Historia będzie się opierać na kilku zaledwie osobach. Będzie to coś w stylu dialogów przerywanych tekstem narratora. Historia ta nie będzie aż nazbyt długa, będzie owszem kilka, a nawet kilkanaście wątków, które przyszły mi do głowy. Mam nadzieję, że się spodoba. P01247B251.
WSTĘP
Poznajmy na początku dwie postacie. Pierwsza z nich to Nadia Salonka. Ma męża Władka i córkę Karolinę. Ma 39 lat. Mieszka we Wrocławiu w jednym z domów jednorodzinnych na ulicy Zawiszy Czarnego. Życie jej się dobrze układa. Pracuje jako księgowa w jednej ze znanych firm na świecie. Ostatnio dostała awans na to stanowisko. Stosunki rodzinne są jak na zamówienie. Bardzo cieszy się z życia i nie chciałaby, aby coś, lub ktoś, pokomplikowało sprawę. Nie jest wysoka, raczej średniego wzrostu. Nosi okulary, w których całkiem ładnie wygląda, dodają jej charakteru. Włosy ma koloru blond, takie do ramion. Często czesze z nich wykwintne koki i różnego rodzaju skąpiradła. Niejeden wtedy by się jej przestraszył. Ale widocznie tak lubi, i ma swój styl. Lubi kwiatki i gotowanie. W domu na każdym parapecie stoi kilka kwiatków, ma też przepiękną kolekcję storczyków, które "kolorują" okno. A gotować to potrafi jak prawdziwy szef kuchni. I nie trzeba jej się dziwić, bo nieraz w dzieciństwie musiała gotować dla swojego rodzeństwa, kiedy rodziców nie było. Oprócz pracy i zainteresowań lubi od czasu do czasu trochę sobie pomalować. Na razie maluje niezbyt dobrze, farby się rozmywają i psują obraz, ale widać postępy Nadii w tym kierunku.
A druga z nich to Pola Guciowa. Mam także męża, który się nazywa Robert, i dwóch synów: Huberta i Marcela. Ma 36 lat. Pola mieszka na drugim końcu miasta, na ulicy Pełczyńskiej. Na codzień chodzi do pracy do zakładu fryzjerskiego, jest fryzjerką. Ostatnio trochę się pokłóciła z mężem, dlatego zaczęła chodzić do swoich koleżanek. Zaczęła na różne tematy gadać, plotkować, obgadywać, zaczepiać, i tym podobne. Potrafi o siebie zadbać, codziennie ubiera się szykownie i z gustem. Każdy by to docenił. Już nie jeden raz ktoś oglądał się za nią. Jest trochę wyższa niż Nadia, ma długie, czarne włosy, które układają się faliście. Lubi modę, zawsze gości na sklepowych wyprzedażach, szczególnie w centrach. Lubi układać nowe wciąż to fryzury, sama wymyśla i tak samo układa swoim klientkom. Ma dużo znajomych i przyjaciółek. W wolnym czasie wybiera sport (szczególnie jazdę na rowerze i bieganie). Planuje wybrać się kiedyś na coroczny maraton, który biegnie przez cały Wrocław.
Obie przedstawiane panie są przyjaciółkami z dzieciństwa. Znają się "od urodzenia". Mieszkały kiedyś w niedalekiej okolicy. Zawsze się spotykały, a w szkole siedziały ze sobą w ławce. Razem figlowały i razem większość rzeczy robiły. Nigdy się nie nudziły. A gdy się pokłóciły, za dzień lub dwa było już po kłótni. Takie miały charaktery i przywiązanie do siebie. Raz się bardzo pokłóciły i aż przez 2 tygodnie ze sobą nie rozmawiały. O co poszło? Otóż to, jak to zwykle bywa między nastoletnimi dziewczynami, pokłóciły się o pewnego chłopaka, któremu było na imię Adam. Później relacje się osłabiły, i nawet doszło do tego, że w następnych dwóch klasach nie siedziały ze sobą w ławce i wcale się nie porozumiewały. Obie znalazły sobie nowe przyjaciółki, i obie robiły sobie na złość. Ale w końcu ktoś je pogodził. Ktoś... I tak trwa do dziś. Relacje upadają, to znów "wzlatują". Tak już jest od lat, i póki co, tak też się zapowiada...
ROZDZIAŁ I
Scena dzieje się w niedużym sklepie, warzywniaku jak się na to mówi. Mamy lipiec, wakacje. Nadia akurat brała marchewkę, kiedy Pola ją zaczepiła.
- Oo, cześć Nadia! Co u ciebie słychać? Dawnośmy się nie widziały.
- Hej! No rzeczywiście dawno! Wczoraj na hali targowej! Co ty bez rozmowy żyć nie możesz? A u mnie wszystko dobrze, tylko córce się rozchorowało. Z tego powodu jestem smutna.
