"Micaella, micaella, micaella kailan ka ba matututo ha?"
"Lahat ng Tao ayaw sayo Pero ano pinag pipilitan mo parin sarili mo ha? Tandaan mo tong sasabihin ko sayo. KAHIT ANONG GAWIN MO HINDING HINDI KITA MAGUGUSTUHAN, at MAMAHALIN isa ka Lang isang ambisyosyang babae." Kung tignan nya ako para akong walang halaga at parang basura.
"Pero diba sabi mo mahal mo ako? Di diba sabi mo pa nga na pag dating ng panahon mag papakasal tayo?" Hindi ko na napigilan ang mga luhang puno ng lungkot at sakit.
"ANO BA ANG HINDI MO MAINTINDIHAN? Ginamit Lang kita para makapag patayo ako ng bahay at makapag pakasal na kami ni lea. Hahahahahahaha"
"Hindi Hindi yan totoo." Iling iling kong sabi habang umiiyak. Bigla nyang hinila ang akong buhok upang makatingin ako sa kanya.
"Anong hindi?, tignan mo ang contratang itong, tignan mo, titigan mo Kung sino ang naka pangalan tignan mo" hinihagis nya ang mga Papel sa mukha ko.
" Hindi, Hindi maaaring sa Inyo itong bahay na to. Ako, ako ang lahat ng gumastos doon mula sa pag bili ng lupa at pag pili ng design ng bahay ako, ako, lahat Kaya Bakit? Papaanong sa Inyo na ka pangalan itong bahay na toh ha?!!!!" Hindi ko na Alam Kung ano ang nararamdaman ko mag kahalong galit, sakit, at lungkot. Hindi ko Alam Kung Anong ginawa ko para maranasan ang mga bagay na ito.
"Ang bobo mo talaga noh? Hahahaha malamang hindi ko inilagay ang pangalan mo dito. WAG KANG TANGA!!! KAYA ANO PANG GINAGAWA MO DITO HA??? LUMAYAS KA, LAYAS WALANG KA NANG PAG MAMAY ARI DITO KAYA LUMAYAS KA!" Bigla nya akong hinila pa taas at pilit na hinihila pa Labas ng pinto.
"HINDING-HINDI AKO AALIS SA BAHAY NA TO. AKIN TOH AKO LAHAT ANG NAG PUNDAR NG MGA TO KAYA KAYO ANG DAPAT ANG UMALIS SA PAMAMAHAY KO!!!!" Binawi ko ang Braso ko sa pag kakahawak nya sa sobrang diin nito ay malamang sa malamang mag papasa ito bukas
"Ano ba ang hindi mo maintindihan ha? Micaella? Walang sayo kaya umalis ka na sa pamamahay namin ni pedro!! LUMAYAS KANA WALANG MAY GUSTO SAYO DITO!!!!"
"IKAW, IKAW DAPAT ANG UMALIS DITO ITINURING KITANG KAIBIGAN. PINAKAIN KITA BINIHISAN TAPOS ANO? ITO YUNG ISUSUKLI MO SA LAHAT NG KABUTIHANG GINAWA KO SAYO HA? MALANDI KANG AHAS KA!!! MAKATI KA?!"
SLAP!
"Kasalanan ko bang uto-uto ka ha? Kasalanan ko buang sabik ka sa isang kaibigan? Kasalanan ko bang tanga ka dahil ipinag Katiwala mo ang pag bili sa bahay nato sa Amin ni pedro ha? Hindi diba? Ikaw ang May Kasalanan nyan kasi isa kang uto uto, isa Lang babaeng parang asong uhaw na uhaw sa pagmamahal. Hindi namin Kasalanan kung nag iisa ka. Na kulang ka sa pag mamahal!!! Kaya ano pang ginagawa mo dito layas!!!"
Sakit yan ang nag raramdaman ko ngayon hindi ko alam kung deserve ko bang lokohin ng mga taong pinag kakatiwalaan ko at pinapahalagahan ko ng lubos pa sa sarili.
Parang mga daang daang punyal ang mga salitang binitiwan nyan. Na dahang dahang pumapatay sa pag ka-tao ko.
"Ang sabi ko lumayas ka o baka ka gusto mong kaladkarin pa kita ha???"
Nararamdaman ko na Lang na kinakaladkad na ako palabas ng bahay ni hindi ko na nga maramdaman yung mga galos na natamo ka dahil sa mga sinabi nya at hindi ko na rin nagawa pang mang Laban.
Basta ang malinaw na nararamdaman ko Lang ngayon ay sakit sa katotohanang mag isa na Lang ako, galit dahil sa ginawa nila Sa akin at higit sa lahat pagod - pagod na pagod na akong lumaban sa buhay.
Dahil tuwung luma-Laban ako patuloy Lang akong nasasaktan a nahihirapa.
"Wag na wag ka ng babalik pa dito!!!" Pagka tapos nilang sabihin yan bigla na Lang nilang pabagsak na sinarado ang gate.
Bakit? Bakit nila ako niloko? Bakit ako niloko ni Pedro? Minahal ko sya ng buong puso I binigay ko lahat.
"MGA WALANG HIYA KAYO PINAG KATIWALAAN KO KAYO!!! TINANGGAP KO LAHAT LAHAT SA INYO, PERO NA GAWA NINYO PARING LOKOHIN AKO WALA KAYONG UTANG NA LOOB!!!"
Patuloy paring tumutulo ang akong mga luha kong parang Wala ng bukas at sa sobrang sakit ng akong nararamdaman naninikip na ang akong dib dib na ulutimo pag hinga ay pinag kakait na rin sa akin ng mga Oras na ito.
"MGA ——— mga walang hiy——ya ka—" Hindi ko na na gawa pang I tuloy ang sasabihin ko dahil Hirap na Hirap na akong huminga at nag didilim na ang akin paningin naramdaman ko na Lang ang pag bagsak ko sa daanan.
