- Rein -
Ik zit hier met verbazing. Ik ben verdrietig, in shock, boos en alles tegelijk. Hoe kan diegene het zover hebben gekregen. Dit is niet normaal meer. Beau zit nog steeds naast me. Ik weet het niet meer.. "Beau..?" vraag ik voorzichtig. "Ja?" Zegt ze en er rolt een traan over haar wang. "We moeten naar de politie... Dit kan zo niet langer, echt niet." Zegt Nils. Beau knikt en lacht naar me. "Zal ik vragen of mijn moeder ons kan brengen?" Vraagt Nils. "Ja graag" zeg ik en ik pak Beau's hand. "Samen komen we hieruit ik beloof het je. Ik blijf bij je." Zeg ik en ik geef haar een knuffel. Ze snikt en zegt zacht "ik hou van je Rein." "Ik ook van jou." zeg ik.
- Beau -
We lopen richting de auto waar Nils' moeder al klaar zit. "Wat een gedoe allemaal.. Dit moet stoppen lieverd." Zegt ze en ze geeft me een knuffel. "Alles komt goed we zijn bij je." Zegt Owen en hij lacht lief. "Precies" zegt Daan en geeft me een knuffel. "Jongens jullie moeten even kijken hoe jullie zitten, van mij mogen jullie liggen het zijn maar 10 minuten en dan zijn we er!" Zegt Nils' moeder. "Wil je op mijn schoot liggen?" Vraagt Rein. "Oke" zeg ik en ik pak zijn hand. "Ik hou echt zoveel van je. Sorry van net, ik was in shock." Zeg ik. "Weet ik schat." Zegt Rein en we gaan de auto in. "Ben je dus weer mijn meisje?" Vraagt Rein. "Dat was ik al hoor." zeg ik lachend en geef hem een kus.
