyleyebilirim fakat kaybının ne olduğunu da söyleme vakti geldi. Kaybın çok büyük oldu. Bir enkazın eşiğinde duruyordu zayıf düşmüş yüzü kir tutmuş bir çocuğu andıran bedenim hem onu kurtarıp hemde ayakları üzerinde duracak bir beni oluşturmanın zorluğuyla yüzleşecek olan 15 yılımın eseriydi bu yaşam. Sen bu zor elde edilmiş güzel yaşımın sadece ufak bedellerinden biriydin yinede hakkını vermek lazımdı benden büyük bir parça kopardın ...

Peki ya ruhum sen mutlu musun ? (derler ki ruhlar* yaşayacağı hayatı seçer ve bilirlermiş.)

Seçiminden ve neticesinden, kısacası şuan ki benden ?

Duygulu bir duygusuz olmak nedir eminim bir çok insan bilir. Bu bir çoğumuzun ortak özelliğinden biri şayet  bir enkaza sahipseniz bunun gerçekleşmesi ve yaşanılması işten bile değil. Sözüm ona ki (kalplere)  acımasız ve duygusuz bir romantik oyuncu olmaktan başka ne yaptığımı bilmiyorum gençliğimde bu benim için bir intikam çeşidiydi. Bu bir oyundu sadece benim açımdan son derece gerçekçiydi adeta rolüne kaptırmış bir aktörün baş yapıtını andırırdı. Kısaca buna ben bile neredeyse inanırdım ...

Sokağa terk edilmiş bir bebeğin Annesine(kadınlara olan) olan önlenemez bir dışa vurumuydu, genç yaşlı veya yaşıt fark etmeyen bir durum haline gelmişti bu elbet bir psikolojik sorundu.

Geçmişe dönüp baktığımda kendimi suçlayamam ama bu haklı da olduğumu göstermezdi.  

Kırdığım kalplerin ve döktüğüm onca gözyaşlarının kefaretini nasıl veririm  bilmiyorum. Onlar çok anlayışlı ve sevgi doluydu. Bu henüz deneyim edemeyeceğim bir olguydu o zamanlar. Hatırlıyorum da  her hareketimle  duyacağım pişmanlığın çan sesleri usul usul yükselirdi kulağımda. Bile bile hatalara yürüyen yanlış  patikalara gönül vermiş bir gencin kederiydi tüm bunlar ya da o kendini böyle mi tatmin ediyordu ? Kim bilir...

Yüzleşmeye korktuğum acının anlamsız  bedeliydi  manasız hareketlerim Oysa. Hak etmeyen insanlarındı o manasız dolu eylemlerim o acımasız derin darbeler.

Ben, boşluğa dalan zihnimin geçmişiyle yüzleşen benliğimin utancıyla  sıkılan bir vicdana sahip olduğumu ancak, her anıyla hayatı güzel ve anlamlı yaşamak isteyen onca hayatların cehennemi olmakla uğraştığımda anlamıştım.

Onlar belki beni affettiler, lakin ben bıraktığım enkazlar ile elbet baki kalacak bir hatıraya sahibim. Hepinizden özür diler ve kucak dolusu sevgilerimi iletirim. Ben sizin sayenizde artık benim.

"Donmuş bir dünyanın, sayısız güneşleri onlar ... "

                     yıldız çocuk 🌠