"Pakisabi nalang na mahal ko sya di na baleng may mahal na syang iba.."
Sa araw-araw na magkasama tayo,
..ilang beses mo lang ba sineryoso ang mga sinasabi ko sayo?
Sa araw-araw na magkasama tayo,
..ni minsan ba naramdaman mong may pagtingin ako sayo?
"Alam kong ito'y malabo, di ko na mababago.."
Sa araw-araw na magkasama tayo,
..naisip mo ba na pwede akong mapamahal sayo?
Sa araw-araw na lagi kang nasa tabi ko,
..naisip mo ba kung paano kung masanay akong lagi kang andyan tapos bigla kang nawala,
..sumagi ba sa isip mo na hahanap-hanapin kita?
"Ganun pa man, pakisabi nalang.."
Sabi ko nga, mahirap mag-assume.
Kasi dito tayo mas nasasaktan.
Yung akala natin, parehas kayo ng nararamdaman ng taong mahal mo..
Pero hindi pala.
"Nancy, tara na! It's time." tawag sakin ni Farrah, my sister.
"So, it's a goodbye?" Ngumiti ang lalake na nasa harapan ko.
Yung lalaking, kahit masakit, kailangan kong layuan..
"Yeah. See you when I see you." I said with a smile. A genuine one. But sadly, a tear fell in my cheek.
"Hey, aalis ka nalang nga, iiyak ka pa. Hush now, K?" I just nod. Pinunasan nya yung luha na tumakas sa mga mata ko na ang tanging nakikita lang ay sya.
For the last time.. I hold his hand. Tightly. Pero saglit lang. Kinuha ko na yung bag ko and starts to walk away from him.
But before I leave, I handed him the letter I wrote last night.
You see, hindi ako ganun katapang para sabihin sakanya ng harap-harapan yung nararamdaman ko para sakanya. Yung paggawa lang ng sulat yung naisip kong solusyon. :)
=============================
The letter...
Hey, Chester! haha! Aalis na ko bukas. Uhm.. well, ngayon pala. Ngayon ko lang pala kasi binigay 'tong sulat. Haha! So yeah, this is for good. Dito na kami titira nila Uncle sa States. Naaah. Sana pwede kang sumama. But no. kahit pwede ka naman talaga sumama, A BIG NO. Reason? Yeah, I have. First, ang pangit mo! Second, pangit ka pa din! and third, joke lang yun. hahaha. Shit this. Nagmumukha na kong baliw habang sinusulat ko to. Iyak-tawa. Ha-Ha. Pero seryoso, AYAW NA KITANG MAKASAMA. Ni makita, ayaw na din. maamoy. Eww! Hahaha! Naalala ko yung socks mo na tinatago lagi sa ilalim ng kama mo para kapag andun ako sainyo, pinagttripan mo ko at ipinapaamoy sakin yun! Ugh! I hate you for that! Pero seryo ako. Ayaw na talaga kita makita at maka-usap. Sa araw araw na magkasama tayo, ilang beses mo lang ba sineryoso ang mga sinasabi ko sayo? Sinasabihan kita ng 'I Love You's' pero tinatawanan mo lang. Sa araw araw na magkasama tayo, ni minsan ba naramdaman mong may pagtingin ako sayo? Sa araw araw na magkasama tayo, naisip mo ba na pwede akong ma-inlab sayo? Sa araw araw na lagi kang nasa tabi ko, naisip mo ba kung pano kung masanay akong lagi kang andyan tapos bigla kang nawala, sumagi ba sa isip mo na hahanap-hanapin kita? Yung mga sweet gestures mo, di ko maiwasang di mag-assume. Sabi ko nga, mahirap mag-assume. Kasi dito tayo mas nasasaktan. Yung akala natin, parehas kayo ng nararamdaman ng taong mahal mo. Pero hindi pala. Ang sakit lang, Che. Alam ko namang may mahal kang iba pero di ko talaga napigilan. Hahaha. tae ka talaga! Umiiyak na naman ako. Tss. Tama na nga! Basta, wag ka na magpapakita sakin ah? Haha. Mag-iingat ka dyan. Lampa ka pa naman! So, eto na. Last na talaga to! Kaya paniwalaan mo.....!
I Love You, Chester Madrigal. Not always and forever. :)
--Nancy Sean Co.
========================================================
Ang haba nung letterrrr. Hahahaha! Kahit wag nyo ng basahin to kasi isang kaekekan lang naman to, tinry ko lang naman eh xDD So, feedbacks? Chos! sige na nga! basahin nyo na! Voote at comment. :* Pasensya sa typos at wrong grammar xD
