Dit is een verhaal over het ontstaan van de huidige chaos.
Het is een waargebeurd en zeker weten géén leuk verhaal.
Het begon allemaal lang geleden in 2154, vlak na de grote oorlog.
In de oorlog was er hard gevochten en gestreden. Zo waren er ook miljoenen slachtoffers gevallen. Elk slachtoffer liet zijn mensenlichaam achter en veranderde in een geest. De maatschappij van toen was niet gemaakt voor geesten en velen werden vermoord. Máár, er waren nog een paar geesten over. Ze zochten onderdak in verlaten ruïnes en huizen...
Eén van die huizen was huize de bleke donut.
De familie die daar vroeger woonde bleef er als geesten wonen en lieten nog andere geesten gezinnen bij zich intrekken.
Maar toen gebeurde er iets buitengewoon afschuwelijks!
Er kwamen mensen naarbinnen, échte levende zielen. Ze hadden verf en planken mee en begonnen het huis op te knappen en te verbouwen. De geesten waren kwaad, maar ze hadden door dat de mensen al snel weer weggingen dus ze lieten het voor wat het was.
Toen het huis op een dag helemaal opgeknapt was, gebeurde er iets waar alle geesten al maandenlang voor vreesden. Er kwam een mensengezin, zonder planken, zonder zaag of verf. Nee, ze kwamen niet om het huis op te knappen. Ze gingen er wonen!
Voor het huis werd een bordje de grond ingeslagen met de tekst: "bed and breakfast woning"
Vervolgens kwam er ook een tweede gezin het huis binnengewandeld. Ze maakten kennis met het andere gezin en namen elke plek in het huis in.
De geesten bedachten een plan en 's nachts, toen iedereen sliep, pakte de geesten een donut uit de koelkast van de familie Pendragon. Ze legden de donut, op het nachtkastje van de slapende Sylvie neer.
Toen de familie Pendragon wakker werd en gezamenlijk de donut wilden eten als hun ochtendritueel. Zagen ze dat die verdwenen was! Oh wat waren ze kwaad. De hele familie rende het huis door opzoek naar de donut. Jesse stormde de kamer van Sylvie in en sloeg de hoogste kreet die hij ooit gegild had. "DE FAMILIE FUENTO HEEFT ONZE DONUT GESTOLEN" Galmde door het hele huis.
En zo lieve mensen en wezens, zo begon deze oorlog.
