Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cinsiyetini bile bilmeyen biriydim ben. Aptal ve acınası bir halde. Ömrüm yitip giderken durduramadığım bir karanlıktaydım. Hayatımı kurtaracağını iddia eden bir adam vardı karşımda. Ölen annesinin vasiyetini yerine getirmeyi çalışan geçn bir kral. Tüm bu karanlığım ölen Kraliçe sayesinde iken, aydınlığı da onunla ulaşacağımı sanıyordu.
Kimsesiz bir hizmetliyle evleneceğini duyururken aklında ne vardı bilmiyorum. Kendi hayatına benim benim hayatımı da katmış, derin bir karanlığa sürüklüyordu beni. Sonunda aydınlık olan karanlık bir çukura. Leylaklara kavuşamadan, mutlu olamadan bitirmek istemiyordum hayatımı.
Biz bir elmanın iki yarısı değildik. Ben çürük bir elmaydım. Dışarıdan da, içeriden de. Oysa o dıştan sapasağlam bir elmaydi, çekirdeğini ele geçirmiş kurda teslim olurken. Biz sadece zorunlulukla bir araya getirilmiş yanlış iki bedendik.
Bilmemek beni, öğretmemek onu mahvetti. Biz beraber derin bir çukura atladık. Bir vasiyet uğruna.
