Hoofdstuk 2

100 4 0
                                    


POV Louis Tomlinson 


Het is nu ongeveer 2 maanden nadat ik ben uitgekomen naar het volk en ze hebben het heel erg goed opgepakt en daar ben ik heel erg dankbaar voor, maar dan nog dan hoef ik toch niet iedere dag een interview te doen. Het is niet dat ik het heel erg vind, maar het begint op me mijn zenuwen te werken en oh dan ben ik chagrijnig. Volgens mij hebben mijn ouders door dat ik het niet  heel fijn vind om iedere dag een interview te hebben en dat bij ieder interview nog dezelfde vragen worden gesteld, maar ik wil niet tegen mijn moeder zeggen dat ik het niet fijn vind, want dan voel ik me zo zwak en dan moet ze weer wat regelen waar ik naartoe kan en ik kan niet zonder mijn zusjes en broertje voor te lang. Het is nu in alle landen eigenlijk wel zo'n beetje zomervakantie en je zou denken oeh lekker, maar ja het voelt met al die interviews gewoon alsof ik aan het werk ben. Je zal natuurlijk wel denken Hallo Louis je bent een prins je hoeft niet naar een echte school en je hoeft niet echt te werken, want je krijgt het geld zo binnen, maar dat is niet helemaal waar we hebben in het paleis een aparte vleugel voor een school en daar gaan mijn  zusjes en ik heen. Alleen Doris en Ernest nog niet maar die gaan over 2 jaar voor het eerst naar 'school'. "LOUIS KOM EEN NAAR DE WOONKAMER!" hoor ik mijn vader roepen. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al 20:15 is dus thee tijd bij ons thuis misschien moet ik daarom naar beneden komen denk ik als ik de trap afloop. Als ik de woonkamer binnen loop zie ik mijn hele familie zitten dus het is toch gewoon thee. Ik ga op de bank zitten en pak mijn thee ik geniet in rust van de warmte die door mijn lichaam verspreid. "Louis we moeten praten" zegt mijn moeder serieus. Ik schrik er van, want ik heb geen idee waarover we zouden moeten praten. "Waarover moeder?" vraag ik verbaasd en vermoeit. "Je vader, zusjes, broertje en ik hebben overlegt ook al snap je natuurlijk wel dat Doris en Ernest er niet veel over te zeggen hadden, maar wij vinden dat je een paar weken of maanden weg moet gaan." zegt mijn moeder. Het eerste wat ik denk is dat ze haat gekregen hebben en het mij niet vertelt hebben dus zeg ik: "H-hoezo h-heb ik w-wat fout g-gedaan?" "Nee zoon we krijgen alleen maar complimenten over hoe knap het volk het vind dat je bent uitgekomen, want ik weet dat je daar op doelt" zegt mijn moeder en ik zucht opgelucht. "Maar iedereen in dit huishouden en zelfs de bediende zeggen dat je er oververmoeid uitziet door alle interviews en alle spanningen over hoe mensen reageren dus waarom vertelde je het niet? is het gene wat ik als eerst wil weten." vraagt/ zegt mijn moeder. "Nou ik dacht dat jullie het misschien zwak zouden vinden en ik wou me groot houden voor de meisjes en Ernest." zeg ik een beetje zenuwachtig voor wat ze nu van me denken. Mijn moeder loopt naar me toe waarna mijn vader, zusjes en broertje volgen. "Awh Boobear je hoeft je toch helemaal niet groot te houden, we houden toch wel van je en we vinden het allemaal heel knap dat je de interviews doet ook al vraagt bijna iedere radiozender, iedere tv-show en ieder blad de zelfde vragen" zegt mijn moeder. "Dankje mam dat betekent heel veel voor me maar het leeft me gewoon uit ik word er zo moe van" zeg ik. "Dat weten we Boobear daarom gaan je vader en ik ook zorgen dat je er even  tussenuit kan en nee we sturen je niet naar een hotel of iets ik moet zo meteen even een optie bellen en dan laat ik je zo snel mogelijk weten waar je heen gaat en wanneer." zegt mijn moeder. "Oké mam dankje ik waardeer het echt heel erg, maar hoe bedoel je een optie bellen?" vaag ik verbaast. "Nou op het feest in Engeland 3 jaar terug heb ik met Anne Styles gepraat en we hebben nummers uitgewisseld zodat als ik iets nodig had of gewoon iemand anders dan hier thuis nodig had om mee te praten dat ik haar kon bellen." legt mijn moeder uit. "Oh oké" zeg ik nog steeds een beetje verbaast. "Maar mam wie is Anne Styles dan?, want ik kan me niet herinneren dat ik ooit een koninklijke familie met de naam Styles heb ontmoet." vraag ik. Dat komt omdat het ook geen koninklijke familie is lieverd." zegt mijn moeder. "Oh oké. Is het goed als ik naar boven ga? ik ben nogal moe" vraag ik. "Ja tuurlijk zoon ga maar" zegt mijn vader. Ik geef iedereen nog een knuffel en ga naar boven om in mijn bed te gaan liggen en in een droomloze slaap te vallen.



