Anılar

383 42 8
                                    

Uzun yıllar geçmişti. Bambaşka biri oluvermiştim. Ailem beni bırakmıştı. Yönelimimi öğrendikleri zaman çok korkmuştum ve korkmakta haklı çıkmıştım. Babam öğrendikten sonra her gece bana sürtük damgası vururdu. Annem sesini bile çıkartmazdı. En sonunda bir gün okuldan geldiğimde evde ikisinin de eşyalarını bulamamıştım. Güzel olur diye düşünmüştüm. Başımda sürekli bana ezik damgası vuran ailem olmayacak güzel olur diye. Kimseye belli etmemiştim ilk zamanlarda. Ama zaman geçtikçe daha çok korktum. İçime kapandım.. Bir gün Jennie evime geldiğinde gizlice ailemin odasına girip hiçbir eşyanın olmamasını sormuştu bana. Her şeyi anlattım. Sadece ona. O gün bana iyi gelen tek şey oydu. Kollarının arasına aldı beni ve korkmamamı her zaman yanımda olacağını ve bana güç olacağını söyledi. I gün onun yanında 5 yaşındaki bir bebeğe dönüştüm. Hüngür hüngür ağladım. Gözümde hiçbir değeri olmayan ailem beni bıraktığı için hüngür hüngür ağladım. Günlerce yanımda oldu Jennie. Bir an bile yalnız bırakmadı beni. Taki bir güne kadar. Soğuk davranmaya başladı, iğrenir gibi bakmaya başladı. Çok daha fazla korktum. Ya beni oda yarı yolda bırakırsa diye. Ya onsuz kalırsam diye. Korktuğum şey başıma geldi. Beni onsuz bıraktı. Hayatımı bitirdi. Berbat bir hale büründüm. Kimseyle konuşmadım.. Uzun bir süre. Bu kabuğundan Chaeyoung çıkardı beni. Eski halime o getirdi beni. Ama hala eksiğim..

Saatlerdir pratik yapıyordum. Her geçen gün kendimi daha çok geliştirmeye çalışıyordum. Çok terlediğimde kendimi bir köşeye attım ve biraz dinlenmeye başladım. Kızlarla olan pratiğimiz yaklaşık 4 saat önce bitmişti. Ama ben geceleri de pratik yapmaya başlamıştım. Azarlandığım günden sonra kızlardan katkat daha fazla pratik yapmaya başlamıştım. Kalkıp odama gidecek nefesi bulamadığım için yıkıldığım yerde uyuyakalmışım. Zor da olsa uyuyabilmiştim sanırım..

Sabah uyandığımda üstüme bir örtünün örtüldüğünü gördüğümde şok olmuştum. Uyurken biri mi gelmişti? Sanırım rezil olmuştum. Bunu sorun etmeyerek pratik saati gelmeden tekrar pratiklere boğuldum. O sırada içeri Jisoo girdi.
" amacın ne bilmiyorum ilerde aynı grupta da olabiliriz bu senin Jennie ile olan yakınlığından rahatsız olmama engel değil. Buna bir son versen iyi edersin."
Ciddi miydi ? Bu saçmalıkları duymak zorunda mıydım ? Hemde bugün.. Hah hiç sanmıyorum.
" Benim yaptığım birşey yok. Seninle nasılsam onunlada öyleyim."
" Eskiden neler yaşadığınızı biliyorum Lisa. Ama Jennie artık seni umursamıyor bile bundan emin ol."
" Umursamadığı için her kötü olduğumda yanımda biten ilk o oluyor, sanırım sende haklısın. Umursamıyor."
" Ne oluyor burda? "
İşte korktuğum şey başıma gelmişti. Jennie geldi ve ortalık karıştı..
" Jisoo bağırma seslerin geliyor birşey mi oldu?"
" Lisa'nın güzel hayal dünyasını dinliyorum."
" Bende burdayım biliyorsun değil mi Jisoo? Ayrıca anlattıklarım gayet gerçekti. Hayal dünyası güzel olan birini tanıyorum. Ama inan burda bu saçmalıklarınla vakit kaybetmek istemiyorum."
Boşaldım sanırım. Ciddi anlamda iyi hissetmiyordum. Bunca güzel yıl ardından yaşanan bu saçmalıklar neydi böyle? Her zaman yaptığım gibi bizim yerime gitmiştim. Her bir köşesinde anılarımız olan yere. Ama bu sefer yalnızdım. Yada öyle sanıyordum. Uzaktan beni izleyen ve benimle birlikte gözyaşı döken Jennie'yi bilmeden..

Okuyup oy atmayınca havalı olmuyorsunuz arkadaşlar bilginize.

Jenlisa ile musmutlu kalın kuzularımm.♡♡

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 22, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Idol "JenlisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin