SON DANS

Bölüm 1 (domates kız :)

 

 

 

Sonunda havaalanına inebilmiştim. Dean o kadar söylememe rağmen yinede beni almaya gelmişti. Forks’tan (büyü dünyasının merkezi) aldığım valizimi sürüyerek yanına gittim. Evet, doğru duydunuz valiz diyorum çünkü sadece bir valizim (küçük valizi saymazsak) var. Ama bu valizler normal değil. İçine dünyayı koysanız sığar. Dean’in yanına gittim. Hemen bana sarıldı ve:

—Çin’e hoş geldin kuzen. Dedi. Onu gerçekten çok özlemiştim. Bende sarılmasına karşılık verdim.

—Eeeee okula gitmiyor muyuz? Dedim.

—Bakıyorum da okul aşkı sarmış seni. Dedi.

—Yaa ne demezsin? Dedim gülerek.

Dean’in arabası kapıdaymış, valizimi koydu ve arabaya bindik. Arabası gerçekten çok güzel. Ormanlık bir alana geldik. Etrafımızda pek fazla ev yoktu. Sonunda okula gelmiştik. Güzel bir yere benziyordu. İnşallah burası diğerleri gibi olmaz dedim içimden. Dean beni müdürün odasına kadar götürdü ve sonra gitti. Kapıyı tıklattım ve gel sesiyle içeri girdim. Karşımda orta yaşlarda saçları kırlaşmış bir adam duruyordu. Beni görünce gülümsedi ve oturmam için işaret etti.

—Emily’di demi? Otur lütfen. Dedi. Yavaşça işaret ettiği yere oturdum.

—Evet, Emily Sorcerous. Dedim.

—Bende okul müdürü An-wen. Önceki okulunda çok iyiymişsin, bazı öğretmenlerinle konuştum. Dedi. Hah işte yine başlıyoruz derslerle ilgili konuşmaya. Dakka bir gol bir.

—Her neyse yorgun olmalısın seni odana yerleştirelim. Dedi. Bir an öylece baka kaldım. Az önce derslerimden bahsediyordu, her neyse bu adamı gerçekten çok sevdim çünkü yorgunluktan ölüyorum.

—İyi olur Bay An-wen. Dedim. Gülümsedi ve beni odama götürecek kişiyi çağırdı. Az sonra çok güzel bir kız içeri girdi.

—Merhaba ben Hai. Dedi.

—Merhaba bende Emily. Dedim.

—Seni odana Hai götürecek. Dedi Bay An-wen.

—Hadi gidelim. Dedi Hai ve odadan çıktık. Bulunduğumuz bina derslik ve idarenin bulunduğu bir binaydı. Buradan bahçeye çıktık ve yeşil patikada ilerlemeye başladık.

—Sakıncası yoksa bişey sorabilir miyim? Dedi Hai.

—Elbette. Dedim bu kızın tavırları gerçekten çok hoşuma gitmişti.

—Eşyaların sadece bu kadar mı? Dedi elimdeki valizime bakarak.

—İnan bu valizler aslında çok geniş içine dünyayı doldurabilirsin. Dedim bir nevi doğru söylemiştim.

Sonunda kalacağım yere gelmiştik. Yorgunluktan ölmek üzereydim, bu yolculuk bana bile ağır gelmişti. İçeriye girdik ve üst kata çıktık.157 numaralı odanın önünde durduk. Böylece oda numaramı aramama da gerek kalmadı. Anahtarımı çıkardım ve kapıyı açtım. Tam zevkime göre döşenmiş bir odaydı.Tabi ya Dean!!!

—Vay gerçekten odan çok güzelmiş. Dedi Hai.

—Evet, bende beğendim. Dedim.

—İstersen eşyalarını yerleştirmene yardım edeyim. Dedi.

—Gerçekten çok iyi olur. Dedim.

—Aslında senin diğerleri gibi kendini beğenmiş biri olabileceğini düşünmüştüm. Dedi. İnsanlar nerede olursa olsun aynıydı.Demek bu okulda da kendini beğenmişler vardı. 

—Öyle biri değilim ve öylelerinden de hiç hoşlanmam. Dedim samimiyetle.

—Öyle biri olmadığın belli. Normalde kimseyle pek konuşmam ama sen iyi birine benziyorsun.. Her neyse ben artık gideyim sende dinlen. Dedi.

