BUHAY 3 in 1 slow updates

Chapter 02

Justine's POV

Ilang minuto rin ang lumipas bago dumating sina mama kasama si yaya linda.

Agad silang lumapit sa akin kasabay naman nun ang paglabas ng doctor mula sa E.R.

Mama: doc kumusta po si kian?

Doctor: sa ngayon bumalik na sa normal ang pasyente, Buti nalang at nadala ang pasyente agad sa ospital at naagapan, kundi baka nagkaroon ng komplikasyon, ang ipinagtataka ko ay kung bakit hinimatay ang pasyente.

Justine: ako po ang maykasakanan.

Tumingin sa akin si mama, pero hindi siya nagsalita

Justine: pagkagalin ko sa office ni mama ay dumiretso na ako sa kwarto ni kian upang tawagin na siya at mag-eenrol sana kami, nakaka-ilang kaotk na ako kaya't naisipan kong bumalik sa kwarto ko; doon ko nakita si kian sa loob ng kwarto ko, sout niya ang damit ko na siyang sout niya ngayon. Tinanong ko siya kung ano ang ginagawa niya sa kwarto ko, bigla nalang siyang tumakbo papunta sa kwarto niya, nagulat naman ako kaya't hinabol ko siya tapos pinagsaraan niya ako ng pinto, nainis ako kaya kinalampag ko ang pinto. Dumating si yaya linda tapos narinig namin ang sigaw ni kian, pinakuha o yung master key kay yaya linda, pagbukas namin sa pinto ay nanginginig na si kian, kasabay nun ang hirap niy asa pag hinga at wala naring malay. Mahabang litany ko sa kanila.

Doctor: bale sa sa explenasyon mo ay maaaring may trauma si kian, at siguro ang pagkalampag mo o kaya naman ang habol mo sakanya ang nag trigger sa trauma niyang iyon.. paliwanag ng doctor.

Mama: pwede na po ba namin siyang Makita dok?

Doctor: pwede na po pero pakiusap huwag ninyo mo nang biglain ang pasyente dail ma-aaring makasama sa kanya iyon. Mauna po muna ako.

Lahat: salamat pod ok

Mama: Justine huwag mong sisihin ang sarili mo sa nagyare, hindi natin alam na may trauma pala si kian; ginawa mo lang yong gagawin ng kahit sinong tao. Kaya huwag mong sisihin ang sarili mo.

Tarana sa loob, yaya ni mama at pumasok na kami sa kwarto ni kian.

Pagpasok namin ay siya lang ang nasa ward. Public hospital kase itong pinagdalhan ko sakanya dahil ito nga yong pinaka malapit na ospital.

Sout parin niya yung damit na damit ko, napakahimbing ng kanyang pagtulog.

Mama: aling Linda samahan mop o muna ako sa labas at nang msbili na nating itong inireseta ng doctor. Justine dito ka muna ha?

Justine: opo

Umalis na sina mama at ako nalang ang naiwan dito sa kwarto.

Lumapit ako at pinag masdang maigi si kian. Hindi siya ganun ka puti, katamtaman lamang ang haba ng kanyang buhok, hindi gaaning matangos ang ilong sakto lang yung kapal ng kilay tapos yung labi niya....

Sh*t napaka pink ng labi ni kian, parang ang sarap halikan. Wait what? Halikan?

Erase erase!, sigaw ko sa utak ko.

Umupu ako saglit sa tabi niya't tumigin sa kisame habang hinihintay sina mama, dahil sa pagkabagot ay kumanta na lamang ako.

Note: naka italic bold yung lyrics, samantalang naka normal font lang iyon font

Song: salamat, patawad, paalam na

By yayoi

Credits to Eryl De Castro for the lyrics