F a k ü l t e

Bölüm 1 |Tercih Sonuçları

Arkadaşlar hikayemizin ilk bölümünü okuyup oylarsanız beni çok mutlu edersiniz.İyi okumalar!
Arya:
Annemin odamın kapısını sertçe açmasıyla araladım gözlerimi.Annem kapıyı açtı,beni uyandırmadan önce açık kalan bilgisayarımı kapattı.

-TERCİHLER AÇIKLANMIŞ ARYA!

Hemen yatağımdan sıçradım,yataktan sıçramamın sebebi annemin bağırmasımı yoksa söylediği sözler mi diye düşünmeden annemin kapattığı bilgisayarımı açtım.
Zaten önceden hazır olmasını istediğim için (canım sıkıldığı için) oluşturduğum ÖSYM kısayoluna tıkladım TC kimlik numaramı ve şifremi yazdım sayfanın yoğunluk sebebiyle yüklenmesini beklerken,

-Ya hiçbir tercihim tutmadıysa anne

Diye sordum, annem heyecanla yüklenmesini beklediği bilgisayar ekranından gözünü ayırdı ve bana baktı.

-Çok negatif bir insansın Arya! Eminim ki tutmuştur.

Annemin sözlerinden yaklaşık 3 dakika sonra sayfa yüklendi.

-Anne!Hukuk fakültesi tutmuş,hemde Atılım Üniversite'sinde!

Annem hemen bir sevinç çığlığı atıp bana sarıldı.Gözleri öyle parlıyordu ki o gözlerinin içindeki gurur parıltısı benim için herşeye bedeldi.

-Başaracağını biliyordum Arya!

O sırada kapıdan yeni uyanmış olduğuna emin olduğum babam bize bakıyordu.Çığlıklarımdan kazandığımı anlamış olacak ki,

-Neresi Arya?

Diye sordu,bu kelimeleri babama mutlulukla söyleyeceğim günün hayallerini kurduğum günler geldi aklıma,sakince

-Hacettepe Üniversitesi baba,hukuk!

Diyebildim sadece,babamın gözünde annemde gördüğüm parıltıyı gördüm.Sanki gözlerinde aferin kızım bakışı vardı,bu benim için çokça yeterliydi.

Babam çok konuşan bir insan değildir,hatta dışardan bakıldığında çok soğuk görünen bir insandır ama yakınlarına karşı pamuk gibidir.Ben küçüklüğümden beri babamdan çekindim.Ne söylemek istiyorsam annemden babama söylemesini istedim.Babam bana küçüklüğümden beri sürekli okumamı söyledi,şimdiki bakışlarıda sözlerini,emeklerini boşa çıkartmadığım için teşekkür bakışıydı sanki.Yaklaşık yarım saat sonra annem kahvaltı hazırladı,masaya oturduk ve tam yemek yemeye başlayacaktım ki babam

-Yurtta mı kalacaksın Arya? Gitmek istediğin üniversite buraya çok uzak.

Ben bunu hiç düşünmemiştim,aslında her zaman üniversitede burdan uzaklaşıp içinde sadece benim ve kariyerimin olduğu bir hayat kurmak istemiştim ama şuan bu düşüncemi babama söylemek bana çok zor geldi.

-Baba bu durumu biraz düşünmek istiyorum.

O an annemin biraz üzüldüğünü farkettim.Sanki beni yanından ayırmak istemiyor,her anımı onunla yaşamamı istiyor gibiydi.Biraz düşününce bunun çok bencilce olduğunu düşündüm.Çok fazla birşey yemememe rağmen masadan "Afiyet olsun"diyerek kalktım.

Odama girip yatağıma oturdum.Tam bu kadar yaklaşmışken hayallerimi gerçekleştirmek istiyordum ben.Hem üniversiteye giderken yurtta kalacağım diye annemlerle birdaha görüşmeyecek değildim herhalde.Şu an tek yapmam gereken şey ilk defa babamın ve annemin karşısına çıkıp "Ben üniversite için yurda gideceğim!" demeliydim.

Annemler hâla kahvaltı yapıyor olmalıydılar,yeniden mutfağa doğru yürüdüm.Masaya oturdum ve annem;

-Kararını verdin mi kızım?

-E-evet anne.

-Söylesene kızım gidecek misin gitmeyecek misin yurda?

Ayağa kalktım,

-Ben hayallerimin peşinden gitmek için yurtta kalacağım,şimdi gidip yurt bakmam gerek!