The Unwanted Marriage

PROLOGUE

_______________

Nakatayo kaming dalawa habang nakatingin sa isa't isa. Para kaming naglalaro ng titigan at matira matibay.

Hanggang sa binasag na niya ang nakakabinging katahimikan sa pagitan namin.

"Akeesha." tawag niya mula sa pangatlong pangalan ko.

At ayokong tinatawag ako doon, dahil importanteng tao lang ang makakatawag sa'kin no'n. At hindi siya importante sa'kin.

"Don't call me Akeesha. Call me Ayumi." madiing sabi ko.

"Why?" inosente niyang saad. "I am part of your life now." nakangiteng sabi niya na para bang nang-aasar.

"You're my part of my life? Yeah." sagot ko. "But you just part and not important to my life." diininan ko ang mga salitang 'part', 'important' and 'life'. Dahil kailangan niya yung tandaan.

Bumahid sa mukha niya ang gulat sa mga sinabi ko, and some other way. Sad? No! Ba't naman siya masasaktan?

"You are bad to me, huh?" natatawa niyang saad.

"Oww~ I'm sorry. Riyuki."

"It's okay. Wifey." nang-aasar na sabi niya.

"Don't call me Wifey."

"Okay I call you Baby, instead." nakangite niyang saad.

"Not baby, Riyuki. It's Ayumi." naiinis ko ng sagot.

"Okay I call you Ayumi. Ayumi Henderson."

"Not Henderson. Ayumi Frielle."

"But you married to me. So I call you Mrs. Riyuki Dashiel Ruel Henderson, then."

Ugh! This man is now into my nerves. Can't believe that he's my husband now.

Tinignan ko naman siya ng masama. Wala na akong maisagot, eh. And that truth that I am now married to him.

"By the way, Ayumi." diniinan niya ang pangalan ko. Pero kahit ganoon, very good. Madali naman pa lang kausap ang isang 'to.

Akala ko talaga pahihirapan pa akong mag-isip ng ibang lusot, eh.

"Hmmm?. . ." patanong na saad ko. Habang nakatingin sa mga pinsan niya na nasa 3-4-5 years old lang.

Ba't hindi niya nakuha ang pagiging cute ng mga pinsan niya?

"Hindi ko ginusto ang nangyayari na 'to." napangite naman ako sa sinabi niya. Tumingin ako sa kaniya.

Siya lang ba?

"Katulad mo. Hindi ko rin 'to ginusto." seryoso kong saad.

"This is my Unwanted Marriage. Our Unwanted Marriage." madiing saad ko. Tumingin ako ng diretso sa mga mata niya, nakikita ko ang pangsang-ayon niya rito.

"And this is my worst nightmare to my every nighmare." at tinalikuran ko siya ng walang pasabi at tumungo sa C.R dito sa baha-cut off. Mansion nila.

Yeah, I'm married to him. I'm officially her wife. This is just Arriage Marriage.

Kanina lang kami kinasal, katulad ng ibang arrange marriage walang nakaka-
alam nito. Kami-kami lang dahil sa masyado pa kaming bata para dito.

Pero hindi namin ito ginusto.

He have a girlfriend na mahal na mahal niya.

And I have a boyfriend that I love so much.

Dalawa kaming may kaniya-kaniyang buhay pero ng sumapit ang kasal na 'to. Gumulo bigla.

My husband name is Riyuki Dashiel Ruel Henderson.

And I'm Mrs. Henderson. Ayumi Aleign Akeesha Frielle-Henderson.

Hindi bagay.

Ruyuki is in relationship now in her girlfriend-named Thalia. Kahit kasal kami ay tinuloy niya pa rin ang pakikipagrelasyon dito. Dahil mahal niya nga. Hindi iyon alam ng mga parents namin dahil ang alam nila nakipag-hiwalay na kami. Siguro kabastusan sa'kin iyon pero I don't care. Naiintindihan ko siya, naipit lang kami sa sitwasyon na 'to.

Ako naman ay nakipag-break ako kay Azierre-my boyfriend. Masakit sa'kin syempre dahil mahal ko siya. Pero hindi ko naman ata matiis na araw-araw na iniisip ko pa lang na kasal na ako, niloloko ko na rin siya. Ayokong niloloko ang taong mahal ko. Sobrang hirap makipag-break lalo na nung lumuhod siya sa harapan ko and he says 'Please, Akeesha. Babe! Don't break up with me. Ano bang nangyari? May kasalanan ba ako? Tell me! May ayaw ka ba sa'kin? May nagawa ba akong mali? Tell me! Please, I love you! Don't leave me.' Ang sakit-sakit. 'Yung makitang nasasaktan at umiiyak ang taong mahal mo sa harapan mo and worst ng dahil sayo. Nakita 'yon nina Mom and Dad, pati sila sobrang naaawa sa sitwasyon namin that time. Nakita kasi nila ang effort at love na ibinibigay sa'kin ni Azierre, araw-araw. He's a perfect boyfriend. Pero wala naman akong nagawa. I and him is 2 years in a relationship. Sobrang hirap bitawan.

Pinunasan ko ang mga luhang tumutulo sa mga mata ko. Kanina pa pala 'to umaagos, ngayon ko lang naramdaman.

Tumingin ako sa salamin at nakita ang sarili ko. Maganda nga ako, wasak na wasak naman ako sa loob.

I'm 18 years old now, turning 19 next month. But I'm married now.

Yeah, masyado pa kaming bata para sa Arrange Marriage thingy na 'to.

Hindi ko nga alam kung uso pa ba 'to, eh?

This marriage is my Lolo's and Riyuki's Lolo last will statement. Naiinis ako at gusto kong tumanggi. Pero wala ako/kaming magawa.

Mahal ko si Lolo at mahal ko din ang kompaniya. Yes, nakasalalay ang sarili sarili naming kompanya sa kasal na 'to.

Henderson Company.

Frielle Company.

Ang kompaniya namin ay mahalaga sa angkan namin kaya sino ako para hadlangan ang gusto nila. Gusto nila na isalba ang kompaniya.

Pero buhay ko, buhay namin ang apektado.

Kailan ba ako may nagawa? Nagawang tama? Oo! Pero may nagawang ikasasaya ko? Wala!

Me.

Riyuki.

Thalia.

Azierre.

Lahat kami apektado sa isang Unwanted Marriage.

Hindi ginusto pero nangyari. Ayaw pero ginusto.

This Marriage change everything. Everything, especially our hearts.

_______________