—Teşekkür ederim. Dedim.

—Bişey değil. Bu arada okula hoş geldin. Dedi gülümseyerek ve gitti.

Kendimi direk duşun altına attım. Duştan çıktığımda rahatlamıştım. Kısa şortumu ve tişört giydikten sonra sıra Dean’i bulmaya gelmişti. Aptal kafam neden oda numarasını almadın ki. Onların kaldığı yer bizim binanın önündeki bir patikadan gidiyordu. Hai ile giderken görmüştüm. İçeriye girdim. Akşam geç olduğundan pek kimse yoktu ortalıkta. Bir sürü koridordan geçtim ama bir türlü Dean’in odasını bulamadım. En sonunda bir odanın kapısını vurdum ve içeriye girdim. Karşımda yarı çıplak ve çok yakışıklı bir erkek duruyordu.

—Ben özür dilerim. Dedim tam odadan çıkacakken ‘bekle’ dedi. Arkamı döndüm.

—Sorun değil neden tek başına erkekler yurdunda geziyorsun? Dedi şimdi afallamıştım işte. Sonradan ondan yardım isteyebileceğimi düşündüm.

—Dean’i bilirsin onu arıyordum. Dedim. Kuzenim bu okuldaki en belalı kişiydi.

—İstersen yardım edebilirim. Dedi. Üstüne bişeyler geçirdi ve koridora çıktık.

—Yardım ettiğin için teşekkür ederim. Dedim.

—Bişey değil, sen yeni gelen kız olmalısın. Dedi. Demek okula dedikodu malzemesi olmuştum.

—Belkide fark etmediğin birisiyimdir. Dedim çelişkiye düşürmek için.

—Senin gibi güzel bir kızı kesinlikle fark ederdim. dedi lanet olsun kesinlikle kızarmıştım.Bana baktı ve kazağını çıkardı.Ne yapıyordu şimdi bu?

—Burada böyle dolaşırsan insanları çıldırtacaksın. Dedi ve üzerime geçirdi. Kızarıklığım giderek artıyordu. Bir kapının önünde durduk, burası Dean’in odası olmalıydı. İçeriye girdim ve Dean beni süzmeye başladı.

—Siz düşündüğüm şeyi yapmış olamazsınız demi? Diye sordu Dean. Lanet olsun neyden bahsettiğini anlamıştım.

—Kuzen senin kafa iyi mi? Dedim sinirle. Şu an kesinlikle domates olmuştum.

—Hey şaka yapıyorum kuzen, kızarmanı her zaman göremiyorum sonuçta. Dedi.Bir nevi haklıydı da esmer birinin kızarması devamlı görebileceğiniz bir manzara değildir.Dean'in konuşması üzerine beni buraya getiren kişiye döndüm.

—Selam Lei.

—Selam Dean.

—Siz ne ara tanıştınız Emily ile??

—Ahh aslında tanışmadık.dedim hemen aceleyle.Ben Emily.

—Ben de Lei, görevim bittiğine göre görüşmek üzere. Dedi ve odadan çıktı.

—Teşekkürler. Diye seslendim  beni buraya getiren kişiye, yani Lei'ye.

—Ne göreviymiş bu?

—Sen nasıl kuzensin? İnsan oda numarasını söyler Lei'ye rastlamasam kapı kapı seni arayacaktım. Dedim sitemle.

—Sana kim dedi erkek yurduna gelip beni bulmanı?! Telefon denen teknolojik bi alet var rehbere girip arayacağın insanı buluyorsun ve yeşil telefon amblemine dokununca onu arıyorsun. Dedi alayla.

—Hahaha çok komiksin. Farkındaysan Çin'e yeni geldim ve bir hattım yok. Yoksa telefon kullanmayı bende biliyorum bay çok bilmiş. dedim

—Erkek yurduna gelip beni aramana neden olan önemli şey ne dökül bakalım kuzen . dedi.

—Önemli bir neden yok.Kuzenimi özledim. Dedim ve sarıldım. Sarılmamdan nefret etmesine rağmen karşılık verdi.Buraya gelme nedenim yeni bir başlangıçtı. Tabi yeni başlangıçta yanımda çok sevgili kuzenimde vardı.

Dean’le biraz sohbet ettik ve sonra odama gittim.

Yarın beni nasıl bir gün bekliyordu???