Hi there fellas! :) This is my second story.. I'd like to apologize for the wrong grammar and typo. Fiction lang po to.. Hope you'll like it! No forcing of votes again, nasa inyo na po yan.. (^_^) ENJOY!
Prologue
Some girls dream to be a princess but some are not. Everyone's looking for their princes in life. I was happy but they truncated it. I hid in the shadows of many. I've waited for the time that I'll be saved by my prince in a dissatisfaction fact. Camouflage were in me. I was satisfied of what, where and who I was in that spell but they broke it. Everything turned back in the old times BUT unexpected circumstances came. I should be pleased. I must be happy. Everyone deserves happiness, right? The question is... Do I deserve this kind of happiness after these unexpected circumstances?
Chapter 1
Bey’s POV
Hello :D I'm Bey Bernardo, 15 years old, mag-fo-4th year student na ako..
“Bey! C’mon! Praktis na tayo!” sigaw ni Briks.
Nandito kami ngayon sa Kanto Yakal kung saan dito laging may nagaganap na street dance. Uh-huh :) Street dancer po ako… Lima kami sa aming grupo, Hurricane, pangalan ng aming grupo. Sina Briks, Joon, Andrew and Matt, sila ang kamiyembero ko, mga kapatid ko na yan, mga kuya nga eh.. Yup, ako lang ang babae, hihihiiiihhhii.. Actually, ako pinakabata, si Briks kasing edad ko but mas matanda siya kung tutuusin. Sina Joon, Andrew at Matt ay 1 year ahead sa amin..
“Ok! Comin!” sigaw ko pabalik…
Ngayong hapon, praktis kami ng praktis para sa gaganaping street dance competition ngayong sabado dito.. Wednesday pa lang, may 2 araw pa. Ashushu
Natapos din kami at umuwi na ako. Di naman kalayuan an gaming bahay. Apat na kanto lang galing sa Yakal ang bahay namin..
Ako: Ma! I’m home!
Mama: Mabuti naman at maaga kang nakauwi. Magpalit ka na ng damit. Tatawagin na lang kita ‘pag kakain na tayo.
Ako: Ok po!
Ginawa ko ang inutos ni mama.
*dinner*
Mama: Bey, may sasabihin kami ng papa mo.
Ako: Uh, what is it? (sabay subo sa pagkain)
Papa: Tumaas na ang rank ko anak, Intelligence Officer na ako.
Police kasi si Papa.. :)
Ako: Wow! Talaga po? Congrats po papa! :)
Papa: Salamat anak! :) Napagpasyahan din namin ng mama mo na lilipat ka na ng paaralan ngayong pasukan.
Oo nga pala, malapit na ang pasukan. 2 weeks nlng!
Ako: REALLY!? YEY! Lilipat na akooooooooo!
Mama: Aray. Sakit sa tenga ha.
Ako: :D Sa wakas! Lilipat na rin ako! Wala po kasi talaga akong natutunan dun sa school ko eh, hindi ko alam kung mali ang books o bobo lang po talaga ang mga teacher dun! *pout*
Mama: Eeh! Kadiri mo Bey!
Ganyan talaga ang mama ko. Paminsan-minsan isip-bata..kaya nagkakasundo kami nyan! Love na love ko yan! :)
Papa: (chuckles) Kain na nga tayo.
Ako: :) Pa, san pong paaralan?
Papa: Sa Havoc Academy.
Ako: Ok! Sana maganda jan at mababait ang mga tao.
Papa: Maganda raw jan anak, sabi ng kumpare ko.. Dun din kasi nag-aaral anak niya eh.
