Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabım o yüzden biraz sabırsızım, yazım hataları olabilir affedin.
Tesadüfler bazen bizlere şahane bir hayat sunabilir bu kitabın başında tıpkı şuan benim gibi monoton hayattan ve ailemizin üzülmemesi için hep onların istediklerini yapmaktan sıkılmış bir Eren ve kendisine acıdan başka birşey vermeyen şehirden kurtulup kendine yeni bir hayat kurmaya çalışan Aymira'dan geliyor bu kitap. Sizleri seviyorum desteklerinizi unutmayın lütfen.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum😙😚😙😚
..............................
Hayatta herkes için bir dönüm noktası vardır. Benim dönüm noktam ise bu şehirden kaçmak olacaktı. Hayatımın koca bir labirentin içinde oraya buraya savrulmasından bıkmıştım. Bana karmaşadan ve açıdan başka birşey vermeyen bu şehir bana zulm etmekten bıkmıyordu. Ve kaçtım. Beni hiç tanımayan ve kimsenin bulamayacağı Ege'de küçük bir sahil kasabasına. Hayatıma yeni ve tertemiz bir sayfa açtım. Çok tatlı, adı gibi güler yüzlü Gülayşe teyzeyle tanıştım ona durumumu anlatım ve tüm içtenliğiyle beni yargılamadan sadece dinledi. Bana kalıcak bir ev ayarladı onun o tatlı mı tatlı, güzel mi güzel pastanesinde çalışmaya başladım. Gülayşe teyzeye artık teyze yerine Gülayşe Sultan diyordum. Ben böyle demeye başladığımdan beri bütün kasaba da böyle diyordu. Gülayşe Sultan'ın hiç çocuğu yokmuş yıllar önce bir evlilik yapmış ama eşi vefat ettikten sonra evlenmemiş o eşinden de hiç çocuğu olmamış. Beni kızı gibi görüyor en azından bana böyle hissettiriyor. Keşke daha önce tanışsaydım onunla. Gülayşe Sultan'ın ben gelmeden önce müşterisi çok olmazmış. Ben geldikten sonra müşterilerimiz daha çok artmış. Gülayşe sultan böyle söylüyordu. Bana hep sen bu pastahanenin bereketin diyordu. Onunla iken kendimi çok önemli hissediyordum. Şu kısacık zamanda kendi annemden daha çok sevmiştim onu bana kendi annemden daha fazla annelik yapmıştı. Onunla evlerimiz alt alta bu yüzden sadece uyku vaktinde ayrılırız tüm günümüz yan yana geçer yani. Kısa sürede kasabada çoğu insanla tanışmış hatta yeni arkadaşlar bile edinmiştim. Ben galiba buraya aitim. Bunun yavaş yavaş gerçek olduğuna inanıyorum.
Kısa sürede ilginç bir şekilde alıştım buraya. İşleri de umduğumdan çabuk kapımıştım. İlk arkadaşlarımı burada edindim ve arkadaşlığın ne kadar güzel olduğunu ilk burda anladım. Ve çok eğleniyordum.
..............................
Bu evden,bu şirketten, bu insanlardan ve beni sürekli birşeyler için zorlayan beni hiç düşünmeyen sürekli soyadı için birşeyler yapan ailemden hiç olmadığım kadar çok sıkılmıştım. Artık birşeyler için zorlanmaktan bıkmıştım. Dışardan insanlar bana baktıķlarında soğuk, düzen hastası, kaba ,duyguları olmayan bir robot gibi görüyorlar.birşey söylemeye bile korkuyorlar evet biraz sert bir iş adamı olabilirim ama bu davranışları onlara karşı sergilemezsem bu kadar iyi işler çıkaramazdım. Yani anlayacağınız benim böyle bir adam olamam gerekiyor. Ama bu sertlik aileme ve onların isteği üzerine yaptığım saçma nişanlıma işlemiyordu. Ama ona karşı hep mesafeli ve hep soğuktum ama bunu hiç anlamıyordu. Her yaptığım hareketi sanki onu seviyormuşum da sevgimi ona bu şekilde göstermek için yapıyormuşum gibi algılıyor o yüzden ona artık hiçbir şekilde davranmıyordum. Onunla mümkün oldukça hiç konuşmuyor ve görüşüyordum. Geleceğimi annemin ve babamın sosyetede adı zirvede olsun diye bu hayatı yaşayamam böyle bir kadınla evlenip her gün ölemem. Ayrılamazdım eğer ayrılsam annem çenesi ile beni öldürmekten beter ederdi. Babam ise bana durmadan tehditler savururdu. Bunu hiç çekmezdim. O yüzden gidicektim buralardan soyadımla tanınmak istemiyordum insanlar artık beni Eren Atasoy olarak değil de sadece Eren olarak tanısınlar istiyordum. Bavulu hazırladım babam sayesinde benim olan herşeyi arabamı,evimi,kredi kartlarmı ve daha birçok şeyi eve bıraktım ufak bir not ile, ve sadece bavulumu alıp çıktım. Gittikçe yollar uzuyordu sanki. Herşeyi bırakıp gitmek ne kadar kolaymış meğer ailem umurumda bile değil çünkü bunları hep onların soyadı sevdaları yüzünden yaptım bunu anlamaları biraz zor olucak belki ama anlıyacaklar. Sadece Efsun yani ailemin zorla beni nişanladıkları kız için üzülüyorum onu sevmiyorum ama benimle yani bizimle ilgili kurduğu gelecek bir anda küllenicek ve