Hava kararmıştı ceren hala eve gelmedi umut agliyordu herkes cereni merak ediyordu ve ceren eve gelmişti
Seher : nerdesin sen kızım seni arayoruz acmiyosun hepimiz seni merak ettik umut ağladı
Cemre : ablacım sen neredesin bu saate kadar
Ceren : geldim yaaa tamam umut çokmu ağladı telefonumu sessizi almıştım hadi ben umutun yayindayim ( Allah'tan yırttım )
Nedim : cemre biraz konuşalım mı
Cemre : olur nedim
Nedim : nasilsin
Cemre : iyiyim işte
Nedim : ceren nasıl umut
Cemre : ceren şu 2 günde çok değişti eski cerende eser kalmadı sanki para umrunda değil sadece umut cenk peki
Nedim: bilmiyorum konuşmuyor
Cemre ben sana bişey diycem
Cemre : söyle dinliyorum
Cemrenin içi kıpır kıpır di aca ba ne diyecekti
Nedim : cemre ben seni çok seviyorum bu şans istiyorum
Cemre : evet
Nedim : nasıl yani tamammi
Cemre : evet bende seni seviyorum
Der ve sarılırlar o anda cenk arabadan iner ve onları görür
Ve sinirle odaya girer
Sabah olmuştur
Ceren gizli gizli valizlerini hazırlıyordu ve kahvaltıya geçti oğluyla
Seher : kızım biz kahvaltıdan sonra ablanla çarşıya gitcez isterseniz sizde gelin
Ceren : a yokk biz ana oğul evde vakit geçireceğiz
Cemre : tamam ablacım
Seher ve cemre çarşıya gitti cenk ve Nedim şirkette damla alışverişe şeniz zaten dışarıya çıkamıyor agah bey akşam gelicek yok ceren oglunu alıp esyalrini alıp tamamen köşkü teki etti
