We Could Happen

01

NOTE: This is a work of fiction. Any names, characters, places, and events either are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.

It's 6 in the morning when my bestfriend, Gel, started shouting ang knocking in front of my bedroom.

'What do you want?' I asked irritatedly.

'Lezgo to the mall, my treat!'

I looked at her with my bored expression.

'Pumunta ka dito ng sobrang aga para dyan? Alam mo, hatdog ka!'

'Sorry na kasi! Samahan mo na ako!'sabay kapit at sabunot sa;kin. Wow ha?

'Ligo lang ako, dun ka sa baba! Chupi!'

Natapos akong maligo at agad kaming pumunta sa mall.

We almost visit and entered all the botique shops here at the mall pero wala pa ring napipili si Gel. Gusto ko na sya murahin.

Pumasok kami sa last shop na siguro 'to? Dumiretso kami dun sa girl's section.

'Tini, bat di ka pumipili?' magtatakang tanong nya sakin.

'Bakit? Ako ba ang nagyaya dito? Sinabi ko bang bibili ako?'

'You're so mean ha! Pakyo!'

Hindi ko na sya pinansin at baka masampal ko lang sya dito. Napaka-childish ampota.

Lumipas ang daang taon, charot. Bigla akong tinawag ng magaling kong bestfriend.

'Oh?' baling ko sa kanya,

'Bagay ba sakin?' sabay pakita nya ng red tank top sakin.

"Hmm?' sabay hawak ko sa ilalim ng baba na parang nagiisip kahit walang isip, char. 'Sa tingin ko bagay... yan sakin'

'Hambog pwe!' nag-akto pa syang kunwaring nadudura 'Yan ang sayo' sambit nya habang ibinabato sakin ang blue tank top.

'Naks, bayaran mo na libre na lang kita sa Greenwich'

'Osige!'

Nakalabas na kami sa botique at may nakita akong kumpulan ng mga tao, madami ring lights. Ano yon? Pageant?

Hinitak ko si Gel sa kumpulan ng mga tao dala ng kuryusidad ko. Naniko at naniksik pa ako para lang makpunta sa unahan.

Ngunit...

Gayon na lang ang panlulumo ko nung makita kung sino ang nasa stage.

Ang kuya ko kasama ang mga tropa nya.

Mga ka-tropa nyang dating tropa ko rin.

Hinihiyawan ng mga taong nakapaligid sa kanila.

So... they came back? Since when?

Natapos ang sayaw at muling naghiyawan ang mga tao, dun ko napansin ang isang pamilya na bulto ng tao.

'Shit! Let's go, Tini!' pag-alok sakin ni Gel.

Ngunit hindi ko sya pinapansin, masyado akong naka-focus sa taong nasa harapan ko ngayon.

'Hi guys!' he said happily. 'Namiss nyo ba kami? Kasi ako namiss ko kayo! Kantahan ko muna kayo ah?' then he started strumming his guitar.

Oh? He'll sing it huh?