Ότι έζησα ...

Με ξαπλώνει κάτω και ...

Μόλις είχε τελειώσει το δύσκολο, κουραστικό ωράριο μου στην δουλειά. Το μόνο που ήθελα ήταν να γυρίσω στο ζεστό σπιτάκι μου να βρω το αγόρι μου και να το φιλάω μέχρι αύριο το πρωί... Να πέσουμε στο κρεβάτι και να κάνουμε σεξ, είχαμε πολύ καιρό γαμωτο, εγώ στην δουλειά σου το πρωί και αυτός σου την μια εταιρία στην άλλη για business ως μοντέλο. Ήμουν στην δουλειά εγώ και το αφεντικό μου, καθώς πήγαινα να κλείσω την πόρτα βλέπω την γυναίκα του να τρέχει μέσα. Την κοίταξα με ένα απαξιωτικό βλέμμα. Ήταν το τσουλακι του και την ήθελε μόνο για να την πηδάει. Κανένα γαμημενο συναισθημα, καμία αληθινή αγάπη. Δυσανασχετησα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου.  Περπατούσα μόνη μου μέσα σε μια πόλη σκοτεινή χωρίς ουσιαστικούς ανθρώπους με μένα βλέμματα κολλημένα μπροστά από μια οθόνη. Έπρεπε να περάσω από ένα στενό, σκοτεινό στενάκι και μετά από 3 λεπτά περπάτημα θα έφτανα στο σπίτι που με περίμενε το αγόρι μου. Μα καθώς περπατούσα αισθάνομαι ένα χέρι να χουφτωνει τα οπίσθια μου. Πάγωσα. Ένας νεαρός τύπος με ένα παλιό και μαύρο φούτερ που φορούσε κουκούλα χωρίς να το καταλαβω με είχε κολλήσει στον τοίχο. Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν για λίγα δευτερόλεπτα καθώς κοιτούσα τα βαθιά μαύρα μάτια του. Ξαφνικά νιώθω κάτι να χαϊδεύει την κλειτορίδα μου ήταν το δάκτυλο του, σκίζει την φούστα μου και αρχίζει να σκίζει και το πουκάμισο μου. Ξεκίνησε να γλύφει με τόση μανία το στήθος μου αφού παράλληλα είχε μόλις κατεβάσει το βρακί μου. Έχεις νιώσει ποτέ σου εσύ που διαβάζεις αυτό πως θέλεις να ουρλιάξεις μα δεν μπορείς? Σαν πουλί χωρίς λαλιά. Με ξαπλώνει κάτω και εγώ σε μια κατάσταση τρόμου και ηδονής νιώθω το μόριο του να εισέρχεται στον κόλπο μου. Τα δακρυα έτρεχαν σαν ποτάμι, τα μάτια μου ήταν κόκκινα και αίμα έβγαινε από την μύτη μου.  Δεν άντεχα άλλο. Προσπάθησα να τον χτυπήσω, μα το μόνο που πέτυχα ήταν να νευριάσει να με πιάσει από το μαλλιά και να χτυπάει το πρόσωπο μου με δύναμη στον τοίχο. Πονούσα. Είχα σχεδόν λιποθυμήσει. Με σήκωσε από τα μαλλιά όρθια μου έδωσε μια θυμωμένη σφαλιάρα και έπεσα κάτω. Τα υγρά του ήταν παντού πάνω μου. Έτρεξε και έφυγε.  ν έχω ξαναφοβηθει ποτέ ξανά στην ζωή μου τόσο. Ούρλιαξα από τον τρόμο και από τον αβάσταχτο πόνο να δεν με άκουσε ΚΑΝΕΝΑΣ. Ήμουν μόνη, αβοήθητη μπροστά σε μια κατάσταση εξευτελιστική καθώς είχα γίνει θύμα κάποιου αρρώστου χωρίς να φταίω σε κάτι. Με ηξερε? Γιατί το έκανε αυτό? Τι του έφταιγα? Τα σπασμένα πλευρά μου πονουσα  τόσο μου η αναπνοή μου με τεράστια δυσκολία έβγαινε. Με δυσκολία σύρθηκα μέχρι δίπλα από έναν κάδο και ακούμπησα απαλά το κεφάλι μου εκεί κλαίγοντας. Προσπάθησα με το κομμάτι της σκισμένης φούστας μου να σκουπίσω τα χυσια του από το στόμα μου. Πονούσα τόσο πολύ που πίστευα ότι θα άφηνα άδοξα την τελευταία μου πνοή δίπλα από έναν κάδο. Σηκώθηκα με το ζόρι. Με αίματα στα χερια, τα πόδια, την μύτη και τα χείλη μου λουσμενη στα δάκρυα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και προχώρησα .........