Cattleya Point of View
Pati sa pag uwi sinabay niya ako para raw makasigurado siyang safe ako
Answeet diba!
Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan dahil kayla tita lang ako nakikitira ..."Good Afternoon po andito nako" maganda pag bati ko sabay ngiti ng Malaki pero hindi nila ako pinansin umupo narin ako at kakain n asana pero laking gulat ko ng hinampas ni tita ang kamay ko
"may mayaman kang kaibigan dib asana naki kain kana dun abah abuso na Catla pinapatira na nga kita palamunin kapa" natawa ako ng bahagya ng sinabe ng sarili kong kadugo yun nakaramdam ako ng konting kirot
Tangina! Nawala yung gutom ko HAHAHAHA
Tumayo na lang ako ng maramdaman ko tutulo nanaman ang luha ko kay ganda ng araw ko! Pumunta na lang ako sa kwarto ko at napansin ko yung sulat sa lamesa ko ngumiti ako ng mapag tanto kong si inay ang may dala nun pero laking gulat ko ng bukas na itoh
"nag padala po si inay ng pera para sa akin pero bakit po wala sa sulat?" bumaba agada ko pero binato sa akin ni tita yung plastic na puno ng basura
"parehas na parehas kayo ng nanay mo! Pinapatira kita akala moba free yun? Oy!" sigaw niya sa akin at dinuro-duro pako sabay tinulak ...."wala ng bayad ngayon cattleya! Wala" sigaw niya nakaramdam ako ng kirot at galit sa puso ko pinikit kona lang yung mata ko at hinayaan tumulo ang mga luha ko
"akala ni inay safe ako dahil andito ako at ayun ang sinabe niyo! Kadugo ko po kayo! Pero miski kayo wala kayong puso" sigaw ko at sinalo ng pisge ko ang sepal ni tita dun pa lang naamoy kona ang alak sa bibig niya
"abah! Wala kang kwenta tanga parehas lang kayo ng tatay mo!" sigaw ko agad kong tinulak si tita at tumama siya sa lamesa
"inyo na yang pera total diyan naman kayo mabubuhay diba! Inyo na tangina" sigaw ko at tumakbo palabas kasabay nun ang pag buhos ng malakas na ulan sabay ng pag iyak ko ng tuluyan
Nakakapag hina!
Sarili mong kadugo kaya kang gaguhin?!
"ARGHHHHHHHHHHHHH!" sigaw ko at napaluhod na lang sa tabi ng kalsada habang tinitiis ang lamig at pag buhos ng ulan hindi ako makahinga pinipilit kong maging masaya pero bakit hindi kaya!
Pinipilit kong lumaban pero tangina!
Sa tuwing naalala ko si inay..
Yung pangarap niya para sa akin..
Yung buong tiwala niya na kaya ko! Kaya lalaban ako
Pero unti-unti akong sinusubukan ng tadhana para bumigay
Niyakap kona lang ang sarili ko habang pinipilit pakalmahin ang sarili ko ..."S-Sissy" mahina na sambit ko habang umiiyak
"miss hindi ka dapat nagpapaka basa sa ulan kung broken ka sapakin mo" tugod ng isang lalake habang binuhat ako at nilagay ako sa liblib na lugar at sinuot sa akin ang jacket na kanina ay suot niya
"delekado ang kalsada at babae kapa" suhesto nito at ngumiti gustuhin ko man siyang ngitian ng pabalik pero hindi kaya ng katawan ko
"Paulo" pag papakilala niya
"Cattleya.." mahina na sambit ko at yumuko at umiwas ng tingin sa kaniya
"I know you ikaw yung pamangkin ng babaeng sugalor at lasenggera" suhesto nito at tinawanan kona lang siya
"hindi ko siya tita" madiin na salita ko at tumayo na lamang ako kahit pa hirap ang katawan ko ikilos toh pinipinilit ko
"Minsan hindi mo kailangan mag panggap na matapang at malakas ka" agad niyang hinawakan ang braso ko sa pagka bagsak ko nanginginig pa ang buong katawan ko ..."huminto at lumaban pero wag sumuko at isampal mo sa kanila lahat ng maabot mo" hinawakan niya ko ng paunti-unti para alalayan umupo at ngumiti
"T-thankyou" suhesto ko rito unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sa akin at hinalikan ang noo ko
"you need rest catt" aniya at siya mismo ang gumawa ng apoy para di kame malamingan
Iniisip ko kung saan ako titira..
Hahanapin ako ni Sissy
Panigurado pupunta siya sa bahay..
Tatayo n asana ako pero agad niyang naramdaman ang pag kilos ko ..."bukas na malakas ang ulan wag kang matakot sa akin kaibigan ako" suhesto nito sa akin at umupo na lang ako sa tabi
Sa tuwing naalala ko yun halos hindi ko mapigilan makaramdam ng hiya sa katawan
Nakaka hiya umasa..
Nakakahiya makisama..
