Zaman geçiyordu,saliseler saniyeleri,saniyeler dakikaları,dakikalar saatleri,saatler günleri,günler haftalları,haftalar ayları,aylar yılları ve ben seni kovaladım geçen tüm bu zaman içinde,yakalayamayacagımı bilerek.
Hep bir umut vardı.
Seni;
Her nefes almamda,
Her adımımda,
Her yazımda yaşatdım.
Sensizligin korkusu sarmışdı beni.
Bu korkum her geçen gün kuvvetleniyordu,benim ölme sebebim.
Biliyorum beni sevmiyorsun,önemli degil çünkü sevmesende alnıma yazıldıgını biliyorum.
Birtek bu umut beni hayatda tutuyor.
Ben senin için ölmeyi degil yaşamayı göze aldım ey sevdigim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
...İMKÂNSIZ...
Short StorySoguk bir güz akşamı,evinde dışarıdaki rüzgar seslerinden korkan bir çocuk ve aklından hiç çıkaramadıgı sevdigi. Evet onsuz bir gün daha bitiriyordu,başkaları için anlamsız fakat kendisi için ömre bedel sevdigi,onsuz koskoca bir gün daha. O da biliy...