POV Anne Styles 


Ik zit beneden op de bank te denken aan hoe het met mijn zoon Harry zal gaan op het moment. Hij is namelijk op vakantie met zijn 3 beste vrienden Niall, Liam en Zayn hij is naar Kreta en ik ben best wel een beetje bezorgd straks gebeurd er iets ergs en ben ik er niet om 1 van de jongens te helpen. Alle 3 de jongens voelen als mijn zonen, omdat als Harry met hun gaat afspreken komen ze altijd hierheen ze noemen mijn huis ook hun huis en ik ben natuurlijk heel erg blij dat ik hun dat gevoel kan geven dat ze een 2e huis hebben. Ik word uit mijn gedachten gehaald door mijn telefoon die afgaat ik kijk op en zie de naam Johanna Tomlinson staan. Johanna is een hele goede vriendin van mij ik heb haar ontmoet op een koninklijk feestje 3 jaar terug de koning had ons uitgenodigd. Ik neem snel mijn telefoon op en hoor al snel de vrolijke stem van Johanna. "Anne darling hoe gaat het met je?" "Jay darling, dat is lang geleden met mij gaat het goed en met jullie allemaal?" "Fijn dat het goed gaat, het gaat hier ook wel beetje in de stress." "Oh wat is er aan de hand?" "Mijn zoon Louis is uitgekomen naar het volk 2 maanden terug" "Oh wat goed hoe reageerde het volk?" "Het volk reageerde heel erg goed Louis denkt erover na om naar de wereld uit te komen, maar dat willen Mark en ik nog even tegen houden." "Oh fijn dat het volk goed reageerde, maar waarom wil je het nog tegen houden?" "Nou Louis is oververmoeid door alle interviews en we vinden met zijn alle zelfs zijn jongste zusje en broertje dat hij er heel slecht uitziet." "Oh darling wat vervelend" "Ja dat vinden wij ook, maar dan is ook meteen de reden dat ik je belde en je moet nee zeggen als je het niet wilt darling, maar Mark en ik vroegen ons af of Louis voor een lang tijdje bij jou mag komen 'wonen' / logeren?" "Oh ja natuurlijk wat dacht je ervan dat hij over 2 weken komt?" " ja is goed heel erg bedankt darling het betekent heel veel." "graag gedaan darling ik zal je morgen bellen met het regelen van het vliegtuig, want mijn zoon komt over 2 weken thuis van zijn vakantie naar Kreta dus ik dacht misschien kunnen we zorgen dat ik ze tegelijk op kan halen?" "is goed Anne heel heel heel erg bedankt" "maakt niets uit ik doe het met liefde" "Doei darling ik spreek je morgen" "Doei Darling tot morgen" Ik hang op en maak me klaar om te gaan slapen ik zal Harry morgen wel bellen.]



A/N: 

Hey mensjes,

Oké dit is het langste hoofdstuk dat ik ooit heb geschreven ik zal snel hoofdstuk 3 uploaden!!
Even voor als het onduidelijk was het telefoon gesprek tussen Jay (Johanna) en Anne is afwisselend dus bijv de zin 'hey darling' is Anne en 'hey Anne' is Jay en zo wisselt dat af!     

FlowerPrince ~Larry Stylinson~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu