Lütfen 60 kilo altındaki insanlar kitabıma yorum atıp sinirlerimizi zıplatmasın. Bu kitap size göre değil. Başlamadan çıkın gidin. Güzel ve sevgilisi olan hemcinslerim; sizden tiksiniyorum!
Buraya kilosundan ve kendini beğenmemekten muzdarip gelen tombiş kardeşim seni sevgiyle kucaklıyorum. Hoşgeldin. Yalnız değilsin.
Öncelikle şunu demek istiyorum. Kusursuz bir Tanrının yarattığı varlığa kusurlu demek tam bir ahmaklıktır. Sen ne çirkinsin ne kusurlusun. Sen sadece içindeki potansiyeli ortaya çıkaramamışsın tombişim. Bunun için sana yardım edeceğim.
Tıpkı benim gibi. Yirmi yıllık ömrü hayatımda hep kiloluydum. Her sabaha bugün diyetim ilk günü diye başlayan ben, o gün hayvan gibi yedim, yedim. Sonuçsa: Tartıya çıkıp ağladım, en yakın arkadaşımın güzelliği karşısında kendimi ezik hissettim. El ele gezen liseli çiftlerin ardından salya akıttım. Kısacası hayatımı kendime zehir ettim.
Özgüvensiz, içine kapanık biri olup çıktım. İnsanların bana karşı davranışlarına kızdıkça daha çok yiyeceklere sarıldım. Bu böyle yıllarca sürüp gitti. Depresiflik, kendime zarar verme isteği hatta üniversitede okuyacağım bir yıla mâl oldu. Sınavımda da başarısız olmuştum.
Bazı şeyleri fark etmek için yirmi yaşıma gelmem gerekiyormuş belki de. Meğer insanın değerini belirleyen diğer insanlar değil kendisiymiş. Onlar su gibiymiş aslında. Hayatımdan akıp geçiyormuş da bana bıraktıkları tek şey üzüntü oluyormuş. Ben biricikmişim yahu! Fikirlerimle, gülümsememle, gözlerimle...
Değişmeye karar verdim doğru. Ama bana zorbalık yapan aptal insanları şaşırtmak için değil. Kendim için. Son zamanlarda artan özgüvenim tavan yapsın, giymek istediğim kıyafetleri giyebileyim diye. Bir de artık elime bir erkek eli değse fena olmaz. :) Anam benim yaşımdayken beni doğurmuş. Bense... Yeter valla. Plotonik geldim, platonik ölmek istemiyorum.
Hikayemi sizlerle paylaşıyorum çünkü bir yerlerde benimle aynı hisleri paylaşan dostlarımın olduğunu biliyorum. Gençiz bizler millet! Bunları yaşamamız gayet normal!
Ben shodinger. Ve sen de benimle maksimum üç aylık kendini yenileme yolculuğuna çıkan tombişimsin. Bu üç ayda ne kadar değiştiğimi seninle paylaşıyorum. Kurallarıma ve listeme sadık kalırsan senin de başaracağına eminim.
Kural:1 "Binlerce kilometrelik yol bile tek bir adımla başlar" der Lao Tzu. Şimdi başlıcan anacım. Ertele ertele nereye kadar? At o çikolataları, cipsleri. Aha wattpad'e yazıyorum üç ay sonra hoşlandığım çocukla yersin şimdi atarsan.
kural:2 -her sabah uyanır uyanmaz hap niyetine bir bölüm okuyacaksın. Eğer acele eder de çok bölüm okursan bye!
Kural:3 -Kötü yorumlarını kendine sakla! Ne beni ne de tombişlerimin motiveyşınını bozma. Bozarsan bye!
Not: Her gece yeni bölüm yayınlarım. Yarın gece görüşmek üzere şimdinin tombişi, üç ay sonranın çıtırı olan dostum!
