Moral Of The Story

🌓

Kameria etkinliği için tek bölümlük soukoku hikayesidir.

thejokerofdeath ' da ithafen yazılmıştır. Umarım beğenirsin.

＊*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚　˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚＊＊*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚　˚*•̩̩͙✩•̩̩͙*˚＊

Kan.

Her yerde kan var.

Kırmızı sıvının yerde gitgide yayılıyor.

Sonunda çetenin işini bitirdiğim gibi kendimi depodan dışarı attım. Kan kokusu ve görüntüsü artık midemi bulandırıyordu. Daha fazla görmek istemesem de işim buydu benim. Liman Mafyası'na karşı çıkan her kim olursa olsun onu buna bin pişman edip canlarını almaktı.

Dolunayın denize vuran görüntüsüne bakıp cebimden sigaramı çıkardım, şu son zamanlarda keşfettiğim şarkıyı mırıldanarak. Bu şarkı yaptığım ve hala yapmaya devam ettiğim hatayı yüzüme yüzüme vuruyordu ama dinlemekten ya da söylemekten vazgeçemiyordum.

Sigara dudağımda şarkıyı mırıldanırken yanıma gelen senle duraksasam da söylemeye devam ettim. İlk başta bana baktın uzun uzun sonra dolunayın eşsiz manzarasına daldın. Göz ucuyla sana baktım, her zamanki gibi vücuduna oturan siyah takımın, sana büyük gelen omuzlarına attığın ceket, yarısı bandajlı eşsiz yüzün...

Gözlerimi daha fazla sende tutamıyorum söylediğim ve kafamda yankılanan şarkı buna izin vermiyor, canımı sıkıyor bu durum. Sana doyasıya bakmayı o kadar istiyorum ki...ama içimdeki bir şey izin vermiyor. Artık beraber olmayacağımızı biliyorum.

Benim aklım her ne kadar senle doluysa da, senin aklın hep onunla dolu. Gözlerim hep seni görsede, senin gözlerin hep onda, onu arıyor, onu arzuluyorsun.

Ben bu arzularını gerçekleştirmende sadece kobayım..deney faresi. Onun için içinde tuttuğun bütün arzularını bedenime kazırken onu görmemeni sadece beni görmeni istesem de olmuyor sen ona tutuksun ben de sana.

Sigaram bitiyor dudaklarımdan yere düşüyor, hâlâ yanan kırmızı ucuna bakıyorum. Şu an kendimi bu sigara gibi görüyorum her an yanmakta olan beni ayağınla söndüreceksin biliyorum. O yüzden senin yerine ben kendi kendimi söndüreceğim bugün. Kendi ölümümü kendim getireceğim bugün. Bir nevi intihar edeceğim....sadece senin için, senin mutluluğun için.

"Dazai bu şarkıyı hiç duymuş muydun?"

Bana cevap vermene izin vermiyor cebimden çıkardığım telefonla uzun zamandır aklımı kurcalayan şarkıyı açıyorum. Bana baktığını biliyorum ama gözlerimi seninle buluşturmaktan çekiniyorum yoksa karar verdiğim şeyi yapamam diye korkuyorum. Şarkı bitiyor sana dönüyorum yavaşça. Gözlerinde hiçbir şey anladığın belli oluyor.

"Ne yani cüce ben senin için yanlış kişi miyim?"

"Hayır Dazai sen benim için herkesten daha doğrusun ama.... ben senin için yanlış kişiyim."

Ne sözlerimden ne de şarkıdan bir şey anlamıyorsun o yüzden arkamı dönüp giderken son kez yüzüne bakıp ifadesiz durmaya çalışarak kendi ipimi boynuma asıyorum.

"Dazai senden ayrılıyorum."

Yüzündeki şaşkın ifadeyle de ayaklarımı boşluğa bırakıyorum. Ve sonuç kendi intiharımı gerçekleştirmiş bulunuyorum. Seni orada bırakarak yavaşça karanlıkta kayboluyorum.

Ertesi gün bütün yorgunluğumla uyanıyorum. İşe zerre gitmek istemesemde kalkıp giyiniyorum. Evden çıkıp senden nasıl kaçacağımı düşünüyorum yol boyu. Biliyorum ki beni rahat bırakmayacağını o sözlerin anlamlarını, neden senden bir anda ayrıldığımı soracaksın. Ben cevap vermedikçe üstüme geleceksin ama buna izin vermeyeceğim.