bu küller onu çok incitecek aileme ufak bir not bıraktım ama Efsun'a bir sürü satır bıraktım onu ne kadar üzeceğimi bildiğim için ama elimden başka birşey gelmez ikimizde mutlu olalım diye yapmıştım bunu. Belki ileride onu seven biriyle evlenir ve daha mutlu olur böyle bir ihtimal varken benim mutsuzluğumla onu da mutsuz etmek istemiyordum. Hayat kısa ve bu kısacık sürenin mutsuzluk üzerine kurulu bir yaşam olmasını istemiyorum. Herkes için en doğrusu buydu. Bunları düşünürken Ege'de bir sahil kasabasında mola verdim nereye gideceğimi bilmiyordum zaten sadece kimsenin beni tanımasını istemiyordum. Bu kasabada beğenilen bir pastahanenin varmış çok merak etmiştim hazır buraya gelmişken şu meşhur pastahanenin de bi uğramak istedim sora sora buldum o kadar samimi bir pastahaneki tam istediğim gibi samimiyet kokuyor içeriden bir teyze geliyor bana doğru o güler yüzüyle yanıma geldi ve "buyurun oğlum ne istemiştiniz" dedi ben de soğuk sütlü bir tatlı istediğimi söyledim hemen dedi ve gitti. 5 dk sonra elinde bir kazandibi tatlısı ile yanıma geldi "al bakalım oğlum" dedi. Burada belliki kimse beni ve ailemi tanımıyordu bu beni sevindirmişti işin açıkçası beklemiyordum beni tanımıyacaklarını ama sonuç olarak tanımıyorlardı. Teyze yanımdan gitmeden ona burda yaşamaya karar verdiğimi söyledim ve o güler yüzü sanki imkanı varmış gibi daha çok gülümsedi. Belliki o da bana ısınmıştı bana anne ve babamdan daha içten bir şekilde oğlum demesi bile onu sevmem için yetiyordu. Bana o güzel gülümsemesini eksik etmeden cevap verdi "öylemiiii" dedi. Evet dedim. "Peki sen ne iş yapıyorsun? adı ne? nerelisin? evli misin? Bekar mısın?" Diye bir çok soru yöneltti tabi haklı olarak ilk önce kendimi tanıtım bekar olduğum ve burda bir restorant açmak istediğimi söyledim. "Hemen ayarları" dedi. "Merak etme buradaki herkes birbirini tanır uygun fiyata bir yer buluruz restorant için, peki sen nerede kalıyorsun söyle bakiym" dedi bende teşekkür ettim ve henüz bir ev bulamadığımı söyledim. "Aa hiç dert etme evelallah onuda buluruz, hatta bulduk bile benim evimin karşsındaki evin üst katı boş uygun verirse onu da tutarı ne dersin" dedi. Ben de "Allah" derim dedim. Sözleştik ve yarın akşam buluşmaya karar verdik. Gülayşe teyzeye buradakiler Gülayşe Sultan diye sesleniyormuş ve ben de öyle seslenmek istediğimi söyledim o da nasıl rahat edersem öyle söylememi istedi.Gülayşe sultan bana yarın akşam seni biriyle tanınıştırıcam dedi ben de tabiki dedim. Ve bir pansiyona gidip bir oda tuttum. Sabah buluşmaya dinç gitmem gerekiyordu çünkü yarın çok işim vardı. Sabah uyandığımda ilk isim telefonu açmak oldu kaçtığını öğrendiklerinde açınca kadar arıyacaklarını bildiğim için kapatmıştım. Açtığımda tahmin ettiğim gibi bir Ton mesaj ve arama vardı hepsini bakmadan sildim numaramı da değiştirmeye karar verdim pansiyonlar çıktıktan sonra ilk önce bir telefonuyla uğrayıp numaramı değiştirecektim. Kahvaltısı yaptım, Pansiyonlar çıktım, numaramı değiştirdim ve Gülay Sultanları buluşma saatini beklerken kasabaya gezdim. Tam sözleştiğimiz saatte Gülayşe Sulan'la buluştuk.
..............................
Sabah kapının sesi ile uyandım kapıyı açtığımda Gülayşe Sultan kapının önünde telaşlı bir vaziyette karşımda duruyordu bugün pastahaneye bir adamın geleceğini ve benimle tanıştırmak istediğini söyledi. Hazırlanıp ilk önce kahvaltı yaptık beraber ve pastahaneye gittik. Gittiğimizde bir adam kapının önünde bizi bekliyordu galiba bu o adamdı. Yanımız geldi ilk önce Gülayşe Sulta'nın elini öptü ve benimle tokalaşıp kendini tanıttı. Bu adamı gözüm bir yersen tanıyordu ama nereden bilemedim. Burada bir restoran açacaktır ve güvenilir çalışanlara ihtiyacı varmış bir süre ona yardım etmemi rica etti ben de pastahaneye çalıştığım ve işlerin yoğun olduğunu ona yardım edemeyeceğim belirttim. Gülayşe Sultân hemen araya girip "sen de boş zamanlarında uğraşın canım pastahaneye kapatmıştım işlerinin de azaltırız" dedi. Ve bana söyleyecek söz kalmadı. İlk önce bir mekan bulacaktır birlikte ama bu adam bende biraz sert bir adam izlenimi yaratıyordu ve galiba öyleydi yada böyle karizmatik durduğunu falan sanıyordum ama ben onun o kaba halini çekecek bir kadın değilim ilk ters hareketinde onunla çalışmıyacağıma karar verdim. Derken telefonuma gelen bir haber gözüme çarptı.
