Zamanda Yolculuk

Maceranın Başlangıcı: Şişe İçindeki Harita

Bugün günlerden Pazartesi. Okul 🏫 yolunda ilerlerken ayağım takıldı ve düştüm. Off 😬 çok acıyor 🤕. Çantamdakiler her yere saçılmış. Onları toplayacakken gözüme bir şey çarptı. Ama bu kesinlikle gerçek anlamlı değil :). Bir şişe! Hemen şişeyi elime alacaktım ki bu kez gözüme gerçekten 😑 bir şey çarptı. Bu bir kafa.  Şişeyi tutan bir el 🖐. Ben çekiyorum, o da çekiyor. Sonunda şişenin kapağı açıldı. İçinden küçük bir kağıt 📝 parçası çıktı. Önce çıktığını anlamadık. Sonra şişenin boş olduğunu fark edip tekerleklerin altında ezilmekte olan kağıt 📝 parçasını bulduk. Ne olduğunu anlamasak da çekiştirmememiz gerektiğini anladık. Kağıt 📝 sekiz kere katlanmıştı. O çekiştirmeyi bırakınca önemli olduğunu sandığım kağıt 📝 parçasını hemen açtım. Bayağı büyük bir kağıttı. Ama bir dakika ☝🏻, bu bir haritaydı. Hemen haritayı inceledim. Bu, Dünya 🌎 haritasıydı. Diğer kız 👧🏻 da yanıma gelip haritaya göz 👁 attı. İlk başta bakışları yerde ezilen çöpe bakıyormuş gibiydi ama sonra yerde ezilenin çöp 🗑 değil para 💴 olduğunu anlamış gibi gözleri parladı.

  - Ver bir bakayım 🤔.
  Elimden çekiştirince yırtılmasından korkup bıraktım. Hala gözleri parlıyordu. Bana baktı ve elini uzattı.

- Adım Sümeyye.
  Ben de tam elimi uzatırken kolumdaki saate bakakaldım. Saat 🕰 dokuz olmak üzereydi! Okula geç kalmıştım.

- Aynı yerde buluşalım, okula geç kaldım!
  Dedim. Bana bilim 🧪 merkezinde sergilenen bir aletin ne işe yaradığını anlamamışçasına baktı. Ama şu an koşmak zorundaydım.
  Sınıfa girdiğimde öğretmen 👩‍🏫 daha gelmemişti. Bunun sevincini yaşarken dersimizin sosyal bilgiler olduğunu farkettim. Kitaplarımı pembe çantamdan çıkarıp masanın üzerine koydum. Suyumu çıkarmaya çalışırken suluğumun sıkıştığını farkettim. Harita 🗺 bende kalmıştı. Herkes başıma üşüşeceği için haritayı açmadım. Konumuz tarih olduğundan dolayı konuyu iyi dinlemem gerektiğini biliyordum. Bu yüzden haritayı çantamın derinlerinde bir yere koydum.
Okul 🏫 bitince hemen haritayı bulduğum yere gittim. Çarptığım kız 👧🏻 orada trafiğe yakalanmış gibi sinirli 😠 bir biçimde etrafa bakıyordu. Yanına yaklaşıp " Merhaba 😀" , dedim. Yüz 👶 ifadesi birden değişti. Sonra;
- Sizin okul 🏫 da amma geç bitiyormuş, iki saattir bekliyorum.
Dedi. Sonrasında gözüyle üstümü aradı.
- Eee, harita 🗺 nerede?
Haritayı çantamdan zar 🎲 zor çıkardıktan sonra eline verdim. Teşekkür edip haritayı açtı. Sanki sahte verip vermediğimi kontrol ediyormuşçasına haritanın heryerine baktı. Sonra bana elini uzattı.
- Adım Sümeyye.
Ben de karşılık verdim.
- Ben de Zeynep Sıla.
Her zamanki klasik soruyu sordu;
- Sana Zeynep mi diyeyim, yoksa Sıla mı?
Bıkkın 😑 bir yüz 💯 ifadesi ile;
İkisini de birden kullanıyorum,dedim.
- Tamam 👍🏻 Zeynep Sıla.
Okulda hiç arkadaşım yokken birden yeni bir arkadaş edinmiştim.